Η Αθηνά Οικονομάκου ήταν σίγουρα μία από τις «βασίλισσες» του περσινού καλοκαιριού, καθώς οι εμφανίσεις της στα κοινωνικά δίκτυα ξετρέλαναν κόσμο, ενώ και στα προσωπικά της διανύει τα τελευταία δύο χρόνια μία από τις καλύτερες περιόδους στη ζωή της, στο πλευρό του Φίλιππου Μιχόπουλου. Λίγες μέρες πριν την αλλαγή του χρόνου, η Αθηνά έκανε τον δικό της απολογισμό, μιλώντας τόσο για τα επαγγελματικά όσο και για τα πολύ προσωπικά της. Απομονώσαμε κάποιες από τις ενδιαφέρουσες ερωτοαπαντήσεις σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Down Town Κύπρου και σας τις παραθέτουμε, μαζί με κάποιες από τις πιο πρόσφατες εικόνες της.
Τώρα που έρχονται Χριστούγεννα, θεωρείς ότι ένα κόσμημα είναι το καλύτερο δώρο για εσάς τις γυναίκες;
Εξαρτάται από το ποιος είναι αυτός που θα σου κάνει το δώρο και τι περιμένεις από αυτό το άτομο. Στη δική μου περίπτωση, λόγω της νέας μου δραστηριότητας με τον σχεδιασμό κοσμημάτων, θα σου πω πως πιστεύω ότι το κόσμημα είναι ένα ωραίο δώρο. Έχουμε σχεδιάσει ένα υπέροχο γούρι για το 2017 στο «Allover by Athina Oikonomakou», που είναι ιδανικό δώρο για τις γιορτές. Είναι όλα κοσμήματα φτιαγμένα με πολλή αγάπη κι δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.
Όλο αυτό το νέο project, το τρέχεις μόνη σου; Είναι κάτι εκτός της υποκριτικής, επομένως δεν χρειάζεσαι κάποια βοήθεια;
Ναι, το τρέχω μόνη μου. Με βοηθάει στην κατασκευή και τον σχεδιασμό η φίλη μου η Χρύσα. Διαβάζω, μελετώ, μαθαίνω για τα προϊόντα, τα μέταλλα, τα σχέδια γενικότερα, ψάχνομαι. Φέτος, βέβαια, δυστυχώς, ο χρόνος μου είναι ελάχιστος. Είμαι σε μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Είμαι στα «κόκκινα»! Κάνω μόνο επιλεγμένες δουλειές, μόνο το σίριαλ στον Alpha, το «Έλα στη θέση μου», και απέχω από το θέατρο. Δεν θα μπορούσα να είμαι σε παράσταση. Καθημερινά εργάζομαι γύρω στις δεκαπέντε με δεκαέξι ώρες. Κι αυτό που βλέπω γύρω μου είναι ότι δεν υπάρχει μία μέση κατάσταση. Ή θα δουλεύεις αμέτρητες ώρες ή καθόλου.
Οι φίλες σου, η παρέα σου, ακόμα και ο σύντροφός σου, ο Φίλιππος, δεν σου κάνουν παράπονα που δουλεύεις τόσο πολύ;
Η αλήθεια είναι ότι δουλεύω πολύ, αλλά κι εκείνοι εργάζονται εξίσου το ίδιο. Προσπαθούμε, όμως, να κρατάμε κάπως τις ισορροπίες και να τα τοποθετούμε όλα σε ένα πρόγραμμα, ώστε να είμαστε ικανοποιημένοι όλοι. Να μη μου κάνει παράπονα ο Φίλιππος, ούτε οι φίλες μου. Δεν είναι εύκολο, αλλά το προσπαθούμε. Δεν μου είναι ευχάριστο το να δουλεύω όλη μέρα και να μην έχω χρόνο για τίποτε άλλο.
Φέτος, τις γιορτές τι δώρο θα ήθελες;
Θα ήθελα να τις περάσω όπως τις έχω φανταστεί. Να περάσω όμορφα! Ιδανικά θα ήθελα να είμαι με αγαπημένους ανθρώπους σε ένα σπίτι, με ωραία φαγητά, να γελάσουμε, να χορέψουμε, να διασκεδάσουμε. Ή να κάνω ένα όμορφο ταξίδι. Θέλω να περάσω ξέγνοιαστα. Να ξεφύγω λίγο. Να μην υπάρχει πίεση, ούτε «πρέπει να κάνω αυτό». Να χαλαρώσω.
Ποιο ήταν το καλύτερο δώρο που δέχτηκες, ως παιδί;
Από όσο με θυμάμαι παιδί, νομίζω δεν ζητούσα συγκεκριμένο δώρο. Μία χρονιά, βέβαια, είχα ζητήσει ένα σπίτι της Barbie κι ο μπαμπάς μου, επειδή είναι καπετάνιος, μου έφερε από το εξωτερικό ένα τριώροφο τεράστιο σπίτι. Τρεις μέρες κάναμε να το συναρμολογήσουμε! Ήταν υπέροχο δώρο, είχα ενθουσιαστεί. Ερχόντουσαν οι φίλες μου, το βλέπαμε με τις ώρες και παίζαμε.
Ο μπαμπάς σου, σού έλειπε τα Χριστούγεννα;
Τα περισσότερα δεν τα περνούσαμε μαζί, έλειπε σε ταξίδια. Ναι, φυσικά και μου έλειπε. Καθημερινά μου έλειπε, πόσο δε τις γιορτινές μέρες, που επικρατεί η οικογενειακή θαλπωρή. Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η φύση της δουλειάς του.
Σήμερα, αυτό το κενό το αναπληρώνουν οι φίλοι και ο σύντροφός σου;
Όχι, όχι. Αυτό το κενό, το κενό του γονιού που απουσιάζει, δεν αναπληρώνεται από κανέναν. Αν έχεις μία τέτοια έλλειψη στα παιδικά σου χρόνια σού δημιουργούνται τραύματα που δεν επουλώνονται εύκολα. Άσε που πιστεύω ότι είναι ανώφελο να ψάχνεις να καλύψεις ένα τέτοιο κενό με άλλους ανθρώπους. Ας πούμε το κενό των φίλων μου, το καλύπτουν οι φίλοι μου, της συντροφικότητας το αγόρι μου, αλλά το κενό ενός γονιού το καλύπτει μόνο ο ίδιος. Το θέμα είναι ο καθένας να έχει τον σωστό ρόλο στη ζωή σου.
Κάνοντας έναν απολογισμό για το 2016, μετάνιωσες για κάποια πράγματα;
Γενικά, δεν μετανιώνω. Το μόνο που κάνω είναι να κοιτάζω πίσω και να βελτιώνω τα λάθη και τις ελλείψεις μου. Στην πορεία, βλέπεις ότι όλα έρχονται για κάποιο λόγο στο δρόμο μας. Είναι μαθήματα. Το θέμα είναι πώς τα αντιλαμβάνεσαι και τα αξιολογείς. Εγώ προσπαθώ να τα διορθώνω όσο γίνεται. Το 2016 πήρα πάνω μου, ας πούμε, πολλά βάρη και ευθύνες στη δουλειά. Τώρα, όμως, γνωρίζω ότι είναι η ώρα να πάρω έναν άνθρωπο δίπλα μου να με βοηθάει και να αναλάβει κάποιες ευθύνες.
Παραμένεις το ίδιο ευαίσθητη όπως ήσουν κάποτε ή έχει αλλάξει αυτό;
Δεν μειώνεται καθόλου. Απλά, το κοντρολάρω. Δεν αφήνω την ευαισθησία μου ανεξέλεγκτη σε όλα τα θέματα. Αν υπάρχει λόγος να ευαισθητοποιηθείς για κάτι που αξίζει, ok. Εκεί θα στεναχωρηθώ. Αλλά για μικροπράγματα δεν θα πέσω. Έχω ωριμάσει πια και κρίνω με περισσότερη λογική, σιγουριά και αυτοπεποίθηση τα πράγματα.
Η υποκριτική σε κάνει να κρύβεσαι μέσα στους ρόλους, προστατεύοντας έτσι ή και συμπληρώνοντας κάποιες πτυχές του χαρακτήρα σου;
Ναι, σίγουρα. Αν θέλεις να ψαχτείς και να δεις κάποια πράγματα για σένα, αυτή η δουλειά σε βοηθάει να ανακαλύψεις πολλά για τον χαρακτήρα σου. Εγώ, έτσι κι αλλιώς, κάνω ψυχοθεραπεία και δουλεύω πολύ με τον εαυτό μου τα τελευταία χρόνια. Δεν κρύβομαι στους ρόλους μου. Βρίσκω τρόπους και έχω τη δύναμη να κοιτάζω πια τα πράγματα κατάματα. Έχω ανασφάλειες, αλλά τις βλέπω και τις αντιμετωπίζω. Είμαι ας πούμε τελειομανής. Σε υπερβολικό βαθμό. Από την άλλη, θα κρίνω αυστηρά τον εαυτό μου – με μένα θα τα βάλω πρώτα. Δεν με αφήνω σε ησυχία.
Τα έχεις βρει με σένα;
Όχι πάντα, αλλά το καταφέρνω πιο συχνά σε σχέση με το παρελθόν.
Επειδή είσαι μία πολύ ωραία γυναίκα, οι υπόλοιπες γυναίκες είναι ανταγωνιστικές μαζί σου;
Όχι συχνά είναι η αλήθεια, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είμαι εγώ ανταγωνιστική. Βλέπω γυναίκες που είναι ανταγωνιστικές γενικά, και μαζί μου δεν είναι. Δεν τους το βγάζω. Δεν υπάρχει η παραμικρή σπίθα ανταγωνισμού από πλευράς μου. Αλλά ακόμα και αν κάποια δείξει τέτοια σημάδια δεν αφήνω και πολύ χώρο να με πλησιάσει, απομακρύνομαι. Είναι ένα χαρακτηριστικό που με απωθεί.
Το πέρασμα του χρόνου σού δημιουργεί ανασφάλεια;
Στο εξωτερικό κομμάτι εννοείς; Όχι. Ok, ξέρω ότι όλοι μία μέρα θα γεράσουμε. Δεν θα είμαι η ίδια. Και ο χρόνος είναι το μόνο δίκαιο πράγμα για όλους μας. Από την άλλη, στο υπαρξιακό κομμάτι, είμαι ευχαριστημένη από τη ζωή μου και ό,τι έχω καταφέρει μέχρι τώρα. Κάπως έρχονται τα πράγματα και με «καπελώνουν». Δηλαδή, αν ήθελα να πετύχω δέκα πράγματα στη ζωή μου, σήμερα έχω καταφέρει είκοσι. Ποτέ μου δεν φανταζόμουν, στα δεκαπέντε μου για παράδειγμα, ότι θα έφτανα τριάντα ετών και θα είχα πετύχει τόσα. Εύχομαι αυτό να συνεχιστεί και στο μέλλον.
Ονειρεύτηκες ποτέ μία οικογένεια; Ένα παιδί;
Ναι, από μικρή είναι κάτι που ήθελα να συμβεί. Πάντα έλεγα ότι θέλω να κάνω κάποια στιγμή οικογένεια και αρκετά παιδιά και μακάρι να το καταφέρω. Το τι θα γίνει στο μέλλον δεν το ξέρει κανείς, γιατί μπορεί να μην προκύψει αλλά είναι ένας μελλοντικός στόχος μου. Δεν είμαι από τις γυναίκες που αδιαφορούν ή είναι αρνητικές σε αυτό το θέμα.
