Μπορεί σήμερα ο Χρήστος Ζαμπούνης να δηλώνει πως περνάει μία από τις πιο όμορφες και δημιουργικές φάσεις της ζωής του αλλά -όπως εξολογείται σε συνέντευξη του- η προηγούμενη επταετία ήταν βασανιστική για εκείνον, περιγράφοντάς την μάλιστα γλαφυρά: «Το 2010 πέθανε ο πατέρας μου, χώρισα από την αγαπημένη μου σύζυγο, έχασα τη δουλειά μου στο περιοδικό Life & Style και ένιωσα να κλονίζεται από την κρίση ο εκδοτικός οίκος Φερενίκη που ίδρυσα με την αδελφή μου. Εκεί που νόμιζα πως όλα είχαν τελειώσει, ή σχεδόν τελειώσει, γνώρισα μια γιατρό που μου ξανάδωσε τη διάθεση για ζωή. Ξανάνιωσα και άρχισα να κάνω πάλι σχέδια και όνειρα».
Φιλοσοφώντας τώρα όσα πέρασε, έξω από τη δίνη της μελαγχολίας, θεωρεί πως υπάρχει ένας βατός τρόπος αντιμετώπισης αυτής της κρίσης. «Όταν όλα γκρεμίζονται, δύο πράγματα μπορούν να σε κρατήσουν όρθιο: η αυτοτροφοδότηση –να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου– και η ετεροτροφοδότηση – να βοηθηθείς από την οικογένεια και τους φίλους. Ξέρω πως υπάρχουν άνθρωποι που κλείνονται στον εαυτό τους και κοιτάζουν το ταβάνι, όταν τους πετάει η ζωή στα βράχια. Το καλό με την κρίση είναι πως δεν ευθύνεσαι εσύ άμεσα για αυτήν, φταίνε μια σειρά άλλοι παράγοντες πρωτίστως. Αν το λύσεις αυτό, μπορείς να βγεις έξω και να πεις “θέλω τη βοήθειά σου”, πράγμα που πολλοί δεν κάνουν γιατί είναι ψωροπερήφανοι. Δεν είναι κακό».
Υπάρχει όμως και ένα ακόμη πρόσωπο στη ζωή του Χρήστου που του δίνει χαρά. Όταν μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου δούλευε επί πέντε χρόνια στο εμβληματικό Paris Match, έκανε οικογένεια. Πλέον η κόρη του είναι 23 ετών: «Η μόνη επαφή που έχει με τη χώρα είναι όση και οι 25 εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται την Ελλάδα, δηλαδή για διακοπές». Είχε μάλιστα ένα όνειρο για εκείνη, που στο άμεσο μέλλον δεν φαίνεται πραγματοποιήσιμο, αλλά καθόλου δεν τον στενοχωρεί.
«Σκέφτηκα και θα ήθελα να συνεχίσει τη δραστηριότητά μου. Πράγματι, εκείνη πήγε στις ΗΠΑ να σπουδάσει δημοσιογραφία. Ευτυχώς, τη φώτισε το άγιο πνεύμα του Χόλιγουντ και σπούδασε κινηματογράφο. Πλέον, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της, δουλεύει σε μια κινηματογραφική εταιρεία και είναι βοηθός παραγωγής. Δεν μπορώ να της πω να επιστρέψει στην Ελλάδα και να περνάει τις ημέρες της με ακάλυπτες επιταγές». Ο ίδιος έχει συνηθίσει. Είναι, βλέπετε, και αυτή η ατάκα των ΠΑΟΚτσήδων, που λέει ο ένας οπαδός στον άλλο στις δυσκολίες και φανερώνει τη μενταλιτέ του κλαμπ: «Μη μασάς, ΠΑΟΚ είσαι».
Ολόκληρη η συνέντευξη του Χρήστου Ζαμπούνη δημοσιεύεται στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το Πρώτο Θέμα.
