Στη Δυτική Πελοπόννησο, μετά την Κυλλήνη και λίγα χιλιόμετρα πριν τον Πύργο και την Αρχαία Ολυμπία, βρίσκεται μία από τις ομορφότερες αμμουδερές παραλίες της Ελλάδας, σε ένα ψαροχώρι της Ηλείας, την Κουρούτα. Πρόκειται για μία περιοχή που αποτελεί μέρος της τεράστιας παραλίας, με εξαιρετική ποιότητα άμμου, που ξεκινά από την Κυλλήνη και καταλήγει σχεδόν μέχρι τον Κυπαρισσιακό κόλπο, η οποία όμως ποτέ δεν κατάφερε να αναπτυχθεί τουριστικά για διάφορους λόγους. Η Κουρούτα αποτελούσε πάντα την παραλία της Αμαλιάδας, από την οποία απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα και ήταν -και συνεχίζει να αποτελεί- παραθεριστικό κέντρο μόνιμων κατοίκων της περιοχής και κάποιων -αρκετών πάντως- ξένων, Γερμανών και Ιταλών κυρίως, που επέλεξαν να χτίσουν εξοχικές κατοικίες, εξαιτίας κυρίως της ηρεμίας του τοπίου και βέβαια της θάλασσας.
Η Κουρούτα την τελευταία δεκαετία ξεκίνησε να αναπτύσσεται κυρίως στον τομέα της εστίασης και της ψυχαγωγίας, χωρίς παρ’ αυτά, όλη αυτή η τεράστια -και πανέμορφη- περιοχή να έχει τις βάσεις, δηλαδή καταλύματα, για να αναπτύξει περαιτέρω τον τουρισμό. ΆΛλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι το τεράστιο πλεονέκτημα της περιοχής έγκειται και στο γεγονός ότι σε 10-15 λεπτά βρίσκεται εύκολα κανείς στο μαγικό τόπο της Αρχαίας Ολυμπίας, περιοχή-μαγνήτης για μιλιούνια τουριστών.
Στην Κουρούτα από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και για πλλά χρόνια, μερικές εκατοντάδες μέτρα από το κέντρο του χωριού, βρίσκονταν εγκαταλελειμμένο, πάνω στη θάλασσα, ένα παλιό οινοποιείο με τεράστιες δεξαμενές, το οποίο χτίστηκε για την απορρόφηση των αποθεμάτων σταφίδας της περιοχής για τη δημιουργία κρασιού. Χτισμένο σχεδόν πάνω στην αμμουδερή ακτή για να εξυπηρετεί την απευθείας φόρτωση των πλοίων, διευκολύνοντας τη διαδικασία εξαγωγής του κρασιού προς τα ευρωπαϊκά λιμάνια, το οινοποιείο της Κουρούτας αποτέλεσε έναν πυρήνα έντονης δραστηριότητας, επηρεάζοντας την οικονομία και τις συνήθειες της τοπικής κοινωνίας. Άλλωστε για χρόνια, η σταφίδα αποτέλεσε το κυριότερο εξαγωγικό προϊόν του Ελληνικού Βασιλείου.
Οι εγκαταστάσεις του οινοποιείου της Κουρούτας δημιουργήθηκαν από τον Αυτόνομο Σταφιδικό Οργανισμό, που ήταν ο βασικός φορέας εφαρμογής της σταφιδικής πολιτικής στην Πελοπόννησο. Η φυλλοξήρα που έπληξε τα γαλλικά αμπέλια τον Οκτώβριο του 1879 συντέλεσε στο μεγάλο άνοιγμα της ελληνικής σταφίδας και προς τις γαλλικές αγορές. Ωστόσο, όταν καρποφόρησαν οι νέοι γαλλικοί αμπελώνες που φυτεύτηκαν, η γαλλική αγορά ήταν πλέον αυτάρκης με αποτέλεσμα να αρχίσει στην Ελλάδα η περίφημη σταφιδική κρίση. Παρά τις κινήσεις της κυβέρνησης που έγιναν για την αντιμετώπισή της κρίσης (παρακράτημα, ίδρυση Σταφιδικής Τράπεζας και του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού), το πρόβλημα δεν λύθηκε και μακροχρόνια το σταφιδεμπόριο δεν ανέκαμψε στα προηγούμενα επίπεδα.
Οι δεξαμενές έμειναν για αρκετές δεκαετίες ξεχασμένες στη λήθη του χρόνου, με τα ερείπια των εγκαταστάσεων, του ζυγιστηρίου, του μηχανοστασίου, των χημείων και των αποθηκών να θυμίζουν στους γηραιότερους κατοίκους της Ηλείας τις περασμένες εποχές της ακμής της σταφίδας. Ο Αυτόνομος Σταφιδικός Οργανισμός έπαυσε τη λειτουργία του και πολλές από τις εγκαταστάσεις του, μεταξύ των οποίων και το οινοποιείο της Κουρούτας, πέρασε το 2003 σε χέρια ιδιωτών.
Οι νέοι ιδιοκτήτες είχαν το όραμα της αναβίωσης των κτισμάτων με σεβασμό στην ιστορία τους και στην προηγούμενη χρήση τους. Με την αρχιτεκτονική μελέτη του γραφείου k-studio των Δημήτρη και Κωνσταντίνου Καραμπατάκη, το οινοποιείο απέκτησε ξανά ζωή. Οι τοίχοι των τσιμεντένιων δεξαμενών διατηρήθηκαν αναλοίωτοι, ενώ στις νέες επιφάνειες που δημιουργήθηκαν έγινε χρήση υλικών της εποχής του οινοποιείου, όπως το μωσαϊκό και τα ανάγλυφα τζάμια. Οι Δεξαμενές μετατράπηκαν σε σουίτες και ο επισκέπτης μπορεί πλέον από το καλοκαίρι του 2018 να βιώσει μια εμπειρία ζωής: να κοιμηθεί σε μία δεξαμενή κρασιού ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας που απλώνεται μπροστά του.
Για το Dexamenes Seaside Hotel μίλησε πρόσφατα στο athinorama.gr ο ιδιοκτήτης του νέου και τολμηρού ξενοδοχειακού project, Νίκος Καραφλός, τονίζοντας ότι «η αξιοποίηση των Δεξαμενών καθυστέρησε γιατί μας πρόλαβε η σύγχρονη κρίση». Η ανακατασκευή τους ξεκίνησε τελικά πριν από περίπου 1,5 χρόνο (2016), αρχής γενομένης από οκτώ τσιμεντένιες δεξαμενές που μεταμορφώθηκαν σε ισάριθμες σουίτες από τους ειδήμονες του ατμοσφαιρικού design K-Studio. Tο γνωστό αρχιτεκτονικό γραφείο επέλεξε σοφά την οδό της ήπιας παρέμβασης στις κυβόσχημες κατασκευές. «Φανταστείτε πως επί της ουσίας επρόκειτο για “τυφλούς” χώρους με ένα μόνο άνοιγμα στην οροφή σαν την τάπα ενός βαρελιού» λέει ο κ. Καραφλός.
Οι τρεις από τους τέσσερις τοίχους των δεξαμενών διατηρήθηκαν αναλλοίωτοι, ενώ στις νέες επιφάνειες που δημιουργήθηκαν έγινε χρήση υλικών της εποχής του οινοποιείου, όπως το μωσαϊκό και τα ανάγλυφα τζάμια. Οι σουίτες (30 τ.μ) του Dexamenes Seaside Hotel είναι μονόχωρες, με ανοικτές ντουλάπες και το κρεβάτι στο μέσο του χώρου, ακριβώς απέναντι από τις μεγάλες τρίφυλλες μπαλκονόπορτες που έχουν πλέον τη θέση του τέταρτου τοίχου^ ανοίγουν διάπλατα ενώνοντας το μέσα με το έξω, και βγάζουν σε πριβέ βεραντούλα και από εκεί απευθείας στη θάλασσα με αποκλειστική χρήση στις ομπρέλες και στις ξαπλώστρες του ξενοδοχείου. Για μεγαλύτερες παρέες ή οικογένειες ιδανική επιλογή είναι το παλιό νεοκλασικό, που πλέον λειτουργεί ως βίλα με τρία υπνοδωμάτια. Την εικόνα συμπληρώνουν ακόμα η semi open air reception που ενώνεται με το lounge bar και την παραλία.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΕΘΟΣ
