Ένα 3χρονο παιδί που το κύκλωμα μαζί με τη μητέρα του, του επέβαλλαν την επαιτεία, βρέθηκε, επί τρεις μέρες, δεμένο, δαρμένο, σε ένα υπόγειο, νηστικό και καμένο με τσιγάρα! Ένα άλλο 5χρονο, η «μάνα» το υποχρέωνε να ανεχτεί τις σεξουαλικές ορέξεις ενός αρχιμανδρίτη και του φίλου του! Ένας πατέρας, συνταξιούχος στρατιωτικός, ασελγούσε επί χρονιά πάνω στις κόρες του, ενώ τις τραβούσε και φωτογραφίες πορνό! Χιλιάδες παιδιά πέφτουν θύματα της παιδικής πορνογραφίας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Χιλιάδες παιδιά μένουν νηστικά, κακοποιούνται, ζουν στο δρόμο, μεγαλώνουν αχάιδευτα και αφίλητα σε ιδρύματα κουβαλώντας μώλωπες, όπου τα έχουν ακουμπήσει άνθρωποι. Χιλιάδες παιδιά ζουν σε παραπήγματα, στις στράτες του κόσμου, σε άτυπα στρατόπεδα συγκέντρωσης για «ξένους», για πρόσφυγες που δεν έχει τόπο να σταθούν.
Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα
Χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από πείνα ή αρρωστιές, κάποιες στιγμές απλούστατες, όπως η έφηβη προσφυγόπουλα στο Ελληνικό, που η πενικιλίνη απλώς θα της έσωζε την ζωή απ τον ρευματικό πυρετό! Ρεπορτάζ και άλλα, που αφορούν στις θερμοκοιτίδες που είναι παλιές στις μονάδες βρεφών και για το νερό που αγοράζει το προσωπικό το εμφιαλωμένο για να τα κάνει μπάνιο και εκείνα που εγκαταλείπονται από τους γονείς εκεί! Και τσουπ! Να σου η περίσσια λύπη για την καημενούλα την Αθηνά Ωνάση! Ναι, ναι! Η συμπόνια αν την νιώθεις αφορά σε όλους και δεν εκφράζεται εκλεκτικά. Κι όμως…
… Τόσα ρεπορτάζ, στα όρια του μελοδράματος για το «κορίτσι με τα θλιμμένα μάτια», που από την στενοχώρια «είναι στα όρια της νευρικής ανορεξίας» -αν είχε κιλά παραπανίσια, πάλι απ την στενοχώρια θα ταν βέβαια!- που δεν βρήκε την «αγάπη» σε τι αποσκοπούν; Η τηλεόραση με το θέμα «Αθηνά Ωνάση», αγαπά εκείνο το μελόδραμα που αφορά στην παρηγοριά των φτωχών. «Είναι πλούσιοι αλλά δυστυχισμένοι»! «Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία»! «Κλεισμένοι στα χρυσά κλούβια τους είναι εκατομμυριούχοι»! Και πόσοι είναι φτωχοί και ακόμα πιο δυστυχισμένοι; Το χρήμα δεν την παίρνει κιόλας την ευτυχία. Κλεισμένοι σε κλούβια χρυσά είναι οι εκατομμυριούχοι, ενώ άλλοι είναι άστεγοι και τους κτυπάει και η βροχή και το χαλάζι! Τα κλισέ δε αυτά αποθεώνονται με την «κατάρα» των Ωνάσηδων! Μια κατάρα που αφορά στο νιώθουν μοναξιά, δεν αγαπιούνται, αντιμετωπίζουν το θάνατο, όπως οι κοινοί θνητοί, όπως όλοι μας, όπως πάντα συνέβαινε και πάντα θα συμβαίνει! Αυτό είναι η ζωή του ανθρωπινού είδους και μόνο οι θεοί την αποφεύγουν, αν και αυτοί ακόμα έχουν μοίρα να ξεπεραστούν και να αντικαθιστούν με θεότητες άλλης λατρείας!
Να συμπονέσω, βεβαίως την Αθηνά, αλλά γιατί; Διότι ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε έναν γόη, πέρασε μαζί του ζωή ανέφελη με ταξίδια, χορούς, χαρές, άλογα και πανάκριβες αγελάδες, που του έκανε δώρο και κόστιζαν εκατομμύρια, λες και έβγαζαν όχι γάλα, αλλά σαμπάνια; Να λυπηθώ μάλιστα, αλλά πείτε μου το λόγο, παρακαλώ. Διότι χωρίζει –αν χωρίζει!- όπως εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη; Να στεναχωρηθώ γιατί μεγάλωσε χωρίς μάνα, με έναν γονιό ξαναπαντρεμένο, στην Ελβετία, με αδέλφια, στα καλύτερα σχολεία, με τη καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και υγεία; Να ξεσπάσω σε λυγμούς μάλιστα, γιατί ο βαθύπλουτος παππούς, ο «δαιμόνιος Έλληνες», αυτοδημιούργητος έκανε περιουσία αλλά έχασε το παιδί του; Όπως τόσοι και τόσοι άλλοι Μικρασιάτες, που δεν είχαν την τύχη, την πονηριά, ή την ευλογία να ξεφύγουν απ την σφαγή το 1922 και έχασαν παιδιά, ο ένας τον άλλον, τα πάντα;
Όχι, δεν περισσεύει αναλγησία, αλλά είναι τόσος ο χειροπιαστός πόνος δίπλα μας, που θέλει και βλέμμα να ρίξεις πάνω του και φως και να κάνεις όλα όσα μπορείς αλλά και αυτά που δεν μπορείς, για τον απαλύνεις. Η Αθηνά Ωνάση δεν έχει ανάγκη την δική μας παρηγοριά! Θα ξεχαστεί στην επόμενη παρθένα θάλασσα που θα βουτήξει, στο εξωτικό της ταξίδι, στο παραμυθένιο παλάτι της, στον επόμενο γόη – εραστή, που πιθανόν να είναι παντρεμένος όπως ήταν ο τωρινός, ή όχι! Θα ξεγελάσει το ντέρτι και τον καημό της, χύνοντας θλιμμένα δάκρυα στην σαμπάνια της και τρώγοντας το χαβιάρι διαίτης της. Αλίμονο από εκείνα τα κορίτσια που έχουν βγάλει τα όνειρα τους στο σφυρί και τα παιδιά που σαν φαντάσματα υπάρχουν μόνο στις σκοτεινιές του κόσμου. Και καλοί συνάδελφοι στην ελληνική τηλεόραση διαφημίστε τον συναισθηματισμό σας, με κάποια πρωτοτυπία και όχι τόσο προβλέψιμα και ασχοληθείτε με κανένα άνθρωπο που έκανε και κάτι για τον διπλανό τους, μιας και η κυρία Ωνάση, απ ότι γνωρίζουμε τις πανάκριβες αγελάδες τις χαρίζει στον σύζυγο – τρόπαιο, αλλά ένα ποτήρι γάλα σε κάνα ορφανό δεν έχει προσφέρει, ποτέ της!
