Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και Μαρία Ναυπλιώτου. Δύο από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου συνεργάζονται φέτος στην παράσταση «Το Ημέρωμα της Στρίγγλας» (θέατρο Βρετάνια από τις 14 Οκτωβρίου). Οι αγαπημένοι ηθοποιοί μίλησαν στην εφημερίδα «Real News» και αποκάλυψαν αρκετά τόσο για την συνεργασία τους αλλά και για πιο προσωπικά θέματα. Απομονώσαμε τις πιο ενδιαφέρουσες ερωτοαπαντήσεις και τις παραθέτουμε:
Έχετε συµπράξει στον «Βασιλιά Ληρ» του Εθνικού Θεάτρου, αλλά θεατρικό ζευγάρι γίνεστε εδώ, στο «Ηµέρωµα της στρίγγλας».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, εδώ γινόµαστε ζευγάρι σε επικίνδυνες σχέσεις, λόγω των ρόλων µας! Στον «Ληρ» βρισκόµασταν µόνο στα καµαρίνια, αλλά ζήσαµε έναν µοιραίο έρωτα τηλεοπτικά!
ΜΑΡΙΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΟΥ: ∆εύτερη φορά που γινόµαστε µοιραίο ζευγάρι. Στη σειρά «∆έκα» της εξαιρετικής Πηγής ∆ηµητρακοπούλου ζήσαµε έναν θυελλώδη έρωτα και τώρα µε βασανίζει ως Πετρούκιος προκειµένου να µε ηµερώσει, µε την αρωγή του πολύτιµου και υπέροχου σκηνοθέτη µας Γιάννη Κακλέα…
Β.Χ.: Ήθελα πολύ να συνεργαστούµε ξανά µε τη Μαρία, έπειτα από τον «Ληρ» και το «∆έκα» και την είχαµε πολιορκήσει αρκετές φορές µε τον Γιάννη Κακλέα, µέχρι που την καταφέραµε και… ιδού. Είναι χαρισµατική ηθοποιός η Μαρία και εξαιρετική συνεργάτιδα. Είναι δώρο να συνεργάζοµαι µαζί της. Μεγάλο δώρο!
Μ.Ν.: Αυτά τα λέει για να εξιλεωθεί για όσα βασανιστήρια µου κάνει στις πρόβες (σ.σ.: γελάει)! Χαίροµαι κι εγώ αυτό το ιδιαίτερο πάντρεµα µε τον Βασίλη και είναι αλήθεια ότι µετά το «∆έκα» ψάχναµε την ευκαιρία να δουλέψουµε και πάλι µαζί. Ήρθε λοιπόν µε το «Ηµέρωµα της στρίγγλας», το αριστουργηµατικό έργο του Σαίξπηρ.
Β.Χ.: Ήρθε η ώρα να ζήσουµε το παράφορο πάθος της Κατερίνας και του Πετρούκιου, να φωτίσουµε την τρελή σχέση τους, που ξεκινά από µια απίστευτη κόντρα, γίνεται εκρηκτική και βασανιστική, για να εξελιχθεί σε έναν πολύ µεγάλο έρωτα.
Ο Γιάννης Κακλέας τονίζει για το έργο πως φωτίζει το παιχνίδι του έρωτα, την αέναη µάχη του αρσενικού και του θηλυκού και ξεκαθαρίζει πως είναι ένα σαρκαστικότατο σχόλιο για τη σχέση του άντρα και της γυναίκας. «Κωµωδία µεταµορφώσεων» το λέει.
Β.Χ.: Τέτοια είναι! Μια κωµωδία µεταµορφώσεων που κάνει σκληρή και αµείλικτη κριτική για την ανθρώπινη υποκρισία, αποθεώνοντας την αληθινή αγάπη.
Ωραία που είναι να νικά η αγάπη στο τέλος!
Μ.Ν.: Αυτό είναι το ζητούµενο όλων µας. Να νικά η αληθινή, η µεγάλη αγάπη.
Β.Χ.: Θέλει δουλειά όµως αυτό! Θέλει έγνοια, θέλει να µην επαναπαύεται κανείς, θέλει να µάχεται και να δίνεται ολόψυχα στο άλλο του µισό.
Ο έρωτας µας εξηµερώνει λέτε;
Β.Χ.: Στην αρχή µας εξαγριώνει (σ.σ.: γελάει), όταν θέλουµε να κατακτήσουµε τον άλλο και ανάβουν τα αίµατα… Μετά όµως,
όταν ο έρωτας γίνεται αγάπη, «ηµερώνουµε» µε έναν τρόπο. Στην αρχή υπάρχει µια τροµερή επικινδυνότητα, η οποία κουβαλάει και µια γοητεία µαζί. Με τον έρωτα χάνεις τα λογικά σου – και είναι τόσο ωραίο αυτό!
Μ.Ν.: Είναι το πιο ωραίο! Να ταράζονται τα νερά, να «τρελαίνεσαι», να νιώθεις την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά, χωρίς να ξέρεις τι θα γίνει, πού θα φτάσεις για τον άλλον. Το πιο ωραίο!
Β.Χ.: Ο έρωτας είναι η ουσία της ζωής. Η απόλυτη ουσία!
Γίνατε γνωστοί από την τηλεόραση, στη συνέχεια καταξιωθήκατε στο θέατρο και έχετε ρίξει το βάρος σας σε αυτό, απέχοντας από την τηλεόραση. Από θέση και άποψη;
Β.Χ.: Η τηλεόραση µου έδωσε τη δυνατότητα να µε γνωρίσει ο κόσµος και µου άνοιξε πόρτες στο θέατρο, οπότε της οφείλω πολλά. Το ότι δεν κάνω τηλεόραση οφείλεται στο ότι τρέχω πολύ για το θέατρο και στο ότι δεν µου γίνονται οι προτάσεις που θα µε εξέφραζαν. ∆εν έχω κάτι µε το Μέσο, απλώς για να γυρίσω σε αυτό θέλω κάτι ιδιαίτερο και γερό να µε κεντρίσει.
Μ.Ν.: Στην τηλεόραση έκανα το πρώτο µου πέρασµα στην υποκριτική µε την «Αίθουσα του θρόνου» και, ναι, της οφείλω κι εγώ πολλά… Να γυρίσω σε αυτή µε µια σειρά όπως ήταν το «∆έκα» που έκανε για τον Alpha η Πηγή ∆ηµητρακοπούλου, γιατί ήταν µια δουλειά ψυχής, µε σεβασµό στον θεατή. ∆εν µπορώ να γυρίσω, όµως, σε κάτι που δεν θα έχει την ποιότητα που θέλω να υπάρχει σε ό,τι και να κάνω. ∆εν έχω κάνει εκπτώσεις και δεν θα κάνω.
Β.Χ.: Ούτε κι εγώ έχω κάνει! Έλεγα «όχι» ακόµα κι όταν δεν είχα λεφτά να ζήσω. Αλλά ήξερα ότι αν έλεγα «ναι», θα πρόδιδα την αγάπη µου στην τέχνη µου. Εκανα υποµονή, πάλεψα και συνεχίζω να πορεύοµαι έτσι. Λέγοντας «ναι» σε όσα αγαπώ.
