Για την πρόσφατη περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της μίλησε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία άνοιξε την καρδιά της για όσα σκεφτόταν, ενώ βρισκόταν στην εντατική: «Σε όρους επιβίωσης, η σκέψη μου ήταν στην κόρη μου από τη στιγμή που συνήλθα όταν βρισκόμουν ήδη στην εντατική. Και βέβαια, είναι οι αντοχές του οργανισμού, τις οποίες δεν δημιουργεί κανείς μόνος του. Είμαι ευτυχής που τα κατάφερα.
Ήταν μια σοβαρή περιπέτεια αλλά τώρα είμαι καλά. Τώρα, αν αναθεώρησα κάτι… Σε όρους καθημερινότητας έπαψα να καπνίζω. Σε όρους γενικότερα ζωής, δεν είχα λόγους να αναθεωρήσω, διότι πάντοτε είχα συγκεκριμένες απόψεις για τα πράγματα και δεν χρειαζόταν η ασθένεια για να με κάνει να αναθεωρήσω. Είχα, ήδη, όχι αναθεωρήσει, αλλά τοποθετηθεί έναντι πολλών ζητημάτων από πολύ νεαρή ηλικία» είπε η πρώην υπουργός και σε ερώτηση αν θεωρεί πως έπρεπε να έχει κόψει το κάπνισμα αρκετά χρόνια πριν, απάντησε: «Το είχα κόψει και το ξανάρχισα ξέρετε. Ναι, παίζει κάποιο ρόλο. Δεν είναι ο βασικός παράγων που δημιουργεί όλα τα προβλήματα, αλλά παίζει κάποιο ρόλο και νομίζω ότι δεν χρειάζεται».
Η πρώην υπουργός, και επί σειρά ετών βουλευτής και ευρωβουλευτής της ΝΔ, μεταξύ άλλων, εκτίμησε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει την ευκαιρία να αναλάβει το τιμόνι της χώρας. Εμμέσως πλην σαφώς άφησε ανοικτό ακόμα και το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας για τη ΝΔ, χωρίς ωστόσο να κάνει εκτίμηση για το χρόνο των εκλογών.
Είπε μάλιστα ότι θα έχει και η ίδια ενεργό ρόλο ξανά στην πολιτική και τονίζει πως το πρόγραμμα που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ είναι εφικτό και πως «τα ολίγα που υποσχέθηκε μπορεί να τα κάνει». Παράλληλα, άσκησε κριτική στην κυβέρνηση, λέγοντας πως λειτουργεί με σοβαρή αμφιθυμία, ενώ ανεβάζει ακόμα περισσότερο τους αντιπολιτευτικούς τόνους, με αφορμή την υπόθεση των αδειών των τηλεοπτικών καναλιών.
«Ο φίλος μου Αλέξανδρος Βέλιος»
Μία εβδομάδα νωρίτερα, η Μαριέτα Γιαννάκου είχε μιλήσει στη δημοσιογράφο της Καθημερινής, Κατερίνα Ι. Ανέστη και είχε αναφερθεί και στον Αλέξανδρο Βέλλιο: «Ανταλλάσσαμε μηνύματα όσο ήμουν στην εντατική. Του έλεγα: Θα τα καταφέρουμε, Αλέξανδρε». Γνώριζε εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο την περιπέτεια της υγείας του, τη μάχη με τον καρκίνο, το γεγονός πως δεν έχει περιθώρια θεραπείας, έτσι έδειχναν τα πρωτόκολλα. Οχι όμως, την επιλογή του για ευθανασία δεν την ήξερε. Αν το γνώριζε, θα τον απέτρεπε; Τη ρωτάω ευθέως. Και η απάντησή της είναι άμεση και κατηγορηματική.
«Δεν είμαι υπέρ της ευθανασίας, γιατί είμαι γιατρός. Κανένας γιατρός δεν έχει δικαίωμα, εφόσον έχει ορκιστεί στον όρκο του Ιπποκράτη, να αφαιρέσει ζωή. Καθ’ οποιονδήποτε τρόπο. Ομως αντιλαμβάνομαι το δικαίωμα του ίδιου του ανθρώπου που υποφέρει, πονάει και αγωνιά ότι από στιγμή σε στιγμή θα πεθάνει, να αποφασίσει αν θέλει να συνεχίσει να ζει έτσι. Εγώ, ως γιατρός, δεν μπορώ να το δεχτώ. Αν μπει σε αυτήν τη λογική ο γιατρός, τότε δεν ξέρω σε ποιες άλλες λογικές θα μπει στην περίπτωση της θεραπείας ενός ατόμου που βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, αλλά θα μπορούσε ίσως να σωθεί».
Η ίδια μιλάει με περισσότερες από μία ιδιότητες: Είναι γιατρός, ψυχίατρος, για την ακρίβεια, «η επιστήμη των ματαιώσεων», όπως λέει. Εχει ζήσει δύο φορές ως ασθενής οριακές συνθήκες. Στην πρώτη δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη να της ακρωτηριάσουν το πόδι προκειμένου να σώσει τη ζωή της. Ομως αποσαφηνίζει πως βρίσκεται τώρα στη φάση δημιουργίας νέων γεγονότων. «Είμαι άνθρωπος αισιόδοξος. Κοιτάζω μπροστά». Σε ανύποπτο χρόνο παλαιότερα είχε πει πως στη ζωή της πάντα κυνηγά τις ρήξεις. Ποια είναι η επόμενη ρήξη; Γελάει και απαντά αμέσως: «Εκοψα το τσιγάρο. Μετά από 35 χρόνια. Αυτό και αν είναι ρήξη!».
Φωτογραφία: Παντελής Ζερβός/ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
