Την είδαμε εντελώς τυχαία σε κάποια βραδινή, αθλητική εκπομπή, συνδρομητικού καναλιού και εντυπωσιαστήκαμε με την ομορφιά και το παρουσιαστικό της. Εντάξει, το παραδεχόμαστε, είμαστε άσχετοι με το άθλημα του μπάσκετ. Η Δώρα Παντελή όμως είναι ένας λόγος να το παρακολουθείς φανατικά… Η 29χρονη μπασκετμπολίστρια του Αθηναϊκού εκτός από κορυφαία παίκτρια στην ελληνική καλαθοσφαίριση, τους τελευταίους μήνες αποδεικνύει ότι γνωρίζει πολύ καλά το σπορ, καθώς δεν διστάζει να εκφέρει την άποψή της και να συνομιλεί με αυτοπεποίθηση και σιγουριά απέναντι σε διεθνείς παίκτες και προπονητές που καλούνται στην εκπομπή Super Euroleague:
«Γνωρίζω πολύ καλά το αντικείμενο. Αυτή είναι η δουλειά μου, ωστόσο διαβάζω καθημερινά εφημερίδες ώστε να έχω πλήρη εικόνα για τα όσα συμβαίνουν στην επικαιρότητα. Έχω άποψη και θέλω να τη λέω. Δεν θα μπορούσα να είμαι μια απλή παρουσία σε μια εκπομπή χωρίς ενεργή συμμετοχή» δήλωσε η πανύψηλη (1,84) Δώρα πρόσφατα σε συνέντευξη της στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως δεν θα τολμούσε να εμφανιστεί μπροστά από τις κάμερες αν ο λόγος δεν σχετιζόταν με τον αθλητισμό.
Και συνέχισε στην ίδια συνέντευξη: «Ο αθλητισμός με έχει διδάξει να ανταπεξέρχομαι σε οποιαδήποτε συνθήκη, παρά τις όποιες δυσκολίες. Έχω μάθει να έχω γερό στομάχι γι’ αυτό και δεν έχω πρόβλημα να δουλεύω με τόσους άνδρες. Είμαι και λίγο αγοροκόριτσο και περνάω καλά. Αν δεν είχα άποψη και θάρρος να την εκφέρω δεν θα μπορούσα να σταθώ σε ένα τέτοιο χώρο. Είναι όμως και μια πρόκληση, καθώς τους άνδρες πρέπει να τους πείσεις ότι έχεις γνώσεις, διαφορετικά θα μείνουν μόνο στην εικόνα. Θαυμάζω πάντως τους αποφασιστικούς και εκείνους που διεκδικούν αυτό που θέλουν με αυτοπεποίθηση».
Η Δώρα δεν είναι όμως μόνο μια εξαιρετική αθλήτρια του μπάσκετ αλλά έχει παράλληλα στο βιογραφικό της δύο πτυχία στην Προ-Ιατρική και τη φιλολογία, ένα μάστερ στην κλινική ψυχολογία, εκπαίδευση στα ψυχομετρικά τεστ και διδασκαλία σε τελειόφοιτους Λυκείου. Όπως δηλώνει και η ίδια, είναι πρώτα απ’ όλα καθηγήτρια που εργάζεται σε ιδιωτικό κολλέγιο ως ακαδημαϊκός σύμβουλος και προετοιμάζει μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου για το Πανεπιστήμιο.
Παράλληλα μελετάει για το μεταπτυχιακό που κάνει στην κλινική ψυχολογία, εκπαιδεύεται σε τεστ που αφορούν στη διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών και προπονείται με τον Αθηναϊκό. Πώς τα προλαβαίνει όλα; «Όλα γίνονται, αρκεί να το θέλεις» μας προσγειώνει. «Κοιμάμαι λίγο. Προτιμώ να μην βγω και να διαβάσω για το μεταπτυχιακό μου. Όταν θέλω κάτι θα βρω τον τρόπο και θα το κάνω. Χρειάζεται πειθαρχία και να σου αρέσει αυτό που κάνεις. Έτσι λειτουργώ και το ίδιο συμβουλεύω τους μαθητές μου» συμπληρώνει.
Η επιμονή και η στρατιωτικού τύπου πειθαρχία που τη διακρίνει απορρέει από τον επαγγελματικό αθλητισμό παραδέχεται: «Μπασκετικά έχω περάσει απίστευτες δυσκολίες, έχω τραυματιστεί τόσο σοβαρά που όλοι μου έλεγαν ότι δεν θα ξαναπαίξω ποτέ σε αγώνα. Πείσμωσα και κάθε μέρα «δούλευα» περισσότερο από την προηγούμενη, μέχρι να τους διαψεύσω. Μέχρι σήμερα παίζω στο ανώτερο επίπεδο».
Κομβικός παράγοντας για την μετέπειτα προσωπική της εξέλιξη στάθηκε και πάλι το μπάσκετ. Η πρώτη επαφή της Δώρας με την πορτοκαλί θεά έγινε στα 15 της και στα 18 της την οδήγησε με υποτροφία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Θα σπούδαζε και παράλληλα θα έπαιζε σε ομάδα Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, αλλά η ρήξη του πρόσθιου χιαστού που υπέστη, της στέρησε την ευκαιρία και την «καθήλωσε» για ένα χρόνο. Δώδεκα μήνες μετά έκλεισε τα εισιτήρια της για το μεγάλο ταξίδι. Μετέβη στο Τέξας και στο Jacksonville College για να παρακολουθήσει μαθήματα Προ-ιατρικής, ωστόσο λόγω του βεβαρημένου προγράμματος και των προπονήσεων άλλαξε κατεύθυνση. Επέλεξε το τμήμα φιλοσοφικής με πτυχίο σε τρεις κατευθύνσεις, στην αγγλική φιλολογία, φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες και πήρε το Bachelor από το Binghampton University της Νέας Υόρκης. Για τέσσερα χρόνια ζει το αμερικανικό όνειρο σε όλο του το μεγαλείο, αλλά το μέλλον της φαντάζει αδιανόητο μακριά από την οικογένειά της και έτσι η πρόταση του Παναθηναϊκού ήρθε την κατάλληλη στιγμή και αποτέλεσε ιδανική αφορμή για να γυρίσει στα πάτρια εδάφη.
Αν και θεωρεί ότι το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα είναι «ρηγμένο» σε σχέση με το αντρικό, η Δώρα δηλώνει ότι θα το υπηρετεί όσο αντέχει, βοηθώντας πια και τις νεότερες συμπαίκτριές της να αποκομίσουν όσα περισσότερα από τα αγαθά που προσφέρει ο αθλητισμός. «Παρά την κρίση πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο» τονίζει και επισημαίνει ότι βασικές προϋποθέσεις είναι η σκληρή δουλειά και η επιθυμία για εξέλιξη.
-Η Δώρα πρόσφατα μίλησε και στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ και στην Σοφία Βαλσάμη. Απομονώσαμε τις πιο ενδιαφέρουσες ερωτοαπανήσεις της και σας τις παραθέτουμε:
Tα πρωινά κάνεις μαθήματα, το απόγευμα προπονήσεις μπάσκετ με τον Αθηναϊκό και τα βράδια εκπομπή. Πως τα προλαβαίνεις;
Το πρωί εργάζομαι σε ένα ιδιωτικό σχολείο σαν ακαδημαϊκός σύμβουλος. Δηλαδή προετοιμάζω τα παιδιά για να μπουν στο πανεπιστήμιο. Έχω δύσκολες τάξεις, δευτέρα και τρίτη λυκείου όπου οι απαιτήσεις είναι πολλές. Παράλληλα κάνω και το μεταπτυχιακό μου στην κλινική ψυχολογία για να μπορέσω πιο μετά να ασχοληθώ και με τα παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Τα απογεύματα έχω προπονήσεις με την ομάδα μου, τον Αθηναϊκό και κάποια βράδια της εβδομάδας την εκπομπή. Οι μέρες μου είναι γεμάτες, αλλά πραγματικά κάνω κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Δεν έχω και πολύ ελεύθερο χρόνο, όμως αυτό αντισταθμίζεται με το γεγονός ότι όσα κάνω με γεμίζουν πραγματικά.
Σπούδασες σε κολλέγιο στην Αμερική παίζοντας παράλληλα μπάσκετ. Γιατί δεν θέλησες να μείνεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και αποφάσισες να έρθεις στην Ελλάδα όπου τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα;
Στην Αμερική δούλευα ως βοηθός καθηγητή στο πανεπιστήμιο την τελευταία χρονιά που έπαιζα μπάσκετ. Δούλευα για να συμπληρώσω τους βαθμούς μου ως βοηθός καθηγητή. Είχα πρόταση να μείνω εκεί και να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές δουλεύοντας παράλληλα ως βοηθός καθηγητή στο τμήμα της φιλοσοφικής, αλλά δεν απάντησα θετικά. Ήταν το τμήμα φιλοσοφικής. Δεν μπορώ να είμαι μακριά από την Ελλάδα. Δεν ήθελα να υπάρχει τόσο μεγάλη απόσταση από την οικογένειά μου. Στην Αμερική πήγα για να συνδυάσω το μπάσκετ με τις σπουδές κάτι που δεν γινόταν στην Ελλάδα
Στην ομάδα που αγωνίζεσαι, τον Αθηναϊκό, πως είδαν την απόφασή σου να κάνεις τηλεόραση;
Είμαι πολύ τυχερή πάνω σε αυτό, γιατί και το σχολείο και η ομάδα το δέχτηκαν πολύ θετικά. Οι συμπαίκτριές μου μάλιστα βλέπουν τις εκπομπές, ενώ η ομάδα με βοηθάει και με στηρίζει. Έχω βαρύ καθημερινό πρόγραμμα, αλλά υπάρχει τεράστια βοήθεια σε ό,τι και να κάνω.
Πολλοί από τους μαθητές σου φαντάζομαι θα είναι και φίλαθλοι του μπάσκετ. Σου κάνουν κριτική στα όσα είπες το προηγούμενο βράδυ στην εκπομπή;
Οι μαθητές μου είναι πιο αυστηροί κριτές μου. Παρακολουθούν την εκπομπή και την επόμενη μέρα όλο και κάτι θα ρωτήσουν. Θέλω πραγματικά να είμαι πρότυπο γι’ αυτούς. Για ό,τι κάνω πρέπει να τους δείχνω ότι το προσπαθώ πολύ. Αυτή τη φιλοσοφία θέλω να τους περάσω και να τους μεταδώσω. Ότι αν υπάρχει θέληση και πρόγραμμα μπορείς να τα καταφέρεις όλα.
Τι είναι πιο εύκολο. Να βάζει το νικητήριο καλάθι υπό πίεση ή να είσαι μπροστά από τις κάμερες και να κάνεις live εκπομπή;
Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει εύκολο ή δύσκολο. Στη ζωή μας δεν υπάρχει κάτι δύσκολο για να το πω διαφορετικά. Εμείς βάζουμε την ταμπέλα του… δύσκολο ή εύκολο. Είναι όλα στη δική μας θέληση και, αν για κάτι προσπαθήσουμε πολύ, είμαι σίγουρη ό,τι θα τα καταφέρουμε.
Με την πολιτική ασχολείσαι; Ποια είναι η γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα;
Με την πολιτική δεν ασχολούμαι πολύ, αν και είμαι πολιτικοποιημένο άτομο. Ενημερώνομαι για όλες τις εξελίξεις. Πρέπει σίγουρα κάποια πράγματα να αλλάξουν. Αλλά για να αλλάξουν τα πάντα γύρω μας πρέπει να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας. Αυτό πρέπει να καταλάβουμε και από εκεί να ξεκινήσουμε. Πιστεύω ότι για να διαφοροποιηθεί η κατάσταση χρειάζονται πολλά μικρά βήματα και υπομονή. Δεν μπορεί να γίνει από τη μία ημέρα στην άλλη.
