Συνήθως κινούνται με ορδές από αυλές μεσαιωνικού τύπου, με έμπιστους ήτοι καρφιά των υπολοίπων, κόλακες, κομμωτές και μεικ απ άρτιστ, νταντάδες εξωτικών εθνικοτήτων για να σπρώχνουν τα καροτσάκια με τα μωρά, ενώ οι μαμάδες – σταρ ισορροπούν στα 12ποντα και δεν μπορούν. Είναι κοντά στο λαό, απλά παιδιά του, γελαστά και με ήθος. Και όταν χαλάνε οι συμφωνίες με τα αφεντικά έχουμε παράπονα, κλάματα, κατηγόριες!
Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα
Και το κοινό τους συμπονά. Είναι οι αδικημένοι! Οι αδικημένοι με αποζημιώσεις, συχνά με τριψήφια νούμερα μπροστά από τη τελεία των τριών μηδενικών, ή με αμοιβές τόσο παχυλές και οφέλη, που το κοινό της συμπόνοιας, ούτε στον ύπνο του ως όνειρο δεν έχει φανταστεί! Μια παρουσιάστρια που είναι έγκυος «πουλάει» και το κανάλι – επιχείρηση συνήθως την προβάλει πολύ. Αν τύχει και απολυθεί για άλλους λογούς από την εγκυμοσύνη της και κυρίως αφού της το επιτρέπει το συμβόλαιο της, ο κλαυθμός και οδυρμός είναι μεγάλος!
Όλες οι έγκυρές πωλήτριες, κομμώτριες, σερβιτόρες, εργαζόμενες σε ταμεία και ιδιωτικές εταιρείες, που δεν θα χουνί ούτε για το γάλα του μωρού τους και συχνά είναι και ανασφάλιστες και ούτε το ταμείο ανεργίας δε θα δουν, πάνε και ταυτίζονται με την ζάμπλουτη, που ακόμη και οι πάνες του παιδιού είναι χορηγία για άτυπη διαφήμιση.
Ορδές οι άνεργοι και οι απολυμένοι στη χωρά. Εμείς, όμως των ΜΜΕ, τα δικά μας προβλήματα τα κάνουμε σημαία και από το πρωί στο βράδυ με το δικό μας νταλκά ασχολούμαστε, άλλο αν δεν πήραμε θέση, όταν άλλοι απολύονταν, όταν οι έγκυρές και οι γυναίκες δεν έχουν κανέναν δικαίωμα εργασιακό πάρα μόνο στα χαρτιά. Τώρα ζητάμε συμπόνοια! Και το φοβερό; Την έχουμε κιόλας! Και όχι το παιδί στη μονταζιέρα που δούλευε 12ωρα με αμοιβές πενιχρές!
Όχι η ρεπόρτερ που έγκυος, γύρναγε με τα μικρόφωνα και της πέταγε περιοδικά στη κοιλιά η σταρ του πορνό! Όχι οι δεκάδες εργαζόμενοι στις εκπομπές που ειδικά αν είναι εξωτερική παραγωγή πληρώνονται αφού ξεκινήσει η δουλειά, μετρά από 4 με 6 μήνες! Όχι! Βρίσκει συμπόνοια ο παρουσιαστής των ειδήσεων, που πηρέ μια αποζημίωση με τόσα λεφτά όσα δε δούμε μετά από όλα τα χρονιά εργασίας μας. Η η λαμπερή ξανθιά που δεν έπιασε τους όρους του συμβολαίου της αλλά πληρώθηκε! Η ίδια ξανθιά -κάθε ξανθιά!- που όμως δεν νοιάστηκε όταν απωθήθηκαν συνεργάτες της, έκλεισε τα τηλέφωνα και έκανε την αδιάφορη για την απόλυση των άλλων! Ω! Αν μας περισσεύει συμπόνοια, έχει τόσα πραγματικά προβλήματα γύρω μας, που αν τα ορίζαμε, τουλάχιστον, θα μασταν κάποτε σε θέση να τα απαλύνουμε κιόλας. Όμως, εμείς, λυπόμαστε τους τηλεσταρ… Και μας αξίζει!
Όλα αυτά μου ήρθαν στο νου γιατί άνθρωποι στα σόσιαλ μιντια μου ζητούσαν ευθύνες για κάποιες δικές συνεργασιών τηλεοπτικών, λες και είμαι κανακάρης, που προσωπικά αγνοούσα! Πήγα να μιλήσω σοβαρά αλλά μετρά σκέφτηκα, τι να χαλάω λέξεις! Όπως έγραφε ο Πλάτωνας «τον βλάκα μπορείς να τον καταλάβεις από δυο ενδείξεις: μιλάει για πράματα που είναι γι’ αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανένας δεν τον ρωτάει».
