Η Σία Κοσιώνη δεν δίνει εύκολα συνεντεύξεις και ακόμα πιο σπάνια μιλά για την προσωπική της ζωή. Την περασμένη εβδομάδα η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων του ΣΚΑΪ μίλησε και φωτογραφήθηκε για το περιοδικό «ΓΥΝΑΙΚΑ» και αποκάλυψε πολλά για τη ζωή της που ήταν λιγότερο -έως καθόλου- γνωστά. Τη συνέντευξη της Σίας έκανε ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος και εμείς σας παραθέτουμε κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία.
«Έχω άλλους ρόλους, δεν είμαι μόνο η anchorwoman που είμαι από το πρωί μέχρι το βράδυ στο δελτίο. Εϊμαι σύντροφος, είμαι κόρη, είμαι νοικοκυρά. Οπωσδήποτε οι δόσεις είναι πολύ μικρότερες από το επαγγελματικό κομμάτι της ζωής μου. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις αυτήν τη δουλειά και παράλληλα να λες ότι θα έχεις μια τέλεια οικογένεια και θα είσαι και μια τέλεια νοικοκυρά, θα κάνεις τέσσερις φορές την εβδομάδα yoga και pilates. Δεν γίνονται όλα. Εϊναι μια δουλειά που απαιτεί αφοσίωση, διαφορετικά δεν γίνεται.
Προσπάθησα μαι περίοδο της ζωής μου, και συγκεκριμένα τον πρώτο καιρό που εκφωνούσα δελτίο, να τα κάνω όλα, και να μαγειρεύω και να πηγαίνω σουπερμάρκετ και το σκύλο βόλτα, και παραλίγο να κρασάρω. Τότε είπα “οκ, πρέπει να επιλέξω πού θα δώσω βάρος, πού θα επικεντρωθώ”. Και σήμερα το παλεύω όλο αυτό. Αφιερώνω ώρα και πνεύμα στη δουλειά μου, αφήνω εύλογα κάποια πράγματα στο πλάι και μετά με πιάνουν οι τύψεις και προσπαθώ να τα συνδυάσω, κλαι συνειδητοποιώ πως δε γίνονται όλα μαζί. Θα ήθελα να ηρεμήσω κάποια στιγμή, να αναλάβω κι άλλους ρόλους, γιατί δεν θα το κάνω αυτό για πάντα.
Δεν σκέφτηκα ποτέ να γίνω κάτι άλλο. Από τη στιγγμή που αποφάσισα να γίνω δημοσιογράφος, αυτό ήταν. Καμιά φορά κουράζομαι και λέω “αι στο καλό, γιατί να εξαντλούμαι έτσι”, κι αναρωτιέμαι πώς θα ήταν να γυρίζω σπίτι μου στις 2 η ώρα. Αλλά, τι θα έκανα μετά; Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς την ένταση, τις εξελίξεις. Θα βαριόμουν…
Μου αρέσει να βρίσκομαι με τους φίλους μου, να πάω σε ένα καλό εστιατόριο, να πιω ένα ποτήρι κρασί, να ξαπλώσω στον καναπέ, να δω σειρές Netflix (όπως το Crown, με θέμα τη Βασίλισσα Ελισάβετ), αυτό το απλό, να κάτσω με τον άνθρωπό μου, να κουλουριαστώ, να πω πέντε λόγια. Αλλά και να διαβάζω, ποίηση, λογοτεχνία, Ιστορία, να ακούω μουσική, να ζωγραφίζω, να περιποιούμαι τον κήπο, να ασχολούμαι με τους σκύλους. Υπάρχει ένα βιβλίο στο οποίο ανατρέχω συχνά.
Πρόκειται για το “Ένας, Κανένας και Εκατό Χιλιάδες” του Luigi Pirandello, το οποίο στην πραγματικότητα λέει πως είμαστε αυτό που νομίζει ο κόσμος ότι είμαστε, αυτό που εμείς νιώθουμε ότι είμαστε, αυτό που μας βλέπει ο σύντροφός μας, οι γονείς μας, οι φίλοι μας, άρα δεν είμαστε ένας. Είμαστε και κανένας και εκατό χιλιάδες. Καταπληκτικό βιβλίο, με βοήθησε πολύ να καταλάβω πώς τοποθετούμαστε στις σχέσεις και στην κοινωνία.
Είμαι πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος, λόγω δουλειάς και λόγω χαρακτήρα, κανονικό control freak. Αν κάποιος διαταράξει τη σειρά μου, όπως εγώ νομίζω πως θα πρέπει να γίνουν σωστά τα πράγματα, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αντίδρασή μου. Δεν μου είναι απλό να χαλαρώνω. Παρ’ όλα αυτά, το επιζητώ και εδώ έρχεται η αντίφασή μου. Θα πρέπει να αγαπώ πολύ τον άνθρωπο που με χαλαρώνει. Ή θα είναι φοβερά ταλαντούχος (Γελάει)…».
