Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016. Είχαμε ραντεβού με την Αλεξάνδρα Τσόλκα στο ταπεινό Νέο Ηράκλειο, Athens Greece. Μου είπε ότι θα με περιμένει σε ένα καφέ απέναντι από το σπίτι της. Την καλούσα διαρκώς στο τηλέφωνο για να μου πει ποιο είναι το καφέ. Μιλούσε, μιλούσε, μιλούσε…Πέρασαν 3 τέταρτα και μιλούσε διαρκώς. Οταν επιτέλους έκλεισε το τηλέφωνο και κατάφερα να επικοινωνήσω μαζί της μού είπε οτι μιλούσε με τον Φραγκίσκο Βιτάλη, έναν δημοσιογράφο που μπήκε στο επάγγελμα σαν μαθητευόμενος την εποχή που μεσορανούσε ο Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος στο EΘΝΟΣ και από εκεί με ένα μοναδικό τρόπο κατάφερε να διακτινισθεί στο L.A! Eδώ όπου με τον συνεργάτη του Χρήστο Σιαμέτη διοργανώνουν μεταξύ άλλων και τον κινηματογραφικό θεσμό 48 Film Project.
Σερφάρωντας στο διαδίκτυο βρήκαμε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Φραγκίσκου στην Αννα Μαύρου για το passiontheater.gr
Φραγκίσκε καλημέρα για σένα, καλησπέρα για μας, αφού μας χωρίζουν μόνο 11095 χιλιόμετρα ή 6894,1 μίλια, εσύ βρίσκεσαι στο Λος Άντζελες κι εγώ στην Αθήνα. Θέλεις να μας πεις λίγα για το πώς και πότε ξεκίνησες στον χώρο του θεάματος και γιατί αγκυροβόλησες στην Χώρα των ευκαιριών, την Αμερική;
Φραγκίσκος Βιτάλης: Ξεκίνησα από πολύ μικρός με την δημοσιογραφία. Σαν μαθητευόμενος δημοσιογράφος στην εφημερίδα Έθνος επί εποχής Αλέξανδρου Φιλιππόπουλου, ο οποίος μου έδωσε την μοναδική ευκαιρία να μαθητεύσω δίπλα σε κορυφαίους δημοσιογράφους της εποχής. Πέρασα στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και στην συνέχεια ασχολήθηκα με το management καλλιτεχνών. Μία μέρα όταν κατάλαβα ότι το θέατρο ήταν ένα πάθος το οποίο ήθελα να εξερευνήσω εκ βαθέων πήρα την απόφαση και ξεκίνησα για την Αμερική. Έτσι απλά.
Ως ηθοποιός έφερες το θέατρο στο LA, όπως σε «κατηγορούν»;
Φραγκίσκος Βιτάλης: ΟΚ αυτό είναι κάπως υπερβολικό. Απλά το Λος Άντζελες έχει πολύ μικρό θεατρικό υπόβαθρο. Έχει όμως πολλά μικρά θεατράκια που κατά καιρούς παρουσιάζουν ιδιαίτερες παραστάσεις. Εγώ απλά πήρα ένα ιστορικό Θέατρο στο Hollywood, το Tamarind Theatre, το ανακαίνισα εντελώς και παρουσίασα ένα πιο “ευρωπαϊκό θέατρο”. Έφερα στο Λος Άντζελες την Di Trevis, μία πρωτοπόρο σκηνοθέτη του Βασιλικού θεάτρου Αγγλίας και του Royal Shakespeare Company παρουσιάσαμε Harold Pinter και Brecht. Έδωσα μία διαφορετική νότα στο κινηματογραφικό κοινό της πόλης. Αγαπήθηκα, μισήθηκα, χτυπήθηκα, λατρεύτηκα όλα καλά.
Δεν θα τα καταφέρω να αποφύγω τις κοινότυπες ερωτήσεις και θα σε ρωτήσω… Πώς είναι να δουλεύεις δίπλα σε ιερά τέρατα του καλλιτεχνικού χώρου όπως o George Clooney; Πώς γνωριστήκατε;
Φραγκίσκος Βιτάλης: Με τον George γνωριστήκαμε την εποχή που δούλευα στις πρόβες του HAMLET. Μία επεισοδιακή παράσταση και παραγωγή με πολλά απρόοπτα και έντονες καταστάσεις. Μου ζήτησε να παίξω σε 2 επεισόδια για το ΗΒΟ τα οποία σκηνοθετούσε ο ίδιος. Ήταν εξαιρετική εμπειρία και θα του είμαι πάντοτε ευγνώμων.
Θεωρείς ότι το ταλέντο, η τύχη, οι δημόσιες σχέσεις ή όλα αυτά μαζί σε ίσες δόσεις καθιστούν έναν καλλιτέχνη δημοφιλή και επιτυχημένο;
Φραγκίσκος Βιτάλης: Δεν υπάρχει τύχη. Δεν πιστεύω στην τύχη. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή την ζωή. Απλά το ταλέντο είναι ένας σημαντικός παράγοντας αλλά δεν είναι αρκετό. Ούτε οι δημόσιες σχέσεις θα μπορούσα να πω σε καθιερώνουν σαν καλλιτέχνη στο ευρύτερο κοινό. Κατά την γνώμη μου μεγάλο ρόλο παίζει η πειθαρχία. Η πειθαρχία στην τέχνη σου- όποια κι αν είναι αυτή- και η πίστη στο όνειρό σου.
Ας περάσουμε τώρα στον διαδικτυακό κινηματογραφικό διαγωνισμός 48 Film Project, τον οποίο ο συνεργάτης σου Xρήστος Σιαμέτης (Chris Siametis) και εσύ, έχετε καθιερώσει εδώ και 6 χρόνια.
Φραγκίσκος Βιτάλης: Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα φεστιβάλ το οποίο να μπορεί να δίνει ίσες δυνατότητες σε όλους τους κινηματογραφιστές του πλανήτη, την ίδια ακριβώς στιγμή. Τότε ο Χρήστος πρότεινε να κάνουμε το 48FILM μέσω διαδικτύου. Έτσι απλά όλα ξεκίνησαν. Ήταν ουσιαστικά δική του ιδέα το όλο εγχείρημα την οποία όπως πάντα έχει ένα δικό του τρόπο να μου την «φυτεύει» μέσα στο μυαλό και να μου γίνεται «εμμονή» μέχρι να την ολοκληρώσω.
Δηλαδή για να καταλάβω, ακολουθώντας τέσσερα βήματα μπορώ να γίνω διάσημη και πλούσια;
- Εγγράφομαι στην πλατφόρμα σας, στην επίσημη σελίδα του φεστιβάλ https://www.48filmproject.com
- Σε 48 ώρες θα πρέπει να ανεβάσω μία μικρής διάρκειας ταινία, δικής μου σύλληψης και παραγωγής, τραβηγμένη είτε με το κινητό μου, είτε με επαγγελματική κάμερα (αφού απευθύνεστε και σε ερασιτέχνες και σε επαγγελματίες)
- Μπαίνω στις 15 νικητήριες συμμετοχές
- Στέφομαι πρώτη και έρχομαι Hollywood, στο Directors Guild of America για την προβολή της ταινίας μου παρουσία όλων των καταξιωμένων σκηνοθετών και συντελεστών του κινηματογράφου, με όλα τα έξοδα πληρωμένα προκειμένου να παραλάβω και το χρηματικό έπαθλο των 100,000 δολαρίων για να γυρίσω την μεγάλου μήκους ταινία που ονειρεύτηκα.
Ε, πρέπει να είναι τρελός κάποιος που έχει το κινηματογραφικό σαράκι και δεν λαμβάνει μέρος στον διεθνή διαγωνισμό σας.
Φραγκίσκος Βιτάλης: Κάπως έτσι (γέλια). Βασικά σου δίνουμε την δυνατότητα να επιλέξεις το πότε και το πως και από ποιο μέρος του πλανήτη γουστάρεις να γυρίζεις την ταινία σου. Όμως πρεπει να ακολουθήσεις κάποιους κανόνες. Παραδείγματος χάριν, όταν πατήσεις το κουμπί “start my competition” και επιλέξεις το είδος της ταινίας σου το σύστημα σου δίνει 3 υποχρεωτικά στοιχεία τα οποία και πρέπει να συμπεριλάβεις μέσα στην ταινία σου. Έναν χαρακτήρα, ένα φροντιστηριακό υλικό και μία ατάκα. Η ταινία σου πρέπει να είναι 4-7 λεπτά και όλα αυτά να γίνουν μέσα σε 48 ώρες από την ώρα που θα πατήσεις το κουμπί “start my competition”.
Το 2015 κέρδισε ο Ιταλός σκηνοθέτης Μarco Santi με την απίστευτη δραματική ταινία μικρού μήκους “Clara” (https://www.48filmproject.com/screening-room/2015/drama/clara). Μέσα σε 5 λεπτά και 30 δεύτερα κατάφερε να μας περάσει τόσα πολλά συναισθήματα και να σαρώσει τα βραβεία. Now what;
Πόσες περίπου είναι οι ετήσιες συμμετοχές (για να ξέρω τι ανταγωνισμό θα συναντήσω) και από ποιες χώρες;
Φραγκίσκος Βιτάλης: Οι συμμετοχές είναι πάρα πολλές. Συμμετέχουν κινηματογραφιστές δημιουργοί από 130 πόλεις και χώρες του κόσμου. Δεν έχει όμως καμία σημασία πόσο μεγάλος είναι ο ανταγωνισμός. Και θα σου εξηγήσω το γιατί. Καταρχάς για εμάς κάθε σκηνοθέτης που συμμετέχει είναι ήδη ένας μεγάλος νικητής. Και αυτό διότι κατάφερε να κάνει μία ταινία μέσα σε 48 ώρες! Είναι ήδη δημιουργός και έχει τον απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό μας. Το αν θα φτάσει μέχρι το τελικό στάδιο εξαρτάται καθαρά και μόνο από αυτόν και την ομάδα του.
Η διαδικασία πρόκρισης πως πραγματοποιείται;
Φραγκίσκος Βιτάλης: Ένα μεγάλο team συνεργατών εξετάζει εξονυχιστικά την κάθε συμμετοχή. Καταρχήν να επιβεβαιώσουμε ότι ο συμμετέχων ακολούθησε τους κανόνες. Αν έχει συμπεριλάβει όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Αν παραβαίνει τους κανονισμούς ή όχι. Βαθμολογείται η κάθε ταινία και φτάνουν στα χέρια μου οι προτάσεις τους. Βλέπω όλες τις ταινίες μία προς μία. Και μαζί με τους συνεργάτες μου επιλέγουμε τους επιλαχόντες, που θεωρητικά και ικανοποιητικά μπορούν να εκπροσωπήσουν το 48FILM στο Directors Guild of America. Στέλνουμε τους φιναλίστ στην κριτική επιτροπή και βάση της μυστικής ψηφοφορίας αναδεικνύουμε τους τελικούς νικητές.
