42.grRead ThisΓιατί ο κόσμος έχασε το πάθος του για την μουσική;

Γράφει ο Πέτρος Τριανταφύλλου

Γιατί ο κόσμος έχασε το πάθος του για την μουσική;

Aν κάτι προσφέρεται δωρεάν, οι άνθρωποι δεν του δίνουν σημασία

Τις γιορτινές ημέρες είχα τον χρόνο και τη χαρά να δω πολλούς φίλους και αυτό με έκανε να αναρωτηθώ.

Γιατί ο κόσμος έχασε το πάθος του για την μουσική;

To 2015, για πρώτη φορά οι digital πωλήσεις ξεπέρασαν τις πωλήσεις φυσικού προϊόντος. Το 2016 συνεχίστηκε η αλματώδης ανάπτυξη των υπηρεσιών streaming. Θα το έχετε δει και εσείς στις παρέες σας. Όλο και περισσότεροι γύρω μας επιλέγουν να ακούν μουσική μέσω υπηρεσιών, όπως το Spotify.

Γράφει ο Πέτρος Τριανταφύλλου*

Κάθε χρόνο, οι πωλήσεις CD Album μειώνονται. Μπορεί να αυξάνονται οι πωλήσεις στα βινύλια και να καταφέρνουν κάποια τραγούδια να πουλήσουν εκατομμύρια, αυτό όμως μάλλον δεν είναι αρκετό να για να σωθεί η μουσική.

Ποιο είναι το μέλλον; Πως μπορεί να επηρεάσει την μουσική, αυτό που γίνεται σήμερα;

Από την πλευρά της μουσικής βιομηχανίας, τα νούμερα σήμερα είναι στο + και ανεβαίνουν. Τουλάχιστον αυτό λέει η IFPI διεθνώς. Οι αγορές της νότιας Αμερικής και της Κίνας είναι το Eldorado και για την μουσική, καθώς όλο και περισσότεροι χρήστες θέλουν να δουν, να κατεβάσουν και να ακούσουν μουσική. Από την άλλη πλευρά, για τον απλό χρήστη, η μουσική είναι παντού και μπορεί να καταναλωθεί από όλους, εύκολα, γρήγορα και τις περισσότερες φορές δωρεάν και, για να μην παρεξηγηθώ, δωρεάν μπορεί να καταναλωθεί και από το ραδιόφωνο, το YouTube, το Spotify, στα cafe etc.

Όταν σου αρέσει ένα τραγούδι θέλεις να το ακούς ξανά και ξανά! Και αυτό είναι Νόμος!!!

Σήμερα οι νέοι καταναλώνουν μουσική από το YouTube, ακούγοντας τα αγαπημένα τους τραγούδια και φτιάχνοντας τις δικές τους λίστες. Μουσική καταναλώνουν και από το ραδιόφωνο, κυρίως στο αυτοκίνητο των γονιών τους. Το ραδιόφωνο σήμερα, προσφέρει με τον ίδιο τρόπο, το ίδιο προϊόν, με αποτέλεσμα πολλοί, όχι άδικα, να έχουν φτάσει στο σημείο να μιλάνε για αυτισμό. Στις άλλες χώρες έχουν λύσει το πρόβλημα, αλλά σε αυτό το κομμάτι του πλανήτη ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα, έχουμε “μεταφράσει” την συνταγή με το δικό μας “δημιουργικό” τρόπο, βάλε λίγο – βγάλε λίγο – άσε ξέρω εγώ – και το φάρμακο έγινε φαρμάκι. Βέβαια είναι και αυτοί που χρόνια λένε ότι φταίει η συνταγή και όχι ο τοπικός “μάγος” (όμως για το πιο αγαπημένο μας μέσο, το ραδιόφωνο, θα τα πούμε μια άλλη φορά).

Στην μουσική, οι 18-30 ετών και οι λίγο μεγαλύτεροι ξοδεύουν περισσότερα χρήματα σε downloads παιχνιδιών και apps και λιγότερο σε μουσική, ενώ καταναλώνουν περισσότερο ραδιόφωνο. Το πάθος για την μουσική που είχε ο νέος των 70’s – 80’s και 90’s, όταν σχεδόν όλοι είχαν τουλάχιστον τους καλύτερους δίσκους και αργότερα τα CD της χρονιάς, έχει εξαϋλωθεί, μαζί με τις διαχωριστικές γραμμές Ροκάς VS Καρεκλάς και Πασόκ VS Νέα Δημοκρατία.

Έγιναν όλα ένα μουσικό χαλί;

Όχι, ΔΕΝ φταίει η μουσική, ούτε οι παραγωγές, ούτε οι καλλιτέχνες. Πάντα υπήρχαν καλοί και μέτριοι, τραγούδια που έκαναν τεράστια επιτυχία και άλλα που δεν έβλεπαν το φως, πάντα υπήρχαν superstars, wannabe’s και “nobody’s” που εμπλέκονται σε όλο το φάσμα και με όλα τα είδη μουσικής. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, όλοι μας έχουμε πολλές ευκαιρίες και είναι ευκολότερο να βρούμε νέους καλλιτέχνες και μουσική. Σήμερα όμως δεν υπάρχει η διάθεση, ίσως ο χρόνος και σίγουρα έχει χαθεί το πάθος για την μουσική από τους περισσότερους.

Σε υπηρεσίες όπως το Spotify ή το Pandora, όταν επιλέγεις ένα τραγούδι, σου προτείνει άλλα που μοιάζουν και έτσι ο χρήστης αποκτά περισσότερες επιλογές. Είναι όμως έτσι; Μπορεί να έχεις την “αίσθηση” των πολλών επιλογών, όμως, εκτός από τα γνωστά ονόματα και τις επιτυχίες, υπάρχουν πολλές αγνώστου και αμφιβόλου προέλευσης εκτελέσεις και ονόματα. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν πολλοί που δίνουν τα κομμάτια τους δωρεάν σε αυτές τις υπηρεσίες, φτάνει να “ακουστούν”.

Πρόσφατα, μια φίλη μου επέμενε ότι ένα τραγούδι που ακούγαμε μαζί από μια τέτοια υπηρεσία είναι η πρώτη εκτέλεση ενός γνωστού τραγουδιού, ενώ δεν ήταν. Για εκείνη, αυτό το τραγούδι ήταν το “original” και αυτό είναι φυσικό γιατί δεν αγοράζει μουσική και δεν γνωρίζει τα “ονόματα”. Όλες οι επιλογές της είναι μέσα από μια υπηρεσία και όλοι μπορούν να καταλάβουν ποια αποτελέσματα θα έχει αυτό στο μέλλον.

Οι ίδιες υπηρεσίες προσφέρουν και έτοιμες λίστες, που μπορεί να έχουν ένα κοινό ηχόχρωμα (genre) και ένα ωραίο τίτλο, όμως το περιεχόμενο τους έχει και “άλλες” εκτελέσεις και είναι διαλεγμένο από ένα μηχάνημα, με βάση τα φίλτρα (genre, tempo etc). Καταλήξαμε να ακούμε μια τέτοια λίστα από το τηλέφωνο της, μουσική για να συνοδεύσει ότι κάναμε εκείνη την στιγμή. Αποτέλεσμα; Ενώ στην αρχή της βραδιάς κάποιοι σιγοψιθύριζαν τους στίχους των τραγουδιών, μετά από λίγο η μουσική έγινε ένα αδιάφορο μουσικό χαλί.

Κάποτε ένα γνωστό στέλεχος σε μεγάλη εταιρία στη Νέα Υόρκη μου είχε πει

“αν κάτι προσφέρεται δωρεάν, οι άνθρωποι δεν του δίνουν σημασία. Δεν έχει καμία αξία για αυτούς, γιατί δεν έκαναν καμία προσπάθεια για να το αποκτήσουν”

Ο κόσμος σήμερα απολαμβάνει μουσική παντού, αλλά, ότι δίνεις παίρνεις και αν αυτό είναι δωρεάν, μην περιμένεις να έχει αποτελέσματα. Το ίδιο ισχύει και για τα cafe, τα μπαράκια και τα club που προσφέρουν μουσική από τα web-radios, τον DJ ξάδελφο και το παιδί που κατέβασε τα τραγούδια από το YouTube.

Οι Εταιρίες που “υπηρετούν” την μουσική από όποια πλευρά και αν έχουν επιλέξει να το κάνουν, τα τελευταία πολλά χρόνια κατάφεραν να απαξιώσουν το ίδιο τους το προϊόν, κυνηγώντας περισσότερο και ευκολότερο κέρδος χωρίς να επενδύουν. Οι νέες υπηρεσίες που μπήκαν δυναμικά στην ζωή μας, σήμερα συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο. Τα κέρδη για τη βιομηχανία της μουσικής μπορεί σήμερα να είναι στο +, είναι όμως από το άνοιγμα νέων αγορών και νέων καναλιών παροχής μουσικής και όχι από την πραγματική αύξηση “κατανάλωσης” ανά χρήστη.

Το εύκολο κυριαρχεί σε ΟΛΑ τα μέσα που “υπηρετούν” την μουσική και βασιλιάς στη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης είναι η τηλεόραση, όπου στα talent shows οι “πρωταγωνιστές” αποθεώνονται, απολαμβάνοντας τα διθυραμβικά σχόλια της επιτροπής και το χειροκρότημα του κοινού, ενώ στην πραγματικότητα είναι περιεχόμενο μιας βραδιάς καραόκε σε κάποιο συνοικιακό μπαράκι.

Πέτρος Τριανταφύλλου*

Πέτρος Τριανταφύλλου είναι Managing Director της εταιρίας Off The Record Consulting. Έγινε γνωστός μέσα από τις εκπομπές του σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και ειδικότερα με την παρουσίαση των UK και USA TOP 20 Charts, παρουσίασε πρώτος στην Ελλάδα το official EUROPEAN TOP 20 και το EUROPEAN DANCE HOT 20. Ως ραδιοφωνικός παραγωγός, στέλεχος επιχειρηματικής ανάπτυξης και μάρκετινγκ, συνδέθηκε με την επιτυχία κορυφαίων Brands μέσων μαζικής ενημέρωσης & ψυχαγωγίας, όπως ο KISS FM στα 90’s και ο ATHENS DEE JAY στα 2000’s.

Από το 1997, συνεργάστηκε με διάσημες μάρκες FMCG στην Ελλάδα και τη Κύπρο, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας επιτυχημένα προγράμματα με την εταιρία Off The Record Consulting, τα οποία βραβεύτηκαν σε φεστιβάλ διαφήμισης, ενεργοποίησαν κοινό και πωλήσεις και δημιούργησαν αξία για τις εταιρίες τους.

Σήμερα παρουσιάζει την εκπομπή The Hits Hot 40 η οποία μεταδίδεται στους καλύτερους σταθμούς σε όλη την Ελλάδα.

www.offtherecordconsulting.com

https://www.facebook.com/TheHitsHot40

SHARE

Περισσότερα

MORE READ THIS