H Zίνα Κουτσελίνη το τερμάτισε!
Σε μια συγκυρία που δεν υπάρχει ΕΣΡ φώναξε μια ψυχολόγο και άρχισαν on air την ψυχανάλυση της ταλαιπωρημένης Μίνας Αρναούτη με τον μερακλή καμεραμάν να ζουμάρει στο στήθος της Μίνας. Ητο μια στιγμή αντίστασης του ηρωικού STAR τσάνελε στον Νόμο Παππά που αποδεικνύει πόσο τεράστια αδικία είναι να κλείσει ένα κανάλι που παρουσιάζει τόσο εμπεριστατωμένες ψυχαναλύσεις πολιτών οι οποίοι δεν ζήτησαν την από τηλεοράσεως ψυχανάλυσή τους.
Τι σημασία όμως έχει αυτό μια και ο ανταγωνισμός για την τηλεθέαση είναι τέτοιος που δεν επιτρέπει σε τέτοιου είδους ευαισθησίες να παρεισφρήσουν ανάμεσα στη Ζίνα και την τηλεθέαση. Λίγο αργότερα στο κεντρικό δελτίο του ίδιου καναλιού η Μάρα Ζαχαρέα και η Kαίτη Μακρή θα εξηγήσουν πόση σημασία έχει να μείνουν ανοιχτά τα κανάλια ώστε η ψυχολόγος της Ζίνας αλλά και η ίδια η Ζίνα και το υπόλοιπο επιτελείο της εκπομπής να μην χάσουν την ευκαιρία να προσφέρουν στο κοινό μια τόσο ξεχωριστή εκπομπή.
Για το μόνο πάντως που δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την Ζίνα είναι ότι αντιμετωπίζει διαφορετικά τον εαυτό της. Αντιγράφουμε από μια συνέντευξη που αναδημοσίευσε το star.gr>
Λίγο πριν την πρεμιέρα της εκπομπής της Ζήνας Κουτσελίνη «Αλήθειες με τη Ζήνα» στο Star, η παρουσιάστρια εξομολογείται σε συνέντευξή της: «Δεν θα έκανα πότε lifestyle εκπομπή. Το τί είμαι εγώ, με αυτό που παράγω είναι διαφορετικό. Για παράδειγμα στο σπίτι μου ακούω κλασική μουσική. Αν έβαζα όμως τέτοια μουσική επένδυση στις εκπομπές όπου έχω δουλέψει, θα με έδιωχναν. Την δική μου εκπομπή την κάνω γιατί κάποια στιγμή κατάφερα να κάνω restart στη ζωή μου. Έπιασα πάτο και σιγά σιγά ανέβηκα. Έγινα άλλος άνθρωπος μετά τα 30 μου. Κι αν μέσα από την εκπομπή μου καταφέρω να αλλάξουν οι άνθρωποι τις σκέψεις ή τις αποφάσεις τους, τότε η εκπομπή θα έχει πετύχει το στόχο της».
Πώς όμως αποφάσισε να βγει μπροστά στις κάμερες; «Το μπροστά στις κάμερες με κυνηγούσε πάντα. Το 1995 μου πρότειναν να αναλάβω μια κοινωνική εκπομπή ως παρουσιάστρια και αρνήθηκα. Μου άρεσε το παρασκήνιο, το χτίσιμο και ήθελα το ρόλο του δημιουργού. Φοβόμουν ακόμα μήπως δω τη ζωή μου πρωτοσέλιδο. Η ίδια πρόταση, έγινε 20 χρόνια μετά. Κι αυτή τη φορά με ιντρίγκαρε, γιατί θέλω να δείξω αυτά που πιστεύω στη ζωή μου» απαντά.
Όσο για το ποιος θα την καθοδηγεί από το κοντρόλ; «Επέλεξα την επί χρόνια συνεργάτιδά μου, Ελισάβετ Νικολαΐδου, που μου την έχει πει πολλές φορές στο παρελθόν και δεν με φοβάται» σημειώνει και σε ερώτηση για αν έχει το άγχος της αποτυχίας απαντά: «Δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν. Αυτό που θα κάνω θα το διασκεδάσω. Θα βγω ως Ζήνα, όχι ως παρουσιάστρια. Το κάνω γιατί θέλω να μοιραστώ κομμάτια της δικής μου ζωής αλλά και των καλεσμένων μου, με άλλους ανθρώπους. Άνθρωποι γνώριμοι και μη, θα μοιράζονται τις προσωπικές τους εμπειρίες και τη δική τους αλήθεια. Δεν φοβάμαι να κριθώ»…
Για τις παλιότερες συνεργασίες τις σχολιάζει
Για Ελένη Μενεγάκη: «Η Ελένη δεν έφτασε τυχαία εδώ που είναι σήμερα. Δούλευε αμέτρητες ώρες, ήταν σφουγγάρι και δενόταν με την ομάδα της. Ήξερε να σε κερδίζει και να σε κάνει να δίνεις το 100% του εαυτού σου. Αυτό που κρατάω είναι ότι η Ελένη μου δείχνει έναν δρόμο με φως όταν το χρειάζομαι».
Για Άννα Δρούζα: «Η Άννα είναι το πιο ευαίσθητο πλάσμα που υπάρχει στην τηλεόραση αλλά δεν μπορεί να εκφράσει συναίσθημα. Συναντηθήκαμε δύο δυναμικές γυναίκες κάτω από την ίδια ομπρέλα, συγκρουστήκαμε πολλές φορές για τα θέματα αλλά πάντα περνούσε το δικό μου».
Για Φαίη Σκορδά: «Είδα τη Φαίη Σκορδά στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV. Μου έκανε κλικ γιατί αλώνιζε σε ένα πλατό, μπουρδολογούσε και κάλυπτε χρόνο.»
Για Κωνσταντίνα Σπυροπούλου: «Η νέα χρονιά θα είναι καθοριστική για το μέλλον της στην τηλεόραση».
Τα δύσκολα παιδικά της χρόνια
«Ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μου δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα και να μην έχω κανονική ανάπτυξη. Έτσι η μητέρα μου με πήγε σε έναν ψυχίατρο σε ηλικία 13 ετών, ο οποίος μας αποκάλυψε ότι η ανάπτυξή μου, ήταν παιδιού 7 ετών! Την ενημέρωσε μάλιστα ότι όχι μόνο μπορεί να μην αναπτυσσόμουν σωστά αλλά ότι μπορεί να κατέληγα σε τρελάδικο! Αντιλαμβανόμενη τη σοβαρότητα της κατάστασής μου, η μητέρα μου με έστειλε στο Βόλο. Σε ηλικία 14 ετών έμενα μόνη μου σε ένα άδειο σχεδόν σπίτι και πήγαινα σχολείο. Εκεί πραγματικά άδειασα. Έκλαιγα στις 3 το πρωί, έμαθα να μαγειρεύω, γενικά δεν ήταν εύκολο. Στο σχολείο δεν γνώριζε κανείς την αλήθεια μου πέρα από δύο φίλες μου».
