Ο Νίκος Μουρατίδης πρωτοείπε δημόσια πως η Μαρινέλλα και ο Τάκης Ζαχαράτος θα συνεργαστούν και αυτό αποτέλεσε είδηση. Θυμήθηκα πρόσφατη συνέντευξη με τον Τάκη, στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού να μου λέει ανάμεσα στα άλλα «την εμπιστεύομαι την Μαρινέλλα στα δύσκολα. Της το χρωστώ αυτό και δημόσια, βρίσκω την ευκαιρία τώρα, να της πω ένα τεράστιο ευχαριστώ».Θυμάμαι αποσπάσματα απ αυτή τη συνάντηση με το χρυσό αγόρι. Τον έχω γνωρίσει πριν πολλάααα χρόνια και ήταν πάντα όλο κέφι, όρεξη και από πλευράς του πάντα μια συστολή και μια ντροπούλα που εξαφανίζονταν από το ένθεο ταλέντο του πάνω σε σκηνές, πίστες, πάλκα.
Aπό την Αλεξάνδρα Τσόλκα
Δεν βολεύτηκε, ποτέ, δεν κάθισε σε δάφνες, κεκτημένα και ευκολία. Και καταπλήσσει, μας κόβει πάντα την ανάσα, τον αλλάζοντας εαυτούς, στην σκηνή, σαν ψυχή που αλλάζει σώματα, σχεδόν σαν σε χριστιανικές μετενσαρκώσεις που διαρκούν λίγο. Τέχνη…
-Πόσα χρόνια έχεις φύγει από Πάτρα; Πέτυχες μέσα σ αυτά, ότι ονειρεύτηκες;
«Α! Δε θυμάμαι πόσα είναι… πάνω από 20 σίγουρα! Δεν ονειρεύτηκα τίποτα άπ όλα αυτά, που μου συνέβηκαν. Δεν είχα ποτέ τόσο μεγάλες φιλοδοξίες. Απλά πράγμα γύρευα και ονειρευόμουν! Να χω δικό μου κομμωτήριο… να είμαι γυμναστής! Ήταν περισσότερο θέλημα Θεού, παρά δική μου επιθυμία».
-Άλλαξες, τα τελευταία χρόνια, αυτά της κρίσης;
«Η κρίση αυτή που ξεκίνησε απ τα οικονομικά, είναι πολυεπίπεδη. Είναι κρίση στα ψυχολογικά, στα ερωτικά, στα κοινωνικά, στα φιλικά μας. Οικονομικά, όχι, δεν άλλαξα. Είχα πριν απ την κρίση επιλέξει το θέατρο, που τα χρήματα είναι πολύ λιγότερα απ το θέαμα και είχα προετοιμαστεί, στην ουσία. Δεν είμαι άνθρωπος του χρήματος. Και με τα λίγα ζω. Δε μεγάλωσα σε πλατεία για να μαι μαθημένος στα πολλά. Ούτε σπάταλος είμαι. Κάνω μια συντηρητική ζωή. Σ αυτό όμως που άλλαξα, είναι πως είδα να ξεβρακώνονται άνθρωποι και χαρακτήρες σε σημείο απογοητευτικό. Φάνηκε η καλά κρυμμένη δυσωδία τους! Έγινα περισσότερο δημιουργικός, πιο διεισδυτικός, με μεγαλύτερη κατανόηση. Και το πιο σημαντικό; Με έκανε να καταλάβω σε βάθος πως για όλους μας, δεν υπάρχει ασφάλεια. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αν έχεις εκατομμύρια μπορεί να χάνεις την υγεία ή τους αγαπημένους σου. Αν έχεις τον τέλειο γκόμενο, μπορεί να στον φάει άλλη. Σβήσανε οι ψευδαισθήσεις. Το έγχρωμο, έγινε ασπρόμαυρο…»…
-Και τι παρήγορο μπορεί να υπάρχει στο ασπρόμαυρο, ρε συ Τάκη;
«Το εσύ να ανακαλύψεις τις ευαισθησίες μέσα τους. Ξέρεις; Είναι θεραπευτική η απλότητα που η εποχή μας εκπαίδευσε να ανακαλύψουμε ξανά. Μια βόλτα στη θάλασσα! Ένα μαγειρευτό φαγητό, σαν αυτά της μαμάς, απ τον εαυτό σου για τον εαυτό σου! Ένα κάλεσμα στο σπίτι των φίλων και των θείων που είχες χρόνια να πας. Το γλυκό της κολλητής που το καμαρώνει αντί για ένα άλλο σε μοντέρνο ζαχαροπλαστείο. Ένας περίπατος στη φύση και να ακούς τους ήχους της… να μυρίζεις… να αισθάνεσαι τον καιρό!».
-Σπουδαίες γυναίκες γίνεσαι στα σόου σου, σε σχέσεις, πια, μελέτη, αφοσίωση παράφορα ερωτική, αν μου επιτρέπεις. Ποια αγάπησες πιο πολύ;
«Σου επιτρέπω απόλυτα! Ερωτεύτηκα τρελά την Αλίκη, την Μαρινέλλα, την Μελίνα, την Γαληνέα. Είναι τόσο δυνατές που είναι ανεμοστρόβιλοι και σου αλλάζουν τα φώτα. Μετά από τις υπάρξεις τους, θέλει μεγάλη δύναμη για να επιστρέψεις στον εαυτό σου».
-Υπάρχουν σήμερα ερωτεύσιμες διάσημες;
«Η Έλλη Στάη, σα γυναίκα, σα προσωπικότητα είναι πολύ ερωτική. Αν δεν ξέρεις ποια είναι και την δεις σε ένα χώρο να κινείται, να γελάει, να μιλάει, αισθάνεσαι πως τη γοητεία μιας σταρ. Μιας Χολιγουτιανής σαγηνευτικής σταρ. Απόλυτα ερωτεύσιμη είναι η Όλγα Κεφαλογιαννη».
-Έχεις εντάξει πολιτικές προσωπικότητες στα σόου σου. Πες μου, αλήθεια, την θαυμάζεις την Ζωή Κωνσταντοπούλου με μανία έτσι;
«Θαυμάζω την λεβεντιά να είναι ο εαυτός της, είτε αρέσει, είτε όχι. Εκτιμώ πως έμενε σταθερή στις απόψεις της και έντιμη με τον εαυτό της!»
-Της Μέρκελ, που έχεις στο σόου σου, τι ανθρώπινα χαρακτηριστικά της βρήκες μελετώντας την;
«Κανένα. Νιώθω πως το πρότυπο είναι ο πατέρας της και ο παππούς. Πρέπει να την μισούσε η μητέρα της και αυτή τη μητέρα της. Δείχνει απ τους ανθρώπους που δεν έχουν αγαπηθεί. Είναι εμφανέστατο και αυτή και ο Σόιμπλε δεν έχουν αγγιχθεί, φιληθεί, χαϊδευτεί. Φαίνεται απ την επιδερμίδα τους. Μιλάνε και φέρονται σαν ΑΤΜ, χωρίς συναίσθημα, μέσα σε τετράγωνα. Βλέπεις τουρίστες απ τη χώρα της, στη δική μας, τα καλοκαίρια και διακρίνεις την δήθεν περηφάνια τους για την πειθαρχεία που έχουν. Κι όμως είναι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι. Η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται αν κακοποιεί τους συμπατριώτες της και την Ευρώπη. Είναι μια επικίνδυνη προσωπικότητα».
-Γιαννης Βαρουφάκης: Ποια στοιχεία του θα απομόνωνες εκτός από τα πουκάμισα;
«Κριός! Λατρεύω τους Κριούς! Κάνουν ότι θέλουν. Έχουν άγνοια κινδύνου και δεν κάνουν ποτέ πίσω. Η που τα μούτρα τους θα φάνε, ή που θα γίνουν ήρωες. Μοιάζει να αισθάνεται σα να είναι μόνος του με τους φίλους του, στη γειτονιά του, πράγμα τρελό και γοητευτικό. Δεν είναι βαρετός αλλά δεν έχει και καμιά σχέση με την πραγματικότητα».
-Ποια είναι η πιο σημαντική προσωπικότητα πιστεύεις στην εποχή μας; Ποια σε ελκύει πολύ;
«Με ελκύουν οι έντιμοι και διαφορετικοί. Μόνο πια στη τέχνη μπορείς να τους βρεις, με ελάχιστες εξαιρέσεις στην πολιτική. Μου λείπει η Μαλβίνα, που θα έπαιζε τρομερό ρόλο στην Ελλάδα τώρα. Σήμερα οι άνθρωποι της τέχνης κάνουν θεραπεία στον κόσμο. Η Καρυοφύλλια, ο Χειλάκης, ο Στάνκογλου, η Πιττακή. Σ αυτή τη φάση η τέχνη είναι αντιπολίτευση. Το χαμόγελο είναι επαναστατική πράξη. Και δεν μας έχει μείνει τίποτα άλλο…»…
-Τάκη; έχει αφεθεί πότε σε βαριά μελαγχολία, σε απογοητεύσεις, σε θλίψη; Ισχύει πως το γέλιο είναι ο άλλος ήχος για τον λυγμό, ή κι αυτό είναι ένα κλισέ;
«Δεν είμαι ο μάγκας που κανει τη διαφορά. Έχω περάσει μαύρες περιόδους, άσχημες πολύ. Ένιωσα να χάνομαι και με το θάνατο της μάνας μου, με απουσίες φίλων, με δουλειές άτυχες, με προσωπικές απογοητεύσεις. Είναι αυτές οι καταστάσεις που περνάμε όλοι μας και μπορούν να μας διαλύσουν ή να μας κάνουν να βρούμε έναν θησαυρό μέσα στη δυσκολία. Πως είναι τα μπισκότα τα fortune cookies; Σπας το κέλυφος και ένα μήνυμα σοφίας κρύβεται για να ξεπεράσεις και αυτό το ζόρι. Πεισμώνω λόγω αθλητισμού και βάζω στόχο να ξεπεράσω το πρόβλημα. Απομονώνομαι. Το ζω μόνος μου, στη φωλιά μου μέσα. Τρώω τη σάρκα μου. Δεν θέλω να φορτωθώ σε κανένα. Μετά, όταν κοπάσει λίγο η ένταση των πρώτων συναισθημάτων, θα ζητήσω βοήθεια».
–Βρίσκεις ελπίδα στο καιρό που ζούμε και σε τι;
«Παιδί μου, η τρέλα των ανθρώπων είναι η ελπίδα και ζήτω της. Στους ανθρώπους πρέπει να μαστε τρυφεροί πια. Το χουμε ανάγκη οι ίδιοι. Να χουμε υπομονή, κατανόηση. Υποχωρούμε συνεχώς σε πολλά επίπεδα ας αντιμετωπίζουμε χωρίς νευρά, ένταση και κακία τον άλλον που περνά ακριβώς όσα εμείς. Να δείξουμε φροντίδα. Φροντίδα και στον εαυτό μας και στον διπλανό μας».
-Από πολιτικούς είπαμε αγαπάς Κωσταντοπουλου, Βαρουφάκη και ποιους άλλους;
«Υπάρχουν σε όλα τα κόμματα σοβαροί άνθρωποι! Όμως, αγαπώ Όλγα Κεφαλογιάννη. Της αξίζει ακόμη και πρόεδρος της ΝΔ να γίνει. Έχει μέλλον, όρεξη και δεν κοροϊδεύει. Είναι έντιμη. Την εκτιμώ πολύ. Ο Μειμαράκης, μ αρέσει επίσης, πολύ. Όμως, όταν ξεφεύγουν γίνομαι μπαρούτι».
-Ενάντια σε τι θα διαδήλωνες;
«Θα βράχνιαζα απ τις φωνές σε μια διαδήλωση κατά της βίας και της αδικίας. Δεν τα αντέχω».
-Έφτιαξες ένα είδος παραστάσεων, θεάματος που είναι εντελώς προσωπική υπόθεση, στην ουσία εφηύρες ένα είδος ολόκληρο. Νιώθεις ολοκληρωμένος καλλιτέχνης απ αυτό, η θα θελες κι άλλο; Περισσότερο; Το διαφορετικό; Το κόντρα σου;
«Είμαι έτοιμος για κόντρα πράγματα. Θέλω πολύ κινηματογράφο, άλλο είδος ρόλων, παραστάσεων, κάθε τι διαφορετικό. Δεν κρατιέται η ανάγκη μου αυτή, πια. Και θα γίνει. Δε μπορεί!»
-Φοβάσαι πότε Τάκη; Τι;
«Δε φοβάμαι πολλά πράγματα. Μόνο, να μη χάσουμε την αισιοδοξία μας. Αν χαθεί αυτή, πάει και η πιστή, η ελπίδα, το κουράγιο… Όλα θα φτιάξουν μ αυτή, θα δεις, θα φτιάξουν»…
