Για 7ο καλοκαίρι πια, ως έθιμο, λίγο πριν τις αρχές της νηστείας του 15Αύγουστου, γράφουμε τα ίδια, σχολιάζουμε με τις ίδιες λέξεις, χαζοχαμογελάμε πια, με τον κόσμο μας που ακόμα περικλείει τουριστικές ατραξιόν για το πώς γλεντάνε οι Έλληνες σε ξένους μόνο, χωρίς τους Έλληνες. Κάποτε τους δείχναμε συρτάκι, Ακρόπολη, Πλάκα, σουβλάκι, «μουζάκα», φέτα, σπάσιμο πιάτων, τώρα έχουμε προσθέσει το άοκνο και ιδρωμένο, χλιδάτο, παραθαλάσσιο αλά Λας Βέγκας γλέντι, στη μαύρο Μύκονο, με τον Ρέμο να συναγωνίζεται σε σοφές, πολιτισμένες και κομψές φράσεις, ως αποφθέγματα, τον Αβλάβιος Ιλλούστριος, επιγραμματοποιό της παλατιανής, τουλάχιστον! Για να δουν πως γλεντάνε οι Έλληνες, μαζεύονται Άραβες, Λιβανέζοι, Τούρκοι και κάνας σταρ που θαυμάζει το ελληνικό κουλέρ λοκάλ, όπως πέρυσι η Σοφία Βεργκάρα κανονική και φέτος ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο φασκιωμένος!
Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα
Οι έλληνες κροίσοι και οι γόνοι των μεγάλων τζακιών, ντρέπονται και δεν πάνε στο γλέντι της χλιδής που κοστίζει χιλιάδες ευρώ το να βρεθείς θαμώνας εκεί, να πιεις σαμπάνια και να γευτείς τα εδέσματα για τους εκλεκτούς της γης. Κυκλοφορούν οι άνθρωποι ανάμεσα στους εργαζόμενους τους και στον κόσμο που αγωνίζεται να επιβιώσει με μισθούς της πλάκας, σε συνθήκες ειλωτισμού, που σκιάζονται να πάνε να δώσουν 60.000 ευρώ τη σαμπάνια και μετα να τους φωνάζει ο κόσμος τους, ο κακοπληρωμένος «ιαααα από κει!».
Και τσίπα έχουν και αγωγή από γονείς και παππούδες ξέρανε τι χρωστούσανε σ αυτό τον τόπο και δεν τον λυμαίνονταν –ή όχι μόνο! Επίσης πήγαν σε καλά σχολεία και γνωρίζουν να σημειολογήσουν την τραγωδία της Πομπηίας, που ενώ το ηφαίστειο μούγκριζε πάνω απ τα κεφάλια τους, οι σαν αιώνιοι, όπως νόμιζαν πλούσιοι της πόλης, επιδίδονταν σε πολυτελείς και έκφυλες διασκεδάσεις, παροιμιώδεις για την ηδονιστική τους εμμονή, ώσπου τους σκέπασε η λάβα με τα κορμιά έξαλλα να σωθούν ένα λεπτό πριν το τέλος. Μνημεία τα κουφάρια τους, σα σιδερένια αγάλματα πια, ματαιοδοξίας, ανοησίας, έλλειψης προνοητικότητας και έκφυλης εκπόρνευσης –το τελευταίο βέβαια, δε το βρίσκουμε και άσχημο τρόπο για να σε βρει το τέλος του κόσμου, αλλά ποιος μας ρωτάει εμάς!
Οι ξένοι όμως, σκασιλάρα τους, οι Έλληνες και τι τραβάνε, τα ωραία τους λεφτάκια αφήνουν στον τόπο μας και μπράβο τους που απολαμβάνουν τον εξαιρετικό διασκεδαστή κροίσων, Ρέμο, που φέτος μας είπε και το «I did it my way», άσμα μυθικό που συνέθεσε ο μακαρίτης Κλο Κλο και έκανε διεθνώς διάσημο, ο επίσης, να ζήσουμε να τον θυμόμαστε, Φρανκ Σινάτρα! Φυσικά στο παρελθόν έχουμε απολαύσει και την Έφη Θώδη σε εκτελέσεις διεθνών επιτυχιών, όπως το «I love you baby» αλλά και τον Λε Πα να μας λέει κατά κάποιον τρόπο, το «Breathless» που τι να μας ξαφνιάσει ο Ρέμος ως κοντοχωριανή μίμηση του Σινάτρα!
Καλαίσθητο το λαϊκό θέαμα, του τραγουδιστή, που είναι έτσι αρχοντάνθρωπος και αριστοκράτης και για να συνεχίσει τη παράδοση κατά την οποία εξαίρετα πολιτισμένα προ – πέρυσι καλούσε τον Σόιμπλε να περπατήσει για να μας δει να χορεύουμε, του πτωχευμένους, φέτος φώναζε, στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής μούλτιεθνικ και αισθητικά άρτιας, κοινής πορείας: «Fuck Ibiza, only Mykonoοοοοοs» (μτφρ: Γαμ@στε την Ιμπιζα, μόνο Μύκονοοοος». Όχι, «ρε», δεν είπε, κλείνοντας την γλαφυρή του φράση, διότι προφανώς δε θα ξερε πως μεταφράζεται στα άπταιστα αγγλικά του. Όπως άλλωστε και εμείς αγνοούμε πως λέγεται σε όλες της γλώσσες της γης το: «στου κασσίδη το κεφάλι»!
Από Έλληνες, ξεχώρισαν με το μπρίο τους οι Κωνσταντίνος Αργυρός, Χάρης Σιανίδης, Εμυ Λιβανίου με τα παιδιά της για μορφωτικούς λόγους, νεαρές καλλίγραμμες γνώστες κύριες μα τα ίδια στήθη, μύτες, δόντια γνωστές για τις επιδόσεις τους σε εκδηλώσεις υψηλού πολιτισμού και αισθητικής επίδειξη προσόντων. Ο Ρέμος έκανε τη δουλειά του, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες αλλά να μην ελπίζει στο χαρακτηρισμό «ο Έλληνας Φρανκ Σινάτρα» διότι έως ο «κοντοχωριανός του Φρανκ» παίζει ως τίτλος. Το μαγαζί έκανε και δικαίως τη δική του δουλειά. Οι Άραβες, οι Λίβυοι, οι Τούρκοι και οι φιλότεχνες κύριες κάνανε τη δουλειά επίσης και ζήσανε αυτοί καλά και από μας καλύτερα! Και του χρόνου να μας πει Doors ο κυρ Αντώνης!
