Χάρη στον σεβασμό και στο δέος προς την απαράμιλλη και ανίκητη Φύση η οικογένεια Δαφνή από τον Αγιο Ματθαίο Κέρκυρας παρουσιάζει στον πλανήτη ένα υγρό ατόφιο χρυσάφι. Το ελαιόλαδο Governor. Αχνό πράσινο. Έξτρα παρθένο. Με άρωμα που ζαλίζει. Ένας γλυκόπιοτος βιολογικός χυμός. Ένα ζεστό χάδι που ανασταίνει τη γεύση. Ένα λάδι που σε οδηγεί να ανακαλύψεις νέες αισθήσεις. Όπως την τέρψη! Η την ευδαιμονία! Αυτό είναι το εν ανθρώποις ευδοκία!
Του Πέτρου Κασιμάτη
Σήμερα πάνω από 80 χρόνια μετά τη συναρπαστική γραφή του Λόρενς Ντάρελ για τους ελαιώνες και το λάδι της Κέρκυρας, έρχεται η… δικαίωση του συγγραφέα! Το αχνό πράσινο χυμώδες φίνο λάδι του νησιού των Φαιάκων, είναι το καλύτερο του κόσμου. Το αποδεικνύουν Ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, έδρες Φαρμακολογίας, διαπιστώνοντας ότι το λάδι του Κερκυραίου Σπύρου Δαφνή το «Governor», διαθέτει τα υψηλότερα ποσοστά ελαιοκανθάνης και ελαιασίνης -ουσίες πολύτιμες για την ασπίδα των καρδιαγγειακών παθήσεων.
Έτσι ενώ πριν μερικά χρόνια ο ελαιοχυμός από τους ελαιώνες του πωλούνταν 3 ευρώ το λίτρο, σήμερα στο Χάροντς του Λονδίνου το ΜΙΣΟ ΛΙΤΡΟ του «Governor» πωλείται 60 ΕΥΡΩ!
Η τιμή, βέβαια, είναι ένα ενδεικτικό στοιχείο. Η εξαιρετική ποιότητα, όμως, είναι ο γνώμονας. Αυτό που λέμε τελεία και παύλα! Έτσι, το πιο συναρπαστικό ταξιδιωτικό site περιπέτειας και ερευνών, το goldentraveller.org, επέλεξε σήμερα να σας «μιλήσει» για τον αχνά πράσινο «θησαυρό» της Κέρκυρας. Στον ελαιοχυμό αυτόν υποκλινόμαστε. Με το έμβλημα και τη φωτογραφία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας του Ι. Καποδίστρια, ο Σ. Δαφνής ξετυλίγει τη συνέχεια της συναρπαστικής ιστορίας που ξεκίνησε ο Ντάρελ για το νησί των Φαιάκων και τον πολύτιμο θησαυρό του που είναι το παρθένο ελαιόλαδο.
Awards & Certifications
– Gold medal, Los Angeles International extra virgin Olive oil Competition (Packaging design)
– Silver medal, Tokyo International extra virgin Olive oil Competition (Taste)
– Great Taste Awards UK
– The olive oil is stored in our HACCP and ISO 22000: 2005 hygiene-certified standardization unit (OLIVE FABRICA)
– Athens University certification of Polyphenol content.
A micro-producer with great expectations
Although our season’s production volume is small, the Dafnis family spared no expense and have invested in a modern 2-phase olive press. This gives us complete control over the whole of the olive oil production process, so that we can confidently guarantee the exceptional quality of our oil.
Cool and slow, an innovative procedure
Through continued trials, the Dafnis family arrived at the optimum procedure for its award-winning olive oil. Same-day cold pressing, using the gentlest method, and a fair amount of patience are the ingredients for our successful «recipe». Our press is a modern hygienic 2-phase centrifuge, but we follow the principles traditional and painstaking stone-pressing, in which as little heat as possible is produced, and the oil is allowed to «settle» and separate naturally for between 1-4 hours. We treat our olives gently and do not «force» the oil out before it is ready. Though most producers try to squeeze as much as 40% oil from their olives, we focus on coaxing the best out of them- just 12-17%. Our olive oil is produced literally drop by drop.
Low temperatures, high quality
In order to produce a really superb extra virgin, it is not enough to simply follow approved guidelines. For instance, the guideline maximum temperature of the olives during oil pressing should not exceed 27°C. But this is typically not constantly monitored, and the maximum is frequently exceeded during the extraction procedure. At Dafnis olive mill, we continuously monitor the temperature, keeping the average temperature low throughout, because heat destroys the antioxidants that make olive oil so good for you. We look for an average temperature of between 17-21°C, the cooler the better, knowing this makes a great difference to the quality of the oil, in aroma, taste and polyphenol content. This is truly a first cold pressing.
“The Governor”™ and your health
First among equals
“The Governor”™ was scientifically tested in March 2014 at the University of Athens and compared with the results of 700 other olive oil samples, from 30 different olive varieties. 150 of the comparative olive oil samples originated from countries outside Greece, specifically: California, Italy, Spain, Croatia, Tunisia, Cyprus, France, Argentina, Chile, Morocco and Israel.
The results were impressive. The oleocanthal and oleacein concentrations in “The Governor”™ are 7 times higher than the average of the samples and the highest value recorded among all commercially-available bottled oils since 2009. Oleocanthal, oleocein and other elements present in “The Governor”™ olive oil present important biological activity, and are related with anti-inflammatory, antioxidant and neuro-protective benefits.
The total hydroxytyrosol derivatives are 61% higher than the stipulated European regulation. The daily consumption of 20g is known to protect the blood lipids from oxidative stress.
2014 Athens University evaluation of “The Governor”™ polyphenol content vs. average levels in extra virgin olive oils:
“..we can certify that [“The Governor”] is an extremely rare extra virgin olive oil that stands out from the usual oils… It is an oil highly recommended to all consumers looking for olive oil with enhanced properties for health protection.”
Pharmacological and biological properties
Prokopis Magiatis, Associate Professor, Athens University Faculty of Pharmacy.
Λόρενς Ντάρελ: Τοπίο με ελαιόδεντρα, Κέρκυρα (1938)
Άγγλος μυθιστοριογράφος και ποιητής. Περιγράφοντας τον εαυτό του ως «εκπατρισμένο του κόσμου» ταξίδεψε πολύ και τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Στα βιβλίο του συμπεριλαμβάνεται το The Alexandria Quartet [Αλεξανδρινό Κουαρτέτο].
Η συγκομιδή της ελιάς είναι δουλειά παντός καιρού. Στις εκτυφλωτικές καταιγίδες του Φλεβάρη, ακούς ξαφνικά να πέφτουν στη γη οι μικροί σκληροί καρποί, και, αν τύχει μάλιστα να στέκεσαι σε κάποιο ψηλό σημείο και να κοιτάζεις προς το νότο, τότε διακρίνεις καθαρά την πορεία του βοριά καθώς σαρώνει την πεδιάδα, αναστατώνοντας τα λιόδεντρα – έτσι που συνεχώς αλλάζουν χρώμα, πράσινο, ασημί και πάλι πράσινο. Προφυλαγμένες κάτω από μια καμάρα ή έναν τοίχο, οι γυναίκες σκυμμένες όλες μαζί σε κύκλο γεμίζουν τις καλαθούνες τους, ενώ ολόγυρα τα φύλλα λυγίζουν από τις πυκνές ριπές της χειμωνιάτικης βροχής, και τα πρώτα διψασμένα αγριολούλουδα σαλεύουν στο παγωμένο χώμα κάτω από τα πόδια τους.
Τα λιόδεντρα όμως μάλλον δεν προσαρμόζουν την εσωτερική οικονομία τους στη δουλειά τους, αφού η λεπτεπίλεπτη λευκή ανθοφορία τους αρχίζει τον Απρίλη, ακριβώς όταν αφοσιώνονται στο ωρίμασμα του καρπού τους: έτσι, λοιπόν, αν ο άνθος της προηγούμενης χρονιάς ήταν γόνιμος, το δέντρο δεν έχει δύναμη να ανθίσει πάλι. Η σοδειά του δεν είναι σταθερή, και οι χρονιές των ισχνών αγελάδων είναι πράγματι πολύ ισχνές για τους αγρότες. Μια διατροφή σχεδόν αποκλειστικά βασισμένη στο ψωμί και το λάδι δεν αφήνει περιθώρια για οικονομία.
Μετά την πρώτη σύνθλιψη στο λιοτρίβι, έρχονται οι άντρες με τα φαρδιά τους κοφίνια, συλλέγουν την ελαιόπιτα, και στοιβάζουν τον γκριζωπό της πολτό σε μια ξύλινη πρέσα· το άλογο, που η προσπάθειά του στη μυλόπετρα είναι πλέον περιττή, λύνεται από το χαλινάρι του και τριγυρίζει ελεύθερο στο μαντρί. Ανασηκώνοντας το μακρύ ξύλινο μοχλό, οι άντρες αρχίζουν να συμπιέζουν περιστροφικά τον πολτό, βοηθώντας το λάδι να κυλήσει, αν ο καιρός είναι κρύος, ρίχνοντάς του βραστό νερό. Καθώς η πίεση αυξάνεται, δένουν ένα σκοινί σε ένα είδος πρωτόγονου βαρούλκου, ρίχνοντας όλο το βάρος τους πάνω σε αυτό το κατασκεύασμα που τρίζει. Είναι σαν κάτι να γεννιέται στο μισοσκόταδο της μεγάλης αποθήκης. Τα βογκητά τους αντηχούν μέσα από τα κυπαρισσένια πατώματα του σπιτιού. Το βαρούλκο τρίζει. Τα πουλερικά κακαρίζουν νευρικά τρέχοντας ανάμεσα στα πόδια των αντρών. Δίπλα στο μεγάλο τζάκι, με το φως της φωτιάς να παιχνιδίζει πάνω στη γενειάδα του, βαθιά ικανοποιημένος ο ηγούμενος του τοπικού μαναστηριού παρέχει απλόχερα την ηθική του υποστήριξη ρουφώντας γουλιά γουλιά το κρασί του…
Ολόκληρη η Μεσόγειος –τα γλυπτά, τα φοινικόδεντρα, τα χρυσαφένια κομπολόγια, οι γενειοφόροι ήρωες, το κρασί, οι ιδέες, τα πλοία, το φεγγαρόφωτο, οι φτερωτές γοργόνες, οι ηλιοκαμένοι άντρες, οι φιλόσοφοι- όλα μοιάζουν να αναδύονται μέσα από την πικρή, στυφή γεύση αυτής της μαύρης ελιάς, ανάμεσα στα δόντια. Μια γεύση πιο παλιά από το κρέας, πιο παλιά από το κρασί. Μια γεύση παλιά σαν το δροσερό νερό.
