Αραγε ποιό είναι πιο τρομακτικό! Το ότι ο Σάκης Ρουβάς σπάζοντας την σιωπή του, που μερικές φορές είναι προτιμότερη απ την ανύπαρκτη ρητορική του δεινότητα, μας λέει πως άμα του έρθει, θα ασχοληθεί με την πολιτική, ή το φαινόμενο εκείνων που χειροκροτούν και την αμετροεπή πρόθεση του να κάνει ότι γουστάρει, όποτε το επιθυμεί;
Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα
«Είμαι πλήρης με ό,τι κάνω. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να ασχοληθώ αυτή τη στιγμή ενεργά με την πολιτική. Δεν το αποκλείω μελλοντικά, άλλωστε έχω μάθει να μην αποκλείω τίποτα» δήλωσε ο δημοφιλής δραματικός ηθοποιός, τραγουδιστής ποπ και ερμηνευτής έργων Θεοδωράκη, μοντέλο, σχεδιαστής ρούχων, πρότυπο για κούκλες που μπήκαν και λαμπάδες πασχαλιάτικες και φυσικά παρουσιαστής σόου και εκπομπών, για να προσθέσει: «αυτό, όμως, που θέλω σίγουρα είναι να είμαι χρήσιμος, δίκαιος και αποτελεσματικός. Αν, κάποια στιγμή, αυτή μου η ανάγκη με οδηγήσει να συμμετάσχω στην πολιτική πιο ενεργά θα το κάνω»!
Δόξα σοι ο Θεός που δεν το αποκλείει δηλαδή και μας αφήνει ανοιχτή μια χαραμάδρα ελπίδα για τη σωτηρία μας ως πολιτών, αλλά και έθνους. Αν έχει κανένα προσόν γι αυτή την ενασχόληση είναι κάτι περιττό για να προβληματιστεί! Σάμπως είχε και για όλα απ τα άλλα και όχι για κάποια; Και ίσως μια μέρα, αν το αποφασίσει και δεν νιώθει πλήρης με ότι κάνει, να γίνει καρδιοχειρουργός ή χειρούργος εγκεφάλων, διευθυντής όλων των νοσοκομείων της χώρας, η ίσως της Ευρώπης, ή του πλανήτη και όπου βρεθούν άνθρωποι σύμπαν! Ίσως να γίνει και παιδαγωγός, ζωγράφος και πρύτανης της ΑΣΚΤ, γενικός διευθυντής των πύργων ελέγχου όλων των αεροδρομίων της χώρας και πάει λέγοντας.
Τι; Όλα αυτά θέλουν υπευθυνότητα; Και το θέατρο δεν θέλει, ή η πολιτική που μας αφορά 10.000.000 ψυχές, για το μέλλον, το παρόν και τις ζωές μας ε; Αρκεί ο Σάκης να νιώθει πλήρης και ικανοποιημένος απ τον εαυτό του, ότι μπορεί να προσφέρει και να είναι «χρήσιμος, δίκαιος και αποτελεσματικός». Και μια και λέμε για το «δίκαιος» γιατί άμα δεν «νιώθει πλήρης» με ότι κάνει, να μην γίνει πρόεδρος Αρείου Πάγου, ή ίσως και του Συμβουλίου της Ευρώπης ε; Αλλά ναι, πρώτα πολίτικος και βλέπουμε! Βουλευτής, Υπουργός, Πρωθυπουργός και ίσως και Πρόεδρος τη Δημοκρατίας, όταν μεγαλώσει όμως λίγο και δεν μπορεί να εκτελέσει τα πολύπλοκα χορευτικά των υψηλών πολιτισμικά ποπ ερμηνειών του! Ε δε θα αφήσουμε τον γάμο των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης για τα πουρνάρια της προεδρίας της Τρίτης κιόλας, Ελληνικής Δημοκρατίας και ούτε καν της Πρώτης, που να λέγαμε δηλαδή!
Ένας νεαρός άνθρωπος, εμφανίσιμος, γυμνασμένος, μέτριων φωνητικών δυνατοτήτων, που για αυτό ακριβώς επέλεξε ένα δρόμο μουσικής έκφρασης, ελαφριών ποπ τραγουδιών, ευχάριστων και ανάλαφρων, έχει έναν μεσσιανικό αέρα πως όλα μπορεί να τα πετύχει, να τα κάνει, να τα εκπροσωπήσει, να διακριθεί, ακόμα και στην Δημοκρατία και στην πολιτική είναι απορίας άξιον! Κάθε φιλοδοξία, κάθε δοκιμή και απόπειρα είναι θεμιτή και ζητούμενη, αλλά η αμετρωπία του «άμα βαρεθώ και αυτό θα το κάνω» σε κάτι τόσο σοβαρό που αφορά στη ζωές όλων μας και σε ένα σχήμα στα μπουζούκια, είναι μια αντιπαθής στάση ενός ανθρώπου στην ωριμότητα του πια, που μοιάζει να μην έχει συναίσθηση ούτε της δύσκολης κατάστασης της καθημερινότητας, ούτε του εαυτού του μες σ αυτήν!
Και επίσης αν τολμήσει οποιοσδήποτε να κρίνει τα επιτεύγματα του Σάκη Ρουβά και την δημόσια στάση του, γίνεται στόχος, διότι για κάποιους άγνωστους μας λόγους, έχει γίνει κάτι σαν ινδουιστική «ιερή αγελάδα» για όλο το χώρο της διασκέδασης και της δημοσιότητας! Τέτοιας ασυλίας δεν έχαιρε πότε ο Χατζιδάκις ή ο Θεοδωράκης που κατά καιρούς γίνανε σάκοι του μποξ και πλήρωσαν το τίμημα της ιδιοφυίας τους, με την έχθρα των μετρίων που δεν τους έφταναν και τώρα, επιβάλλεται να μη κριθεί ο Σάκης, ο οποίος θυμίζει τα βιβλία της Πολυάννας, σε διάφορους ρόλους, όπως νέα, παντρεμένη, μαμά, στο Χόλιγουντ, αν και εκείνη δεν ειχε σκεφτεί το Κογκρέσο και τον Λευκό Οίκο!
Και ακόμη πιο τραγική, είναι πολιτισμένη και καλά, στάση διαφόρων κυριών, το πιο πολύ, που επιχειρηματολογούν λέγοντας «γιατί όχι δηλαδή; Οι άλλοι καλύτεροι είναι που βρίσκονται στην Βουλή; Τουλάχιστον αυτός είναι ωραίος και χαμογελά και είναι και ευγενής». Η αντίληψη αυτή συνοδεύεται με αυτά τα αντιπαθητικά, «όλοι οι Έλληνες αυτά αξίζουν και είναι όλοι ανόητοι» εκτός απ τις κύριες που θέλουν το Σάκη στη Βουλή βέβαια, που κατά λάθος γεννηθήκαν εδώ και όχι στο Μπάκιγχαμ να πίνουν τσάι με την βασίλισσα στις 6 η ώρα, ακούγοντας τους χτύπους του Μπιγκ Μπεν! Οι άνθρωποι αυτοί, με το δικαίωμα ψήφου, διότι τι να κάνουμε τώρα, αυτό το καλύτερο πολίτευμα που μπορέσαμε να σκεφτούμε κάτι χιλιετίες τώρα και να ανεχτούμε ο ένας τον άλλον, δεν έχουν ευθύνη για το τι ψηφίζουν, τι μουσική ακούνε και πόσο αφήνουν να ευτελίσει η μεγίστη επικοινωνία μέσω της τέχνης του θεάτρου. Φταίνε όλοι οι άλλοι!
Για αυτό στη Βουλή που μπήκαν όλοι οι ανίκανοι σαν από μόνοι τους με το «έτσι θέλω», ας στείλουμε τον Σάκη, την Στυκούδη, την Νομικού, τον Σπαλιάρα για ομορφιά και τον Ζαμπούνη για ευγένεια και καλούς τρόπους! Έτσι κι αλλιώς, ακόμα στην υψηλότερη τέχνη του πολιτισμού των ανθρώπων, την πολιτική, όπως και σε όλα τα αλλά, δε χρειάζεται η αφοσίωση, η συγκέντρωση, η ικανότητα, η παιδεία, η καλλιέργεια, η συμπόνια, η αγάπη, η γνώση, η ασκητική προσήλωση, αλλά η καλλιέργεια εντυπώσεων και γιατί όχι και ο Σάκης; Οι άλλοι καλύτεροι είναι; (σ.σ: ΝΑΙ! Τουλάχιστον έχουν μια συναίσθηση πως η Βουλή δεν μαγαζί να το γεμίσεις με στημένες θαυμάστριες να σκίζουν τα ρούχα τους με το που σε βλέπουν)…
