Έργα τεράστιας καλλιτεχνικής και οικονομικής αξίας περιλαμβάνει η μυθική συλλογή της Peggy και του David Rockefeller, που θα βγει στο «σφυρί« το Μάιο στη Νέα Υόρκη. Ο οίκος Christie’s κάνει λόγο για τη «δημοπρασία του αιώνα», καθώς ανάμεσα στα 1.600 έργα τέχνης, έπιπλα και μπιμπελό στα οποία θα μπει πωλητήριο περιλαμβάνονται έργα του Πικάσο, του Μονέ και του Γκογκέν.
Η συλλογή, αξίας 600 εκατ. δολαρίων, ενδέχεται να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ του 2009, όταν πουλήθηκαν τα αριστουργήματα της συλλογής των Ιβ-Σεν Λοράν και Πιέρ Μπερζέ, έναντι 484 εκατομμυρίων δολαρίων.
«Η πώληση της συλλογής του ζεύγους Ροκφέλερ αποτελεί μείζον γεγονός για την αγορά της τέχνης. Σε όλη τους τη ζωή, οι Rockefeller συγκέντρωσαν μια συλλογή-σημείο αναφοράς, ταυτόχρονα ιμπρεσιονιστική, μοντέρνα και κλασική», δήλωσε ο Φρανσουά ντε Ρικλές, πρόεδρος του Christie’s Γαλλίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή που βγαίνει σε δημοπρασία. Ο κατάλογος αντανακλά το πάθος της οικογένειας Rockefeller για την τέχνη. Το σύνολο των χρημάτων από τη δημοπρασία θα δοθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και σε μια ένωση υποστήριξης Αμερικανών αγροτών.
Ο κατάλογος της σπάνιας δημοπρασίας περιλαμβάνει εμβληματικά έργα του Ντελακρουά, του Μανέ, του Χόπερ αλλά το πιο σπουδαίο θα είναι ένας πίνακας του Πικάσο του 1905. Το «Fillette a la corbeille fleurie», με ένα γυμνό κορίτσι να κρατά ένα πανέρι με λουλούδια, χαρακτηριστικό της «μπλε περιόδου» του ισπανού ζωγράφου, εκτιμάται στα 100 εκατομμύρια δολάρια.
Ο πίνακας που κοσμούσε τη νεοϋορκέζικη κατοικία των Rockefeller επί 50 χρόνια, θα εκτεθεί στο Παρίσι από τις 16 έως τις 21 Μαρτίου, μαζί με δέκα ακόμη έργα στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας περιοδείας, από το Χονγκ Κονγκ, το Πεκίνο και τη Σανγκάη έως το Λονδίνο και το Λος Άντζελες.
Στο Παρίσι θα εκτεθούν επίσης στον Christie’s πίνακες του Ζορζ Σερά (La Rade de Grandcamp – 1885, εκτιμάται από 20 έως 30 εκατομμύρια δολάρια), του Εντουάρ Μανέ (Lilas et rose – 1882, 7 έως 10 εκατ. δολάρια) και του Ευγένιου Ντελακρουά (Tigre jouant avec une tortue – 1862, 5 έως 7 εκατομμύρια).
Η συλλογή Rockefeller περιλαμβάνει επίσης έργα του Ανρί Ματίς (Odalisque couchee aux magnolias του 1923), του Κλοντ Μονέ (Nympheas en fleur του 1914), ένα ορειχάλκινο έργο της αυτοκρατορικής Κίνας του 17ου αιώνα που εκτιμάται στα 600.000 δολάρια και ένα σερβίτσιο από πορσελάνη Σεβρών του 19ου αιώνα που μπορεί να φθάσει τα 250.000 δολάρια, ανάμεσα στα αναρίθμητα μπιμπελό που η τιμή τους αρχίζει από 200 δολάρια.
Ποιος ήταν ο David Rockefeller
Επρόκειτο για τον τελευταίο εν ζωή εγγονό του John D. Rockefeller, του μεγιστάνα που ίδρυσε την εταιρεία Standard Oil τον 19ο αιώνα, δημιουργώντας μια περιουσία που κατέστησε τον ίδιο τον πρώτο αμερικανό δισεκατομμυριούχο και την οικογένειά του μία από τις πλουσιότερες και πιο ισχυρές στην ιστορία των ΗΠΑ. Ως κληρονόμος αυτής της περιουσίας, ο D. Rockefeller έζησε όλη του τη ζωή μέσα σε αρχοντική μεγαλοπρέπεια και προνόμια, είτε στο Μανχάταν είτε σε πολυτελείς επαύλεις στα κτήματα της οικογένειας.
Η Chase Manhattan υπήρξε για καιρό γνωστή και ως «η τράπεζα Rockefeller», αν και η οικογένεια δεν είχε ποτέ περισσότερο από 5% των μετοχών της, αλλά ο κ. Rockefeller ήταν κάτι περισσότερο από επίτροπός της. Ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος καθ’ όλη τη δεκαετία του 1970, την έκανε την «τράπεζα του David», όπως πολλοί συνήθιζαν να την αποκαλούν, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές της διεθνώς.
Ωστόσο, το ανάστημά του υπήρξε μεγαλύτερο από ό,τι θα μπορούσε οποιοσδήποτε εταιρικός τίτλος να του προσδώσει, με την επιρροή του να είναι αισθητή στην Ουάσιγκτον, στα ξένα κεφάλαια, στους πολιτικούς διαδρόμους της πολιτείας της Νέας Υόρκης, σε μουσεία τέχνης, μεγάλα πανεπιστήμια και δημόσια σχολεία.
Διαποτισμένος με τα συγκρατημένη ήθη της ελίτ της Ανατολικής Ακτής, εδραιώθηκε στην ανώτερη τάξη του κοινωνικού κόσμου της Νέας Υόρκης, ενώ ήταν γνωστός και για το τεράστιο φιλανθρωπικό του έργο. Εξίσου γνωστή υπήρξε και η συλλογή του με έργα τέχνης, μεγαλύτερη από αρκετών μουσείων με περίπου 15.000 κομμάτια, πολλά από αυτά αριστουργήματα. Ορισμένα μάλιστα επενδύουν του τοίχους των γραφείων του 56 ορόφων Rockefeller Center, το οποίο επισκεύασε και κατέστησε ενεργό κατά τη δεκαετία των ενενήντα του.
Σιωπηλή μαρτυρία της δύναμης και της επιρροής του, υπήρξε ο κατάλογος με μερικά από τα 150.000 ονόματα των ανθρώπων που είχε συναντήσει ως τραπεζίτης-πολιτικός και ο οποίος καταλάμβανε ένα ολόκληρο δωμάτιο δίπλα στο δικό του.
Στην πόλη που έζησε κυρίως και επηρέασε βαθύτατα, τη Νέα Υόρκη, ο David Rockefeller διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη συσπείρωση του ιδιωτικού τομέα για την επίλυση της δημοσιονομικής κρίσης στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Επιπλέον, ως πρόεδρος του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) για πολλά χρόνια (η μητέρα του υπήρξε εκ των συνιδρυτών του το 1929) επιχείρησε να ενθαρρύνει επιχειρήσεις να αγοράζουν και εκθέτουν έργα τέχνης σε κτίρια γραφείων του, καθώς και να επιδοτούν τοπικά μουσεία. Ως πρόεδρος του Συνεταιρισμού της Πόλης της Νέας Υόρκης, ενός συνασπισμού στελεχών των επιχειρήσεων, προώθησε την καινοτομία στα δημόσια σχολεία και την ανάπτυξη χιλιάδων διαμερισμάτων για οικογένειες χαμηλών ή μεσαίων εισοδημάτων.
Είχε πάντα επίγνωση της αίγλη γύρω από το όνομα Rockefeller, ενώ είχε δηλώσει ότι «ποτέ δεν το βρήκα εμπόδιο». Όπως είχε πει, «προφανώς υπάρχουν φορές όπου έχω επίγνωση ότι με αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατοχή οικονομικών πόρων, την οποία χάρη στους γονείς μου έμαθα να χρησιμοποιώ με κάποια αυτοσυγκράτηση και διακριτικότητα, είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα.»
