Εκείνος υπήρξε ο κορυφαίος Έλληνας ψηλός όλων των εποχών και εδώ και λίγους μήνες αποτελεί μέλος του Hall of Fame της FIBA. Εκείνη κληρονόμησε όχι μόνο το μπόι, αλλά και το ταλέντο, αποτελεί ήδη μέλος της Εθνικής και διαπρέπει στο Boston College στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά. Η Μαριέλλα Φασούλα τιμά τη βαριά κληρονομιά του πατέρα της, Παναγιώτη, κι αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ. Στα 18 της ξενιτεύτηκε για να φοιτήσει στο Boston College συνδυάζοντας σπουδές και μπάσκετ.
Πριν από ενάμιση χρόνο, η όμορφη Μαριέλλα Φασούλα είχε μιλήσει στην ιστοσελίδα της της ΕΟΚ για τη ζωή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού κι όχι μόνο.
-Ήταν εύκολη απόφασή σου να αφήσεις την Ελλάδα και να ταξιδέψεις στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Boston College;
«Η απόφαση μου ήταν ξεκάθαρη και δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξω γνώμη, έχοντας μια τεράστια ευκαιρία, δηλαδή μια πρόταση από το Boston College. Εννοείται, πως το να αφήνεις την οικογένεια σου, τους φίλους σου, το σπίτι σου δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Ο λόγος, όμως, που βρίσκομαι στην Αμερική είναι για να πάρω το πτυχίο μου, να βελτιώνομαι καθημερινά και να παίζω μπάσκετ στο πιο υψηλό επίπεδο. Μαζί με αυτό έρχονται και αλλά πολλά, όπως οι φίλοι, οι συμπαίκτριες και οι ωραίες στιγμές».
-Ποιες ήταν οι πιο σημαντικές συμβουλές που σου έδωσαν οι δικοί σου άνθρωποι;
«Οι γονείς μου πάντα μου έλεγαν πριν έρθω, ότι αυτά τα τέσσερα χρόνια θα είναι τα καλύτερα της ζωής μου. Μια συμβουλή που την εκτιμώ πολύ είναι “να είσαι σίγουρη πως δεν πρόκειται τίποτε να είναι εύκολο, και θα κουραστείς και θα ζοριστείς, αλλά μόνο έτσι θα γίνεις καλύτερη και θα προετοιμαστείς για το επόμενο σου βήμα.” Κάθε φορά πριν από αγώνα παίρνω τους γονείς μου στο τηλέφωνο για συμβουλές. Οι φίλοι μου συμπαραστέκονται στην επιλογή που έχω κάνει να έρθω στην Αμερική και πραγματικά χαίρονται που το μπάσκετ και τα μαθήματα είναι η προτεραιότητα αυτή την περίοδο στη ζωή μου».
-Τι διαφορετικό συνάντησες στις ΗΠΑ σε σχέση με το μπάσκετ από όσα ζούσες στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια;
«Είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό το μπάσκετ. Νομίζω πως το πρώτο πράγμα που διαπίστωσα είναι η έμφαση που δίνουν στο να γίνεις αθλήτρια πάνω από όλα. Αυτή η σεζόν είναι η πιο κουραστική που έχω ζήσει σαν αθλήτρια. Στην Ελλάδα πρέπει να πω ότι λείπει το αθλητικό κομμάτι και η προσοχή δίνεται αποκλειστικά στον τομέα μπάσκετ. Το τρέξιμο που κάνουμε στις ΗΠΑ ξεπερνάει, δίχως υπερβολή, τα όρια και οι αμέτρητες ώρες στο γυμναστήριο και μετά στο γήπεδο για προπόνηση είναι κάτι καινούργιο για εμένα.
Το μπάσκετ εδώ είναι πολύ πιο γρήγορο και εννοείται ότι έπρεπε να προσαρμοστώ σε μια καινούργια ομάδα, τακτική, αντίπαλους και διαφορετικές αντιλήψεις του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη παίζουμε πιο οργανωμένο μπάσκετ. Αυτό μαζί με τις εμπειρίες μου από την Εθνική ομάδα, με έχουν βοηθήσει πολύ στο παιχνίδι μου».
-Τι είναι αυτό που σου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση;
«Αναμφισβήτητα η τακτική και ο γρήγορος ρυθμός του παιχνιδιού είναι εντυπωσιακοί, όπως επίσης και ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τους αθλητές και τα προβλήματα τους οι άνθρωποι της ομάδας. Οι συνθήκες προπονήσεις, παιχνιδιού και διαβίωσης είναι εξαιρετικές. Η αλήθεια είναι πως με αυτήν τη συγκεκριμένη ομάδα, από την αρχή ένιωσα λες και παίζω μαζί τους για χρόνια, πράγμα που με βοήθησε πάρα πολύ στην πορεία».
-Μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες στις ΗΠΑ έχεις προσαρμοστεί στο νέο τρόπο της ζωής σου; Πώς περνάς μια συνηθισμένη μέρα σου;
«Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Το κλειδί είναι να οργανώσεις το χρόνο σου, καθώς έχεις τόσες πολλές ευθύνες ως παίκτρια. Ακόμα προσαρμόζομαι σε αυτόν τον νέο τρόπο ζωής. Μια συνηθισμένη μέρα μου είναι γεμάτη. Το πρωί έχω μαθήματα δίωρο ή τετράωρο, ανάλογα με τη μέρα, και μετά έχουμε προπόνηση και βάρη περίπου για τέσσερις ώρες. Μετά την προπόνηση έχουμε βίντεο και μας μιλάνε οι προπονητές.
Αφού τελειώσουμε, έχει ήδη νυχτώσει έξω και σχεδόν όλη η μέρα έφυγε μέσα στο γήπεδο. Αυτό που θεωρώ το πιο δύσκολο είναι ότι μετά την προπόνηση, που είσαι πτώμα και κουρασμένη, πρέπει να καθίσεις στο “study hall” που έχουμε συγκεκριμένες ώρες κάθε εβδομάδα και να διαβάσεις σαν να είσαι ξεκούραστη λες και δεν έκανες προπόνηση τις τελευταίες τέσσερις και κάτι ώρες. Όμως, δεν θα την άλλαζα αυτήν την καθημερινότητα, καθώς έχει πάρα πολλά καλά».
-Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι;
«Οι προσωπικοί μου στόχοι είναι να βελτιώνομαι καθημερινά στο γήπεδο και να είμαι συγκεντρωμένη ακαδημαϊκά. Πρέπει να εκμεταλλευτώ αυτήν την τεράστια ευκαιρία που μου έχει δοθεί. Σαν ομάδα πάμε βήμα βήμα προκειμένου να φτάσουμε στο μεγάλο μας στόχο. Πρέπει να τα πάμε καλύτερα από πέρυσι, μπορούμε να τα καταφέρουμε και το έχουμε αποδείξει μέχρι στιγμής με το 10-1 που έχουμε. Από την άλλη, υπάρχει και το κεφάλαιο Εθνική Ομάδα, την οποία θέλω να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις και γενικά να παίξω μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο».
