H χρυσή ολυμπιονίκης Κατερίνα Στεφανίδη, δύο ημέρες μετά την επιστροφη της στην Ελλάδα, σε συνέντευξή της στο Gazzetta.gr μίλησε για όλους και για όλα και αποκάλυψε -μεταξύ των άλλων- πώς έχει χάσει μετάλλια από ντοπέ αθλητές. Ας δούμε όμως τη συνέντευξη της από την αρχή:
Για την Γελένα Ισινμπάγεβα: «Είναι ενοχλητικό να έχει αυτό το ύφος λες και είχε καπαρωμένη την πρώτη θέση. Στο Λονδίνο απλώς να θυμίσω ότι πήρε το χάλκινο μετάλλιο. Αυτή η αλαζονεία για μένα κρύβει ενοχή. Πως ήταν τόσο σίγουρη ότι θα ήταν πρώτη. Εκτός κι αν το έκανε για να πετύχει έναν άλλον σκοπό, τον οποίο πέτυχε. Δημιουργήθηκε φοβερός ντόρος γύρω από το όνομα της και τελικά εξελέγη στην Επιτροπή Αθλητών της ΔΟΕ!»
Η εμπειρία των Ολυμπιακών: «Μπήκα στον αγώνα με το σκεπτικό ότι δεν μετέχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό γιατί η σκέψη και μόνο μου προκαλούσε συναισθηματική φόρτιση και αυτό το έβλεπε ο Μιτς. Στο άκουσμα της λέξης Ρίο, βούρκωνα, είχα χαρά, ανυπομονησία, πίεση, λίγο απ όλα. Έτσι, αυτό που με έπεισε ο Μιτς να κάνω στον αγώνα, ήταν να σκεφτώ ότι πρόκειται για οποιονδήποτε άλλον αγώνα. Το δούλεψα και αυτό ακριβώς έκανα. Αν δεν το είχα κάνει συνειδητά αυτό, ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Βέβαια στο τέλος, ξέσπασα και έκλαψα με τον Μιτς, κάτι το οποίο πρώτη φορά μου συνέβη. Η στιγμή της βουτιάς του Μιτς που διαπίστωσα ότι είχα κερδίσει θα μείνει έντονα χαραγμένη στη μνήμη μου. Από τον αγώνα πραγματικά δεν θυμάμαι πολλά. Προσπάθησα να μην δω πολλά βίντεο γιατί τελικά θυμάσαι τα βίντεο πιο πολύ από τον ίδιο τον αγώνα, αλλά μάλλον δεν τα κατάφερα…»
Ο παράγοντας τύχη: «Τύχη ήταν οι φετινές επιλογές, τύχη που δεν τραυματίστηκα, τύχη που πήγε καλά η προπόνηση την οποία αλλάξαμε πολύ και βγήκε, τύχη που είχα τα σωστά κοντάρια, τύχη και πάνω στον αγώνα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο πήχης δεν συγχωρούσε. Σε άλλα μίτινγκ συγχωρεί εκεί όμως όχι, η κοπέλα (σ.σ. Σάντι Μόρις) σχεδόν δεν ακούμπησε καθόλου τον πήχη κι έπεσε… Η τύχη ευνοεί τους καλούς όμως! Έπειτα από 16 χρόνια έπρεπε να βγει. Ήμουν τυχερή γιατί ήμουν στην καλύτερη μου σεζόν φέτος, η οποία ήταν ολυμπιακή χρονιά. Όλα όσα προανέφερα σίγουρα δεν εξαρτώνται απόλυτα από τον παράγοντα τύχη, όμως σε ένα ποσοστό σίγουρα επηρεάζουν».
Η αναγνωρισιμότητα μετά το χρυσό: «Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε! Τον προσωπικό μου λογαριασμό τον «περνάει» ένας άνθρωπος για τα άσχημα μηνύματα και μετά απαντάω εγώ προσωπικά σε όλους. Σε κάποια μπορεί να απαντώ με ένα ευχαριστώ και να συνεχίζω, όμως κάποια άλλα πραγματικά με συγκίνησαν και αφιέρωσα παραπάνω χρόνο. Είναι ωραίο να εισπράττεις την αγάπη του κόσμου. Την ημέρα μετά τον αγώνα έβγαλα ένα screenshot που είχα 999 αιτήματα φιλίας, μετά προφανώς τα έκοψε το Facebook και μου έστελναν να τους κάνω εγώ αίτημα, είχα 300 μηνύματα στον ένα λογαριασμό και 500 στον άλλον. Δεν με τρομάζει η δημοσιότητα, εκείνο που με ενοχλεί είναι όταν παίρνουν μία κουβέντα μου και την τραβούν από τα μαλλιά. Πλέον όταν διαβάζω μία δήλωση κάποιου έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν πράγματι το έχει πει».
Σχετικά με μία πρόσφατη δήλωση της ότι θα ήθελε να ασχοληθεί ενεργά με την πάταξη του ντόπινγκ, διευκρινίζει: «Μπορεί οι σπουδές μου να είναι στη βιολογία, όμως δεν έχουν προσανατολισμό ερευνητικό σε ότι αφορά στους εργαστηριακούς ελέγχους. Eπομένως θα ήθελα να τελειώσω το διδακτορικό μου στην γνωστική ψυχολογία, γιατί πιστεύω ότι θα μου άνοιγε πόρτες. Ίσως να κάνω και κάτι επιπλέον που θα έχει σχέση με το μάρκετινγκ ή τη διοίκηση. Ούτως ή άλλως πάντως έχω βάλει μία άνω τελεία στις σπουδές για μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Θέλω να το κάνω και θα το κάνω γιατί έχω χάσει πολλά μετάλλια και πολλά χρόνια, από αθλητές που ξέρω 100% ότι ήταν ντοπέ.
Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση τα μικρά παιδάκια που ξεκινούν, να έχουν στο μυαλό τους ότι το αντίκρισμα των προσπαθειών τους δεν θα είναι ανάλογο της προσπάθειας τους γιατί θα υπάρχει κάποιος που θα τους κλέβει. Είμαι από τις λίγες αθλήτριες που μπορώ να μιλήσω ανοικτά γι αυτό το θέμα. Έχω ξαναπεί ότι αν θέλουμε καθαρό αθλητισμό, πρέπει όποιος πιάνεται θετικός να μην έχει δεύτερη ευκαιρία, αλλά να αποκλείεται ισόβια. Όταν κάποιος μπει στη διαδικασία να κλέψει μία φορά, σίγουρα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να το ξανακάνει».
