Από τη μια μεριά η πανδημία και οι κανόνες προστασίας που πρέπει να υπάρχουν και από την άλλη μεριά, η ανάγκη να μην εξαφανιστούν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις μέσα σε μια κοινωνία. Μέσα σε αυτό το δίπολο, ο δήμος Γλυφάδας θέλησε να βρει μία λύση και αποφάσισε να δημιουργήσει ένα θερινό φεστιβάλ με σεβασμό στα μέτρα ασφαλείας και προστασίας από τον κορωνοϊό.
Συγκεκριμένα θα δημιουργήσει φέτος το καλοκαίρι το πρώτο «drive in» θερινό φεστιβάλ στον μεγάλο χώρο του Γκολφ της Γλυφάδας. Μάλιστα, η είσοδος θα είναι δωρεάν και αντί εισιτηρίου, θα συγκεντρώνονται τρόφιμα και φάρμακα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο και το Κοινωνικό Φαρμακείο του δήμου.
«Έρχεται. Το πρώτο drive in θερινό Φεστιβάλ Γλυφάδας! Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν σταματούν στη Γλυφάδα το φετινό καλοκαίρι λόγω κορωνοϊού. Ετοιμάζουμε θερινό φεστιβάλ, με απόλυτο σεβασμό στους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας. Σε χώρο ασφαλή και ελεγχόμενο. Στο Γκολφ Γλυφάδας, λοιπόν, αναβιώνουμε μια παλιά, παραδοσιακή «συνταγή»: Το drive in! Με τους θεατές μέσα στο αυτοκίνητο, με ασφάλεια, με αποστάσεις», γράφει ο δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου σε ανάρτηση του στο Facebook.
«Στη μοναδική όαση πρασίνου της Αττικής, σε ειδικό χώρο, χωρίς κανένα πρόβλημα για τη λειτουργία του γηπέδου και χωρίς καμία όχληση για τους περιοίκους, η νοσταλγία του drive in επιστρέφει. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και φέτος η είσοδος θα είναι δωρεάν και αντί εισιτηρίου θα συγκεντρώσουμε τρόφιμα και φάρμακα για τις κοινωνικές μας δομές. Δεν θα αποκαλύψω περισσότερα ακόμα… Το καλοκαίρι φέτος στη Γλυφάδα, όμως, θα έχει συναυλίες, σινεμά και θέατρο, με το drive in Φεστιβάλ του Δήμου μας. Αναμείνατε!», προσθέτει.
Πως ξεκίνησαν όλα
Η πρώτη κινηματογραφική προβολή σε «drive in» στην ιστορία έγινε το καλοκαίρι του 1933, στο Νιού Τζέρσει. Όλα ξεκίνησαν όταν ο πωλητής αυτοκινήτων Richard Hollingshead ήθελε να ευχαριστήσει τη μητέρα του, η οποία ήταν αρκετά εύσωμη και δεν μπορούσε να βολευτεί στα κλασσικά καθίσματα των σινεμά.
Έτσι, σκέφτηκε να στήσει έναν κινηματογράφο στον δρόμο μπροστά από το σπίτι του. Στερέωσε έναν προβολέα στο καπό του αυτοκινήτου του, έδεσε τις άκρες ενός άσπρου πανιού στους κορμούς δυο δέντρων και έντυσε μουσικά την προσπάθεια του μέσω ενός ραδιοφώνου που έβαλε πίσω από την «οθόνη». Το εισιτήριο ήταν 25 σεντς ανά αυτοκίνητο και δεν ξεπερνούσε ποτέ το ένα δολάριο ανά παρέα. Η ιδέα αμέσως έγινε δημοφιλής και εκατοντάδες «drive in» σινεμά άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη τη χώρα. Το πρώτο σλόγκαν ήταν «όλη η οικογένεια είναι ευπρόσδεκτη, όσο ζωηρά κι αν είναι τα παιδιά σας».
Η μόδα ήρθε λίγα χρόνια αργότερα και στην Ελλάδα, κυρίως τη δεκαετία 1975 – 1985, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Εκείνη την εποχή, τα αμάξια στη χώρα μας ήταν αρκετά ακριβά και όταν η αγορά αυτοκινήτου έγινε πιο προσιτή, τα «drive in» είχαν ήδη κλείσει. Εκτός από την Αθήνα, «drive in» κινηματογράφοι υπήρχαν στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στη Λάρισα, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στην Ελευσίνα και στη Νάουσα. Ένα άρθρο των «LA Times», που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, αναφέρει ότι σήμερα λειτουργούν περίπου 300 «drive in» κινηματογράφοι ακόμη στις ΗΠΑ και ότι τις τελευταίες μέρες είδαν ως και διπλασιασμό των εισιτηρίων τους. Το ρεπορτάζ περιέχει, μεταξύ άλλων, δηλώσεις πελατών που αισθάνονται «ανακουφισμένοι», έχοντας τουλάχιστον αυτή την επιλογή για έξοδο που τη θεωρούν πολύ πιο ασφαλή από οποιαδήποτε άλλη την περίοδο της πανδημίας.
