Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 93 ετών, άφησε η Anna Bvlgari, η μοναδική απόγονος του ιδρυτή της δυναστείας του οίκου κοσμημάτων Bvlgari, Σωτήριου Βούλγαρη. Η ζωή της ήταν σαν παραμύθι, ενώ εκτός από την επαγγελματική επιτυχία που είχε φέρει εκείνη και την οικογένεια της στην κορυφή του πλανήτη, είχε και δύσκολες στιγμές, όπως η απαγωγή της επί 35 ημέρες.
«Απήγαγαν εμένα και το γιο μου και μας κράτησαν ομήρους 35 ημέρες. Έκοψαν το αυτί του παιδιού μου προκειμένου να πάρουν τα λύτρα. Οι απαγωγείς ήταν από τη Σαρδηνία. Φονιάδες. Μας κράτησαν στο πάτωμα και στο κρύο σε ένα βουνό για 35 μέρες. Η οικογένειά μου πλήρωσε τους απαγωγείς 4 εκατομμύρια λιρέτες, δηλαδή 2 εκατομμύρια ευρώ. Το παιδί ήταν δυνατό, δεν είπε τίποτα, του έκοψαν το αυτί με ένα μαχαίρι. Εγώ έχασα 10 χρόνια από τη ζωή μου. Ήταν τρομερό», είχε πει η Eλληνίδα επιχειρηματίας.
Η Anna Bvlgari ήταν μητέρα 3 παιδιών και τον Μάρτιο του 2019 συναντήθηκε με αποστολή του δήμου Παραμυθιάς με σκοπό την ενημέρωση της οικογένειας για τα σχέδια αξιοποίησης του πρώην δημοτικού σχολείου που προσέφερε στην πόλη ο Σωτήριος Βούλγαρης, για το πώς μπορεί να συμμετέχει η οικογένεια στην αίθουσα που θα είναι αφιερωμένη στον οίκο, με την Αννα Βούλγαρη να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα σχέδια της μετατροπής του ιστορικού κτηρίου σε κέντρο τέχνης πολιτισμού και εκπαίδευσης. Μάλιστα, η Αννα Βούλγαρη ακόμα και τα τελευταία χρόνια της ζωής της, όπως αναφέρει το paramythia-online.gr, επισκεπτόταν κάθε χρόνο incognito την Παραμυθιά και τα νερά του Ιονίου, ενώ δεν δεν παρέλειπε με κάθε ευκαιρία να μιλά -σε άπταιστα ελληνικά- και να διαφημίζει με τα καλύτερα λόγια την πόλη από την οποία ο παππούς της ξεκίνησε την αυτοκρατορία των κοσμημάτων.
Αριστερά ο Σωτήρης Βούλγαρης
Σωτήρης Βούλγαρης, ο αργυροχόος που δημιοούργησε την αυτοκρατορία Bvlgari
Ο οίκος Bvlgari είναι ένας από τους πιο πολυτελείς και καταξιωμένους οίκους παγκοσμίως. Το ταξίδι του ξεκίνησε από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από τον «δημιουργό» του, Σωτήριο Βούλγαρη. Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1857 και γονείς του ήταν ο Γιώργος Βούλγαρης και η Ελένη Στρουγγάρη. Ηταν ο μόνος που επιβίωσε από τα 11 παιδιά της οικογένειας και κατά συνέπεια ο μόνος που μπορούσε να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση στον τομέα της αργυροχοΐας. Εχοντας ως πρότυπο τον παππού του, Κωνσταντίνο, ο Σωτήρης Βούλγαρης έγινε ένας παθιασμένος αργυροχόος, κατασκευάζοντας πρώτα ζώνες και στην συνέχεια σκουλαρίκια, θήκες για σπαθιά και κουμπιά από ασήμι.
Το ταλέντο και το μεράκι του τον οδήγησαν στο να ανοίξει ένα κατάστημα κοσμημάτων μαζί με τον πατέρα του στην Παραμυθιά Θεσπρωτιάς, από όπου και καταγόταν. Ωστόσο το 1873, ενώ η περιοχή της Ηπείρου ήταν υπό οθωμανική κυριαρχία, οι Τούρκοι αποφάσισαν να κάψουν την Παραμυθιά για να την ξαναχτίσουν από την αρχή.
Το μικρό κατάστημα του Βούλγαρη υπέστη μεγάλες ζημιές και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Σωτήριος Βούλγαρης έπεσε θύμα ληστείας το 1876, χάνοντας πολλά από τα κοσμήματά του. Τότε ο πατέρας του πήρε την μεγάλη απόφαση και είπε στον Σωτήριο: «Ας φύγουμε από τη χώρα ας βρούμε μια γη όπου θα μπορούμε και να ζήσουμε και να εργαστούμε ειρηνικά».
Και αυτό έκαναν… πρώτη στάση ήταν η Κέρκυρα όπου άνοιξαν ένα μικρό κατάστημα στο ισόγειο του σπιτιού τους και συνέχισαν για λίγο καιρό να κάνουν την δουλειά που τόσο καλά γνώριζαν, να φτιάχνουν κοσμήματα κι άλλα.
Μέχρι που ο Σωτήριος Βούλγαρης συνάντησε στο νησί τον Δημήτριο Κρέμο, έναν Μακεδόνα αργυροχόο, ο οποίος στην συνέχεια έμελλε να γίνει συνεργάτης του. Ωστόσο και οι δύο σύντομα κατάλαβαν πως η Κέρκυρα δεν τους χωρούσε έπρεπε να κατευθυνθούν προς την χώρας του στιλ και της αναγέννησης την Ιταλία. Εκεί πρώτος τους σταθμός ήταν η πόλη Μπρίντιζι και εν συνεχεία η Νάπολη όπου και άνοιξαν ένα πολύ μικρό κατάστημα στην Piazza dei Martiri το φθινόπωρο του 1880.
Στην Νάπολη δεν κάθισαν πολύ, καθώς και εκεί το κατάστημά τους λεηλατήθηκε ουκ ολίγες φορές. Ετσι Βούλγαρης και Κρέμος έκαναν τον μεγάλο βήμα και πήγαν στην Ρώμη το 1881. Στη Ρώμη στάθηκαν τυχεροί, καθώς ένας γενναιόδωρος Ιταλός, πωλητής ελληνικών σφουγγαριών, ονόματι Καντίνις, τους πρόσφερε μία μικρή γωνιά του καταστήματός του στην οδό Via Sistina, ώστε να εκθέσουν τις δημιουργίες τους.
Ωστόσο οι διαφωνίες δεν άργησαν να έρθουν μεταξύ των δύο συνεργατών. Η αντίθετη άποψη που είχε ο Σωτήριος από τον Δημήτρη είχαν ως αποτέλεσμα ο πρώτος να αναλάβει μόνος του την επιχείρηση και να μεταφερθεί στην οδό Βία Κοντότι. Εκεί άνοιξε ένα μαγαζί με γούρια και κοσμήματα, δημιουργίες που οι Ιταλοί λάτρεψαν. Η καριέρα του τότε ξεκινούσε και προβλεπόταν μεγάλη…
Εννέα χρόνια αργότερα, ένα μυθιστόρημα του Τσαρλς Ντίκενς αποτέλεσε την έμπνευση πίσω από το όνομα του καταστήματος του Βούλγαρη, το Οld Curiosity Shop, το οποίο ομόρφαινε το ισόγειο του τότε ξενοδοχείου Palazzo Lepri. Σε αυτό το μαγαζί πολλοί Βρετανοί και Αμερικάνοι τουρίστες ανακάλυψαν τις μοναδικές του δημιουργίες, ενώ το συγκεκριμένο μαγαζί αποτέλεσε την ναυαρχίδα του οίκου Bvlgari.
Οι δουλειές πήγαιναν τόσο καλά για τον Σωτήριο Βούλγαρη, που μέχρι το 1897 άνοιξε ακόμη 4 κοσμηματοπωλεία στην Ιταλία. Ο σπουδαίος Ελληνας απεβίωσε το 1932 και τα παιδιά του ανέλαβαν την επιχείρηση. Οι δύο γιοι του Σωτήριου ήταν και αυτοί που στην ουσία έδωσαν την εικόνα που έχει σήμερα ο οίκος, συνδυάζοντας το παραδοσιακό με το σύγχρονο ιταλικό στιλ με επιρροές από τον ελληνικό κλασικισμό και την ιταλική αναγέννηση.
Το 1970, η Bvlgari είχε αποκτήσει καταστήματα σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου αποκτώντας παγκόσμια φήμη, καθώς δεν υπήρχε αστέρας του Χόλιγουντ, γαλαζοαίματος, πλούσιος κληρονόμος, αλλά και απλός λάτρης των πολύτιμων λίθων που να μην επισκέπτεται κάποιο από τα μαγαζιά του οίκου.
Από τη Μέριλιν Μονρόε, την Άννα Μανιάνι, την Λορίν Μπακόλ, την Σοφία Λόρεν, Σοφία Λόρεν, την Κλαούντια Καρντινάλε, την Νικολ Κίνμαν, την Σούζαν Σαράντον, μέχρι την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, την Σαρλίζ Θέρον και την Αντζελίνα Τζολί, ο οίκος Bulgari έχει καταφέρει να τις «ντύσει» όλες με δημιουργίες του.
Πάντως όσο καταξιωμένος και φτασμένος κι αν σήμερα ο οίκος Bvlgari, το «μήνυμα» που άφησε πίσω του δημιουργός του Σωτήριος Βούλγαρης, τον ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια.
Και αυτό δεν είναι άλλο από το ότι ξεπέρασε όλα τα εμπόδια που εμφανίστηκαν στην πορεία, ακούγοντας την εσωτερική φωνή που του έλεγε να συνεχίσει και ακολουθώντας το ένστικτό του, αρνούμενος να παραδοθεί στις δυσκολίες των καιρών.
