Οι ρόλοι της στη σκηνή, σε σειρές, στους Δέκα μικρούς Μήτσους, κάποτε, στις πίστες όπου κάνει τα δικά της καμπαρέ, στην παρουσίαση της Eurovision, σε φαντεζί σόου ως κριτής – έκδηλα καρτούν, όπως στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο», χορεύοντας όπως στο «Dancing with the stars» και σ αυτό με τις μιμήσεις του «Your face sounds familiar», την καθιστούν ένα απ τα πλέον πηγαία, πληθωρικά, αστείρευτα ταλέντα που το καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας είναι αμήχανο να ενσωματώσει, αναδείξει, αξιοποιήσει η σκέτο να εξολοθρεύσει! Ματθίλδη Μαγγίρα!
Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα
Ένας άνθρωπος, μικρόσωμος, που στη ζωή σπανίως χαμογελάει, που πρέπει να διατρέφεται με τα ελάχιστα δυνατά της ανθρώπινης επιβίωσης, που δεν μασάει τα λόγια, που λέει αλήθειες, που δεν γλείφει εξουσίες, δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν ενέδωσε σε αγαπητηλίκια με τους ισχυρούς, όταν βρίσκεται στη σκηνή είναι ένας χαμελαίων με ένα ηφαιστειακό πάθος, που εκρήγνυται κατά τη βούληση της, κάθε φορά! Δεν είναι φίλη μου. Δεν έχουμε κάνει παρέα. Δεν της έχω κάνει καν συνέντευξη, θαρρώ, αλλά πριν πολλάααα χρονιά, σε μια απόπειρα σειράς που είχα γράψει είχε δεχτεί να παίξει αποδεχόμενη πλήρως τις σχέσεις μου με τις δουλειές που είναι πάντα απασφαλισμένες χειροβομβίδες έτοιμες να εκπυρσοκροτήσουν σε όποιο στραβοκοίταγμα. Η σειρά είχε άδοξο τέλος –αλίμονο!- και η Ματθίλδη έναν ένδοξο ρόλο, που ανάδειξε σε αποχρώσεις τις οποίες δεν είχα καν υποψιαστεί. Από τότε, την παρακολουθώ πάντα και παντού και μένω πάντα με το στόμα ανοιχτό επιβεβαιώνοντας την γνώμη μου, πως μ αυτό το εκρηκτικό πλάσμα, το φτιαγμένο από κόκκαλα, νεύρα και ταλέντο, το εγχώριο σύστημα δεν ξέρει τι να κάνει! Να την αποσιωπήσει; Αδυνατεί γιατί είναι τόση η δύναμη αυτού που κάνει στη σκηνή, ώστε να είναι να είναι εκκωφαντική η παρουσία της. Να την κάνει να ενδώσει σε συμβιβασμούς; Πάλι δύσκολο γιατί τα καταφέρνει με τους όρους της και πέρα απ αυτούς. Μοιάζει λοιπόν, όλο αυτό το καλλιτεχνικό μπουκέτο της χώρας, να την ανέχεται αφήνοντας την να επιβιώνει μόνη της, γνωρίζοντας πως και σε μια καρέκλα καφενείου πάνω και με κοινό από κάτω η Μαγγίρα θα κάνει το κοινό σύμμαχο. Και αυτή είναι η αυτάρκεια, η μεγαλοσύνη ενός ταλέντου, μάλλον, όσο κι αν δυσκολεύει την ίδια, υποθέτω, στην καθημερινότητα της.
Στο σόου που συμμετέχει η παρουσία της από Κοντσίτα έως Σωτηρία Μπέλλου ήταν όχι αστεία και άρτια ώστε να καθηλωθείς, αλλά πράξεις αυτόνομης, παράλληλης τέχνης ικανές να σε βάλουν σε σκέψεις ακόμα και για το πόσο μελέτη θέλει το να στρώσεις τη φούστα άμα είσαι ρεμπέτισσα και τι δηλώνει το να κοιτάς από ψηλά αν είσαι ένα πλάσμα που επιλέγει το φύλο και την ζωή του σε κοινωνίες άγρια ρατσιστικές που αγαπούν τις ετικέτες και που αυτό βολεύει. Έτσι χωρίς ετικέτα θα μείνει και η Μαγγιρα λοιπόν. Τι είναι; Πρωταγωνίστρια; Τραγουδίστρια; Παρουσιάστρια; Τηλεπερσόνα; Όλα; Και άλλα τόσα; Μπορεί! Πάντως όταν την βλέπεις ακόμα και σ αυτό το σόου της πλαστικής περούκας και της καταρρέουσας αποκριάτικης μουτσούνας λες και ένα ευχαριστώ που καμία φορά η τηλεόραση μπορεί και να σε ψηλώνει λιγάκι, ψυχαγωγώντας σε και όχι χειραγωγώντας σε…
