Και εμείς, αγάπη μου στο χωριό μου, δεν το είχαμε το Black Friday, καθώς και δε φοράγαμε τζιν, δεν είμαστε στο Facebook, δε χρησιμοποιούσαμε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα, δεν πίναμε αναψυκτικά και δη τύπου κόλα, δε βλέπαμε σινεμά χολιγουντιανό, δεν ακούγαμε ροκ παρά μόνο τη Παπαλάμπραινα -την τιμούμε!- και το Τσαφ του λοιπόν, δηλαδή, να καταλάβεις του γιατί – το λατρεύουμε ως αυθεντικό παραδοσιακό ραπ!
Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα
Τι να κάνουμε τώρα, που παγκόσμια ο πλανήτης ενστερνίζεται την αμερικανική κουλτούρα, γιατί είναι ισχυρή, σθεναρή, πλούσια, σύγχρονη και έχει ενσωματώσει όλες τις άλλες, σε ένα συνονθύλευμα, ίσως για κάποιους κουραστικό, αλλά σίγουρα παντοδύναμο! Και δέντρα στολίζουμε τα Χριστούγεννα, αυτό το αμερικανικό δάνειο απ τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια, για να θυμίζει πως η φύση θα ξυπνήσει ξανά και τον Αϊ Βασίλη της διαφημιστικής κατασκευής αγκαλιάζουμε με χαρά, γιατί θυμίζει τον παππού Χειμώνα και το αγαθό πνεύμα της προσφοράς.
Και φυσικά διαβάζουμε Αμερικάνους συγγραφείς, σκηνοθέτες, μουσικούς, που κουβαλώντας άλλες εθνικές κουλτούρες γίνανε ένα με την πλέον κυρίαρχη. Και έτσι κάνουν πάντα οι κουλτούρες που έχουν κάτι να πουν, μεταδίδουν το Πάσχα, το άζυμο ψωμί, το ψητό αρνί, στο όνομα μιας επαναστατικής θρησκείας, ή βαφτίζουν τις επιστήμες και μεταλαμβάνουν την σκέψη χάρη σε έναν ελληνικό αρχαίο λαό, ή κυριαρχούν στο δίκαιο και στην οργάνωση όπως μια μεγάλη αυτοκρατορία, η Ρωμαϊκή, ή καθιερώνουν τη γλώσσα τους ως κοινό τόπο συνεννόησης, όπως οι Βρετανοί.
Οι γκρίνιες γιατί γιορτάζουν Χαλόουιν οι Έλληνες, ενώ έχουμε τις Απόκριες, ή τώρα γιατί τα μαγαζιά κάνουν Black Friday, λες και αυτό είναι που είχαμε να δυσφορήσουμε για τις νοοτροπίες μας και όλα τα άλλα είναι καλά, αφορούν μάλλον, σε μιμητική, χωρίς πολύ σκέψη μόδα. Τα πράγματα είναι προφανώς και πιο απλά και θέλουν κατανόηση και όχι επίκριση!
Η οικονομική κρίση έχει βαρέσει τα εμπορικά καταστήματα, σαν αόρατη μπουνιά γίγαντα με ατσάλινο γάντι πυγμαχίας. Οι καταστηματάρχες ψάχνουν τρόπο να προσελκύσουν κόσμο. Τα παιχνιδάδικα όταν δεν έχουν σχολικά είδη, καλοκαιρινά σωσίβια και κουβαδάκια, χριστουγεννιάτικα, αποκριάτικά, στη νεκρή σεζόν βρίσκουν φτηνά στα εργοστάσια της Κίνας τα παιχνίδια του Χαλοουίν και τα παίρνουν και στην Ελλάδα. Ε! Δε πάθαμε και τίποτα αν έχουμε κεράκι κολοκύθα ή μάσκα μαγισσούλας στο παιδάκι μας! Δεν θίχτηκαν και τα ιερά και τα όσια μας, πια!
Ούτε είναι κακό, αν τα καταστήματα, που τις άλλες μέρες θρηνούμε γιατί κλείνουν και χάνονται θέσεις εργασίας, προσπαθούν να προσελκύσουν καταναλωτές υιοθετώντας την μαύρη Παρασκευή στα προϊόντα. Οι καταστηματάρχες, ούτως η άλλως, ψάχνουν καταναλωτές με ντουφέκι και οι δικές μας εκπτώσεις είναι συνήθως σπασμένες, με κρυμμένα προϊόντα και απέχουν διάστημα, απ τις μεγάλες γιορτές των Χριστουγέννων!
Διαβάζοντας αυτά τα σνομπίστικα σχόλια για τα κοριτσάκια με μαζεμένο ένα δεκαευρω από χαρτζιλίκια, που θα μπορούσαν να διαθέσουν για ένα κραγιονάκι, ή τα παιδιά που στριμωχτήκαν έξω από μεγάλη αλυσίδα τεχνολογικών ειδών, μπας και βρουν φτηνό φορτιστή, ακουστικά, γιατί όχι και υπολογιστή, απορούμε αν όλοι οι θιγόμενοι είναι υπεράνω εκπτώσεων, ευκαιριών ή πραγματικότητας! Τι κακό έχει δηλαδή, αν πάρει ένας υπολογιστή των 400 ευρώ για 250; Ή μήπως θιγόμαστε γιατί περιμένουν σε ουρές; Γιατί αυτά τα νέα παιδιά αυτή τη διέξοδο έχουν και όχι να πάνε σε χασαποταβέρνα να χτυπήσουν τίποτα τιμημένα κοψίδια! Κόσμος χωρίς οικονομική άνεση είναι αυτός που περιμένει για ένα μπουφάν φτηνό ή ένα κραγιόν ή κάλτσες για όλο το χειμώνα. Οι πλουτοκράτες και αυτοί που σπουδάσανε στα αμερικανικά κολέγια, δεν έχουν ανάγκη. Παραγγέλνουν και τους τα φέρνουν και στο σπίτι σε κάθε τιμή και κάθε εποχή!
Μας πειράζει ο αμερικάνικος τίτλος της εμπορευματικής ημέρας; Ε! Ας τη πούμε Τσαγκαροπαρασκευή και ας δούμε αν λειτουργεί ορθά όπως στην Αμερική. Στην Αμερική που τα προσφερόμενα προϊόντα -όλα δηλαδή- μπαίνουν στο 50% της λιανικής τους τιμής, για να ενισχυθούν τα καταστήματα στο μεσοδιάστημα της μέρας των Ευχαριστιών με αυτό των Χριστουγέννων και να επωφεληθούν και οι καταναλωτές. Και ναι, ξέρω, οι γκρινιάρηδες σνομπ σχολιαστές του διαδικτύου που οικτίρουν, όσους περίμεναν για να δουν αν συμφέρουν οι αγορές τέτοια Παρασκευή, είναι υπεράνω καταναλωτισμού και αλάθητοι στη βολή της πολυθρόνας τους. Επίσης δε στέκονται σε ουρές οι υπεράνω εξοχότητες τους! Και ο υπολογιστής που γράφουν στο Facebook είναι καλαματιανός και τα windows τους από ερευνητές και κατασκευαστές το Διακοφτό!
Πάντως αμέσως μετά το οικογενειακό γεύμα των Ευχαριστιών, στις Αμερικανικές μεγαλουπόλεις άνοιξαν τα πολυκαταστήματα. Τα παρκινγκ γέμισαν και ουρές των καταναλωτών, ώσπου να τους δεχτούν μέσα, δίπλωναν στις λεωφόρους. Και αξίζει τον κόπο! Προσωπικά αποκτήσαμε έναν υπολογιστή από 600 δολάρια στα 350! Black ή ξε black η Friday πολύ το ευχαριστηθήκαμε διότι αυτός που είχαμε, έκαιγε κάρβουνο, έχανε κείμενα, έκλεινε όποτε γούσταρε και έκανε ένα θόρυβο σαν το αείμνηστο Δημητρούλα όταν μπάρκαρε για Τήνο και μεγάλη η χάρη Της. Και ευχαριστώ τους Αμερικάνους, που θα λέγε και ο κος Σημίτης και ας τιμώ πάντα τις Σαρακατσάνικες καταβολές μου και τις γιορτές για το κατέβασμα των προβάτων στα χειμαδιά.
Σ.σ: ας δούμε τα έξτρα χρήματα των εργαζομένων, τα δικαιώματα τους που είναι απαράβατα, τη προστασία των κεκτημένων στις ΗΠΑ και ας συζητήσουμε αυτά και όχι γκρίνιες γιατί παλεύουν τα μαγαζιά στη δική μας χώρα να επιβιώσουν και οι καταναλωτές να κρατήσουν κανά ευρουλάκι στο πορτοφόλι.
