Κάποτε ο Θοδωρής Αθερίδης και η Σμαράγδα Καρύδη, αν τους ρωτούσαν για τη μεταξύ τους σχέση, οι δημοσιογράφοι, δυσφορούσαν τουλάχιστον. Δικαίωμα τους, φυσικά, η δημοσιοποίηση η όχι της φιλίας, του ερωτικού δεσμού ή όποιου δεσίματος τέλος πάντων είχαν. Από κει φτάσαμε σε ένα άλλο άκρο. Αχώριστοι -και πριν και τώρα- φωτογραφίζονται μαζί και δίνουν κοινές συνεντεύξεις που αναλύουν την «χημεία τους», ενώ πρόσφατα παρουσίασαν την αλλαγή του χρόνου, κυρίως, για κάνα τέταρτο, στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων.
Γράφει η Αλεξάνδρα Τσόλκα
Από όσο είδαμε, η παρουσία τους ήταν άνευρη, βαριεστημένη, ελαφρώς ξινή, χωρίς καμία πρωτοτυπία και έκπληξη, κοινώς λιγάκι «αρπαχτή» στις δύσκολες εποχές μας, που δε λες όχι σε δουλειές. Η Σμαράγδα Καρύδη, έκανε και κάτι τσαχπινιές συνδετικές σε θέματα και έκανε τη μπριόζα, πράγμα που δεν είναι και τόσο του τύπου της ως σοβαρή προσωπικότητα, αφού μάλλον απέχει πολύ από την ενζενί γατούλα.
Ο Θοδωρίδης Αθερίδης σε ρόλο κομπέρ, είχε μια αγωνία στο βλέμμα ο άνθρωπος, ο οποίος μια χαρά σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός είναι σε πολύ πιο εσωτερικά θέματα και δεν είναι απαραίτητο άλλωστε όλοι να τα κάνουν όλα με απολυτή επιτυχία. Ε! Αυτουνού ο Καπουτζίδης δεν υπάρχει μέσα του ώστε να μοιάζει ανάλαφρος και επικοινωνιακός.
Φυσικά και πρέπει να γιορτάσει ο Δήμος Αθηναίων στις μεγάλες γιορτές και να μη μας φάει η μιζέρια. Ούτως η άλλως ζήσαμε Χριστούγεννα κρύα, αφώτιστα και αστόλιστα στους δήμους, όπου ο εορταστικός διάκοσμος περιορίστηκε στα μεγάλα μαγαζιά και σε κάτι πλατείες όπου τα στολίδια των περασμένων χρόνων, έβγαζαν μιζέρια και κακομοιριά και όχι χαρά και γιορτή. Σε πλατεία στα Βορειά Προάστια μάλιστα είδαμε και δυο μισοσπασμένα κεριά – κίονες, γιγαντιαίου μεγέθους, σε ξεφτισμένα διαφορετικά μεταξύ τους, έντονα χρώματα, που έμοιαζαν, φοβικά, πως θα μας κυνηγήσουν και θα μας βάλουν και πλαστική φωτιά.
Άμα είναι έτσι, να μας πιάνει και κατάθλιψη ας το αφήσουμε να γιορτάσουμε, όπως μπορεί ο καθένας και θα κάνουμε κέφι και χωρίς τη μπριόζα Σμαράγδα Καρύδη και τον ανάλαφρα χαριτωμένο Θοδωρή Αθερίδη. Στο κάτω κάτω, ξέρουμε και εμείς ανέκδοτα με τον Τοτό και τον Μπόμπο και δε μας κοστίζουν και τίποτα…
