Η Βασούλα, λίγο πριν τις εκλογές του 15μελους στο σχολείο της, μου έδωσε να ρίξω μιας ματιά στο λόγο της, πρόχειρα γραμμένο –όπως μου εξήγησε ελαφρώς ενοχικά για να προλάβει την όποια κριτική!- για να σταθεί ενώπια καμία 500αρια παιδιών με κουράγιο. Η Βασούλα τρέχει σε στίβο, καράτε, πιάνο, αγγλικά και μπάσκετ. Είναι πάντα γελαστή και τα μάτια της λάμπουν από εξυπνάδα και όρεξη για ζωή. Ο λόγος της ήταν αποκάλυψη! Κοίτα πόσα προσέχουν τα παιδιά και πως σαν ηφαίστεια ετοιμάζουν την έκρηξη τους. Δεν ξέρω αν την εξέλεξαν οι συμμαθητές της. Μάλλον δεν την πολύ ένοιαζε αυτό κιόλας…
Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα
(Βασούλα μου, σκέψου να μην τον έγραφες και πρόχειρα! Το κομουνιστικό μανιφέστο Νο 2, θα χες ετοιμάσει αν είχες ασχοληθεί, δηλαδή)
Συμμαθήτριες και συμμαθητές, με λένε Βάσω, πηγαίνω μόλις στην Β Γυμνασίου, που ξέρω πως δεν εκλέγεται συνήθως στο 15μελες και να σας πω την αλήθεια, να σας μιλήσω θέλω περισσότερο, παρά να εκλεγώ. Γιατί οι εκλογές και τα 15μελη, στο καιρό μας είναι σα να μετράς τα like στο face book και να βάζει μεζούρα στη δημοφιλία μαθητών, με μίμηση χρεοκοπημένων πολικών κουσουριών των μεγάλων. Και αυτό μας νοιάζει; Η νιότη μας να χει μέτρα και ετικέτες για το ποια φορεί ωραία ρούχα και ποιος κάνει καλή φράντζα για να τον ψηφίσουμε για στόμα μας, φωνή μας και κανονικά κραυγή μας;
Υπάρχουν ανάμεσα μας αόρατα παιδιά. Παιδιά που πιάνουν λίγο τόπο. Που δεν φοράνε μοδάτα παντελόνια και ακριβά κινητά μιας και αυτά πια, είναι εμείς. Γιατί δεν μετρά ποιοί είμαστε, δεν νοιαζόμαστε να ψάξουμε, αλλά τι έχουμε και πως δείχνουμε. Και έχει παιδιά με ζόρια, δίπλα μας, που όχι μόνο δεν τα νοιαζόμαστε, αλλά δεν την έχουμε καν προσέξει πως υπάρχουν, ένα με τους τοίχους και τα παιδαγωγικά κάγκελα και τις σιδεριές που κλειδώνουν όλα τα γυμνάσια της χώρας, που φυλακίζουν κάθε εφηβεία σαν σε αναμορφωτήρια. Υπάρχουν παιδιά που ζουν αδιέξοδα! Που χτυπάνε σα σπόροι σε μπετόν, νικημένα λουλούδια σε κάθε προσπάθεια ανθίσματος τους. Που κι αν τα προσέξουμε είναι αποδεκτές χλευασμού και ναι, γιατί όχι μπουλινγκ! Όλοι οι διαφορετικοί που στο προαύλιο κινούνται στις άκρες και όχι στο κέντρο, με γέλια δυνατά και μεγάλες κινήσεις, άνετοι στο χώρο και να φαίνονται. Αυτοί που αγχώνονται στο διάλειμμα και δεν θέλουν να τραβούνε βλέμματα επάνω τους. Οι σιωπηλοί. Που κοκκινίζουν. Που χουν τα μάτια στραμμένα στο τσιμέντο της αυλής μας.
Πριν λίγα χρόνια ζήσαμε όλοι την περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη και αναλογιστήκαμε όλους τους Γιακουμάκηδες για τους οποίους και εμείς δε μιλήσαμε, συνεργοί σε καθημερινά εγκλήματα πόνου. Το κορίτσι με τα πεταχτά αφτιά στην επαρχία. Τη «ξένη» -εντός εισαγωγικών πάντα- που βιάσανε στην Χαλκίδα και μετά λέγανε πως τους προκάλεσε. Αυτή είναι η νιότη μας;
Και αυτές τις εκλογές γιατί τις κάνουμε αν όχι για να μιμηθούμε τους μεγάλους, τους ενήλικες, που είδαμε, ζούμε όλοι, το τι χάλια τα κάνανε και σε τι χάος μας πέταξαν. Λοιπόν; Δε με νοιάζει να με ψηφίσετε, εντελώς σας λέω! Με νοιάζει να με δείτε πως υπάρχω. Όπως και ο διπλανός σας. Όπως τα παιδιά που φοβούνται την αλλαγή στη Πρώτη. Όπως τα παιδιά των μεταναστών ή τα προσφυγόπουλα που θα έρχονται στα σχολεία μας μετά τις δυο, όταν εμείς θα χουμε γυρίσει στα σπίτια μας και όχι στις τέντες και στις σκηνές.
Με νοιάζει να νοιαστείτε. Να νοιαστείτε για μένα. Να νοιαστείτε για όλους σαν έμενα. Να νοιαστείτε για όλας σαν εσάς. Για τους ευατούς σας. Για την νιότη μας, ρε γαμώ το! Για να μην υπάρχουν αόρατα παιδιά, αλλά και εκείνα που σταυρώνουμε κάθε μέρα γιατί δε μας μοιάζουν. Όχι ακριβώς με μας, αλλά με αυτό που θα έπροπε να είμαστε και δεχόμαστε με την επιβολή των κανόνων των μεγάλων. Η ψήφος όμως, είναι δύναμη. Είναι αντίδραση. Μη τη χαραμίσετε δίνοντας στο πιο ωραίο κινητό και στην πιο καλοστημένη φράντζα. Δώστε στη σύμπνοια, στο νιάξιμο, στη δοτικότητα, στην ενσυναίσθηση, στη φωνή, στο κάψιμο κάθε ετικέτας, στο δικαίωμα στη διαφορά. Δώστε τη για να διεκδικούμε και να εξαναγκάσουμε να μας λένε αλήθεια, να χουμε λόγο για τα μαθήματα, το σύστημα – κιμά που είναι οι εξετάσεις μας, ο πολιτισμός που είναι γραφικός και εύπεπτος στην εκπαίδευση. Μη κάνετε το χατίρι σε κανέναν μεγάλο, που μας θέλει εύκολη, χαμένη υπόθεση, ικανή να ξεχαστεί με ένα Instagram και ένα face book και βρισιές στο Youth Tube! Ας αντισταθείτε, ας αντισταθούμε, ας αλλάξουμε τον κόσμο πρώτα απ όλα του δικού μας Γυμνασίου και του προαυλίου μας. Ας αλλάξουμε τους εαυτούς μας. Μπορούμε. Ευχαριστώ…
