Τη μεγάλη γιορτή της Αρχιτεκτονικής και του Design, το περίφημο Architecture and Design Film Festival, θα φιλοξενηθεί για πρώτη φορά επί ευρωπαϊκού εδάφους στην Αθήνα, το τριήμερο 27 έως 29 Απριλίου, στο Μουσείο Μπενάκη (κτίριο Πειραιώς). Πρόκειται για το αποτέλεσμα της συνέργειας μεταξύ του Archisearch.gr και της Demand, δυο σημαντικών φορέων που αναπτύσσουν τα τελευταία χρόνια έναν συστηματικό διάλογο με τον κόσμο της Αρχιτεκτονικής και του Design.
Με καλά επιμελημένη επιλογή ταινιών, οι οποίες συνοδεύονται από πάνελ συζητήσεων, παράλληλα events και παρουσιάσεις, το ADFF απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν την αρχιτεκτονική και το design, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνδυάσουν διασκέδαση, networking και εκπαίδευση.
Ενδιαφέρουσες προβολές, σημαντικά πρόσωπα που συμμετέχουν στα πάνελ και μια σειρά από εκδηλώσεις σε Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες και Σικάγο (με σαφείς τάσεις επέκτασης τόσο εντός των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και παγκόσμια), αποτελούν τα μέχρι τώρα χαρακτηριστικά του ADFF, κατατάσσοντάς το σε ένα από τα κορυφαία θεματικά film festival.
Το Ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ταινίες που αντικατοπτρίζουν το πιο σύγχρονο και πρωτοποριακό προφίλ της παγκόσμιας Αρχιτεκτονικής και του Design, να παρακολουθήσει ενδιαφέρουσες θεματικές συζητήσεις σε καλά οργανωμένα πάνελ και να συναναστραφεί με προσωπικότητες που προσεγγίζουν τους δύο τομείς με το πιο υψηλό και καταξιωμένο αισθητικό κριτήριο σε διεθνές επίπεδο.
Οι 17 ταινίες του ADFF: ATHENS 2018
Getting Frank Gehry
Το University of Technology, το νέο επιχειρηματικό σχολείο του Σίδνεϋ, είναι το τολμηρό «Treehouse project» του Frank Gehry, γνωστό και ως «τσαλακωμένη καφέ χάρτινη σακούλα» από τους κριτικούς του.
Εκ πρώτης όψεως, το κτίριο σίγουρα θα ταράξει όποιον δεν είναι ήδη εξοικειωμένος με το παγκόσμιο έργο του Gehry. Σχεδιασμένο να είναι ριζοσπαστικό μέσα και έξω, το κτίριο είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει συγκρούσεις για δεκαετίες! Παρόλα αυτά είναι πολύ πιθανό να χαρακτηριστεί και ως αριστούργημα της αρχιτεκτονικής των αρχών του 21ου αιώνα, όπως ακριβώς έχει ήδη συμβεί με πολλές άλλες δημιουργίες του.
Η ταινία ακολουθεί το δράμα, καθώς το όραμα του Gehry ξετυλίγεται!
Big Time
Όταν ήταν νέος, ο Bjarke Ingels ονειρευόταν να σχεδιάζει κινούμενα σχέδια. Τώρα, σύμφωνα με την «The Wall Street Journal», είναι ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της σύγχρονης Αρχιτεκτονικής.
Ο σκηνοθέτης Kaspar Astrup Schröder ακολουθεί τον Δανό Αρχιτέκτονα για περισσότερα από πέντε χρόνια ενώ ο ίδιος αγωνίζεται να ολοκληρώσει το μεγαλύτερο έργο του μέχρι στιγμής. Η εταιρεία του Ingels, BIG (Bjarke Ingels Group), έχει αναλάβει τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός από τους μεγαλύτερους ουρανοξύστες που θα αντικαταστήσει τους Δίδυμους Πύργους, που κατέρρευσαν την 11η Σεπτεμβρίου. Το κτίριο θα αλλάξει για πάντα τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης.
Το «Big Time» είναι μια ματιά στη ζωή και το έργο ενός από τους πιο καινοτόμους και φιλόδοξους αρχιτέκτονες της εποχής μας, το πορτρέτο μιας σύγχρονης μεγαλοφυΐας απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του.
Workplace
To «Workplace» είναι ένα ντοκιμαντέρ για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του γραφείου. Εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων ξοδεύουν δισεκατομμύρια ώρες σε γραφεία καθημερινά. Πώς μπορούμε να κάνουμε καλύτερους χώρους γραφείων για να δουλέψουν και να συνεργαστούν; Ποιο είναι το επόμενο κύμα ψηφιακών εργαλείων για τη σύνδεση του γραφείου, της πόλης και του πλανήτη;
Πώς έχει εξελιχθεί το εργασιακό περιβάλλον τα τελευταία 100 χρόνια; Χρειαζόμαστε στ΄ αλήθεια ακόμη γραφεία;
Ο δημιουργός Gary Hustwit (Helvetica, Objectified, Urbanized) ακολουθεί το σχεδιασμό και την κατασκευή της έδρας της R / GA στη Νέα Υόρκη, όπου η εταιρεία και οι Αρχιτέκτονες Foster + Partners, διερευνούν τη διασταύρωση του ψηφιακού και του φυσικού χώρου. Το «Workplace» είναι μια ματιά στη σκέψη και τον πειραματισμό που εμπλέκονται στην προσπάθεια να δημιουργηθεί η επόμενη εξέλιξη αυτού που θα μπορεί να θεωρηθεί ως γραφείο.
Εμφανίζονται: Bob Greenberg, Norman Foster, Nick Law, Barry Wacksman, Chris West, Julia Goldberg, Primo Orpilla, Nikil Saval, Amanda Carroll και πολλοί άλλοι.
Aires Mateus: Matter in Reverse
Το έργο των Αρχιτεκτόνων του Aires Mateus καθρεφτίζει τη σύγχρονη εποχή -από την πολυπλοκότητα μέχρι και την αντίφαση της- μια δύσκολη κατάσταση να εκφραστεί στον τομέα της Αρχιτεκτονικής. Το μέγεθος του έργου που για πολλά χρόνια έχουν αναπτύξει, το επιβεβαιώνει!
Οι προτάσεις τους αναπτύσσουν μια γλώσσα με ισχυρό παγκόσμιο αντίκτυπο. Από αυτή την καθολικότητα αναδύεται μια προσαρμογή στην περιοχή, με ριζωμένη την πορτογαλική παράδοση. Κάποιος βρίσκει στην ερμηνεία του έργου των Αρχιτεκτόνων του Aires Mateus την όρεξη – σχεδόν επιθυμία- για μια κινηματογραφική οικειοποίηση: από την εφεύρεση ενός τόπου, την αντιπαράθεση μεταξύ σώματος και ύλης, τη σαφήνεια των παιχνιδιών της σκιάς, μέχρι την αναζήτηση μιας δικής του σιωπής.
Η ύλη θεμελιώνεται αντίστροφα!
Building Hope: The Maggie’s Centres
Το «Building Hope: The Maggie’s Centres» είναι μια όμορφα γυρισμένη ταινία, η οποία σκηνοθετείται από τη βραβευμένη σκηνοθέτιδα Sarah Howitt. Διηγείται την ιστορία της Maggie, την προσέγγισή της ιατρικής κοινότητας στην φροντίδα του καρκίνου και τον ρόλο που παίζει ο εξαιρετικός σχεδιασμός και το design στην υποστήριξη παθόντων από καρκίνο.
Το 1993, η Maggie Keswick Jencks διαγνώστηκε με καρκίνο τελικού σταδίου και της είπαν ότι είχε μόλις τρεις μήνες ζωής. Αμέσως μετά το άκουσμα των καταστροφικών αυτών νέων, οδηγήθηκε σε ένα κρύο νοσοκομειακό διάδρομο, όπου κάθισε σε μια πλαστική καρέκλα. Το μόνο μέρος που μπορούσε να βρει για να κλάψει και να ξεσπάσει ήταν ένα δωμάτιο τουαλέτας. Ο σύζυγός της Charles Jencks, ο οποίος είναι συνιδρυτής των The Maggie’s Centres, δήλωσε:
‘Νομίζω ότι το αρχικό σοκ ήταν σίγουρα η στιγμή που η Maggie σκέφτηκε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από αυτό. Δεν χρειάζεται να υποφέρεις σε ένα απρόσωπο κρύο διάδρομο που μυρίζει θάνατο, στιγμές αφού σου έχει ανακοινωθεί ότι θα πεθάνεις. Αυτή ήταν η στιγμή που η Αρχιτεκτονική και η Ιατρική ενώθηκαν στο μυαλό μας.’
Η προβολή της ταινίας θα πραγματοποιηθεί στον αίθριο χώρο του Μουσείου Μπενάκη το Σάββατο 28.4.2018 στις 20:30 και η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
How to Steal a Chair
Ο 73χρονος designer, συλλέκτης και δάσκαλος Στέργιος Δελιαλής, ζει σα φάντασμα ανάμεσα στα συντρίμια του ονείρου του: του Μουσείου Design Θεσσαλονίκης, που έκανε διεθνή πάταγο και μετά πέθανε με θάνατο αργό τη δεκαετία του ’90. Γύρω του απομεινάρια μιας τεράστιας συλλογής έργων βιομηχανικού σχεδιασμού: η άλλοτε καρδιά του Μουσείου, που τώρα είναι παροπλισμένη και κοστοβόρα
Η ταινία παρακολουθεί τη δονκιχωτική σύγκρουση του Στέργιου με την πραγματικότητα, καθώς αρνείται να αποχωριστεί τη συλλογή του, κι ας είναι πολύ δαπανηρή για να διατηρηθεί. Παράλληλα, επιχειρεί να στήσει την αναδρομική έκθεση της προσωπικής του δουλειάς στο χώρο που προοριζόταν για μόνιμη στέγη του Μουσείου Design.
Made in Ilima
Στο κέντρο της επαρχίας του Ισημερινού, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, η κοινότητα Ilima παραμένει μια από τις πιο απομονωμένες στον κόσμο. Έχουν συνυπάρξει με την απειλούμενη υπό εξαφάνιση άγρια ζωή για γενιές, αλλά καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης έχει αυξηθεί, αυτό το εύθραυστο οικοσύστημα έχει υποφέρει.
To MASS Design Group συνεργάστηκε με το Αφρικανικό Ίδρυμα για την Άγρια Ζωή το 2012, για να δημιουργηθεί ένα νέο σχολείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και ένα κοινοτικό κέντρο. Αυτή η ταινία καταγράφει τη συλλογική οικοδομική διαδικασία του σχολείου, που αποσκοπεί στην αξιοποίηση της τοπικής βιοτεχνίας και της οικολογικής γνώσης στην εκπαίδευση, τη συντήρηση και την ομορφιά.
Strange and Familiar: Architecture on Fogo Island
Αυτό το ντοκιμαντέρ καταγράφει ένα τολμηρό Αρχιτεκτονικό έργο στο νησί Fogo, Newfoundland περιγράφοντας τον ακραίο ενθουσιασμό της ζωής, τόσο σε σχέση με τη φύση όσο και με το σύγχρονο design. Μια όμορφα γυρισμένη ταινία που καταγράφει το εκπληκτικό τοπίο και την εξαιρετική αρχιτεκτονική από την οποία αποτελείται το έργο.
The Human Scale
Το «Human Scale» αμφισβητεί τις υποθέσεις μας για νεωτερισμούς, διερευνώντας τι συμβαίνει όταν βάζουμε τους ανθρώπους στο κέντρο των εξισώσεών μας. Για 40 χρόνια ο Δανός Αρχιτέκτονας Jan Gehl έχει μελετήσει συστηματικά την ανθρώπινη συμπεριφορά στις πόλεις. Το σημείο εκκίνησής του ήταν το ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, περισσότερο από το ενδιαφέρον του για τα κτίρια – σε αυτό που ονομάζεται Life Between Buildings.
Τι το έκανε να υπάρχει; Πότε καταστράφηκε; Πώς θα μπορούσε να επιστραφεί;
Αυτό οδήγησε σε μελέτες για το πώς τα ανθρώπινα όντα χρησιμοποιούν τους δρόμους, πώς περπατούν, βλέπουν, ξεκουράζονται, συναντιούνται, αλληλοεπιδρούν κλπ. Ο Jan Gehl χρησιμοποιεί επίσης στατιστικά στοιχεία, αλλά οι ερωτήσεις του είναι διαφορετικές από τις συνηθισμένες.
Για παράδειγμα: Πόσοι άνθρωποι περνούν αυτό το δρόμο ανά 24ωρο; Πόσοι από αυτούς είναι οι πεζοί; Πόσοι οδηγούν αυτοκίνητα ή ποδήλατα; Πόσο από το χώρο του δρόμου έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι διάφορες ομάδες; Είναι αποδοτικός αυτός ο δρόμος σε όλους τους χρήστες του;
Οι ιδέες του ενέπνευσαν τη δημιουργία πεζόδρομων και κτιρίων και τις βελτιώσεις ποδηλατοδρόμων και την αναδιοργάνωση πάρκων, πλατειών και άλλων δημόσιων χώρων στην Κοπεγχάγη για 40 ολόκληρα χρόνια, αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις της Σκανδιναβικής περιοχής. Σε ολόκληρο τον κόσμο πόλεις όπως η Μελβούρνη, η Ντάκα, η Νέα Υόρκη, το Τσονγκκίνγκ και το Christchurch εμπνέονται τώρα από το έργο του Gehl και από τις εξελίξεις στην Κοπεγχάγη.
Pioneer | Stephen Talasnik
Το «Pioneer» είναι ένα μόνιμο, μεγάλης κλίμακας ξύλινο γλυπτό, που κατασκευάστηκε στο Κέντρο Τέχνης Tippet Rise στο Fishtail της Μοντάνα, από τον καλλιτέχνη Stephen Talasnik. Αυτό το ντοκιμαντέρ εξετάζει το ταξίδι του γλυπτού από την έμπνευση του μέχρι το σχεδιασμό του -αναλύει όλα τα επίπεδα σχετικά με την επίλυση προβλημάτων, την κατασκευή και την εγκατάσταση. Κατασκευάστηκε από την Arup και την Gunnstock Timber Frames, χρησιμοποιώντας κίτρινο κέδρο από τις βορειοδυτικές ΗΠΑ.
Το κομμάτι είναι επηρεασμένο από τις παραδόσεις της οραματικής Αρχιτεκτονικής του 20ου αιώνα. Σε διάλογο με το φυσικό περιβάλλον ενός γεωλογικού “κάδου”, ο καλλιτέχνης εξετάζει την επίδραση της εξερεύνησης στη δημιουργική του διαδικασία.
This Was Not My Dream
«Η Σουζάνα σκέφτεται μόνο το σπίτι, είναι ερωτευμένη με αυτό». Ο πρώην σύζυγος της Σούζανα δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του ότι το νέο σπίτι – την ιδέα του οποίου συνέλαβαν και οι δύο – σήμαινε το τέλος του γάμου τους. Το επίκεντρο ζήλειας του πρώην σύζυγου φαίνεται πως δεν προορίζεται αποκλειστικά για τις ευθείες και σύγχρονες γραμμές του οικοδομήματος. Τις αναφέρει ως «κρύες, κουραστικές και χωρίς ζωή».
‘Πού είναι τώρα η Suzana;’
Δεν θα μπορούσε να είναι πουθενά αλλού παρά σε εκείνο το σπίτι, όπου η αγάπη της Suzana φαντάζει τόσο διαφανής. Το “This Was Not My Dream” προτάθηκε για την 14η Έκθεση Αρχιτεκτονικής στην Μπιενάλε της Βενετίας.
Snøhetta Viewpoint
Αυτή η ταινία είναι ένα χρονικό της κατασκευής του Snøhetta Viewpoint, που βρίσκεται στο Dovrefjell της Νορβηγίας.
Είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του ιδρύματος Norwegian Nature Inspectorate και του Norwegian Wild Reindeer Center.
Η ταινία είναι μέρος της Iconic Norway και αποτελεί μια διαχρονική διαδρομή μέσα από την πιο όμορφη σύγχρονη αρχιτεκτονική της Νορβηγίας.
Pisces
Οι Ιχθύες, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, παριστάνουν τη μορφή δύο ψαριών που συνδέονται μεταξύ τους με ένα καλώδιο. Αυτό, τους επιτρέπει να βοηθούν το ένα το άλλο και εξασφαλίζει ότι δεν χάνονται. Οι Ιχθύς και ο μύθος τους, έγιναν το πλαίσιο για ένα έργο κατασκευής του 2017: μια γέφυρα που συνδέει τις δύο πλευρές μιας κατασκήνωσης για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Αυτή η ταινία αποτελεί μέρος της AIAI Look Up Film Challenge 2017.
Out of Office: Studio O+A
Το Studio O + A ακροβατεί με τα όρια καθιστώντας τον χώρο εργασίας έναν ξεχωριστό τομέα από το χώρο του γραφείου!
O Primo Orpilla και η Verda Alexander μας ξεναγούν σε πρωτοποριακούς χώρους εργασίας – από το Uber μέχρι το Yelp.
Six Pound Chair
Μια ταινία του Eames Demetrios που εξετάζει την καρέκλα Superlight των Emeco & Frank Gehry. Η ταινία δίνει έμφαση στη σημασία του σχεδιασμού ως διαδικασίας ανακάλυψης.
Ένα στίγμα της νέας καρέκλας Super Light που σχεδιάστηκε από τον Frank Gehry για την Emeco. Ο Eames Demetrios πιστεύει ότι, μαζί με την τέχνη και την ταινία, το design είναι μια διαδικασία ανακάλυψης. Με την εξέταση του Emeco και της καρέκλας Super Light του Frank Gehry, το SIX Pound Chair αποκαλύπτει την εσωτερική λειτουργία αυτής της διαδικασίας.
